Turkish Steemit Novel | "Sınırsız" - Capter #3 / Part #4

monomyth (65)in #tr • 7 years ago

Hi dear Steemians, this is a first Turkish novel special to Steemit! It's a fantasy and sci-fi novel and I will share daily. I hope you guys support me with your comments and ideas. Steemit have great opurtunuties and I want to start something in Turkish community. I hope one day I will finish this novel in here and I will publish it. So, if you ready let's start!

Badges
Name	Sınırsız / Unlimited
Category	Fantasy, Sci-Fi

Previously in Sınırsız :

Her Chapter farklı bir evrende, farklı bir dünyada, farklı bir zaman diliminde geçiyor. Her evrenden bir karakter tanıtılıp öne çıkacak ve en son hepsi bir araya gelecek, ilk chapter'da bahsedilen turnuva için. Karışıklık olmasın diye not düşeyim dedim :)

“Aslanlar üşümezler, yaralandıklarında hücresel yenilenme ile kısa sürede iyileşirler, kurtlar kadar hızlı değiller ama normalin on katı kadar kas gücüne sahiptirler, savaşta kurtların aksine yakın dövüş silahı olan kılıç kullanırlar.” dedi arkadan Alice. Arabayı süren Steve hayranlıkla bakıyordum. Direksiyonu sağa sola her çevirişinde vücudundaki kaslar muhteşem bir manzaranın bir parçasıymış gibi hareket ediyordu. Steve onu hayranlıkla süzen gözlerimi fark etmiş olacaktı ki bana doğru anlamını çözemediğim bir gülümseme fırlattı.

“Ne oldu?”

“Ne olması gerekiyordu?”

“Neden bana öyle bakıp güldün?”

“Nasıl baktım?”

“Şu an baktığın gibi işte.”

“Bakmamı istemiyor musun yoksa?”

“Bu şekilde bakmanı istemiyorum.”

“Nasıl bakmalıyım peki?” Alice Steve ile aramızda geçen bu saçma muhabbetten sıkılmış olacak ki

“Sizi eskisi gibi mutlu ve beraber görmek elbette hoşuma gidiyor ama yola konsantre olsak diyorum artık.” dedi sert bir şekilde. Steve Alice'in bu sert çıkışına aynı tonda karşılık vermeye başladı.

“Bundan neden rahatsız oluyorsun Alice?”

“Rahatsız falan olmuyorum Steve sadece dikkatini yola vermeni istiyorum olası bir kazada ben ve Mira'nın başına gelebilecekleri düşündün mü hiç?”

“Senin derdinin kaza falan değil Alice bizi kıskanıyorsun”. Steve in söylediği son şey beni delirtmeye yetmişti. Bizi kıskanması için ortada bir sebep yoktuki altı üstü saçma bir muhabbete alet olmuştum. Titreyen sesime aldırmadan:

“Kıskanmak mı? Sen neler saçmalıyorsun Steve? Kıskanılacak ne var ortada?”

source

Steve bu sorum karşısında sessizliğini bozmamıştı. Onun yerine Alice git gide artan öfkesi ile Steve sataşmaya devam etti

“Cevap versene Steve. Ortaya bir laf atıp kabuğuna mı çekileceksin? Sende Krause gibi geçmişten korkuyor ve kaçıyorsun… Krause korkak diyorsun ama seninden ondan aşağı kalır bir tarafın yok.“ Saçma bir şekilde başlayan bu tartışma giderek kızışıyordu ve iş yavaş yavaş herkesin titizlikle sakladığı benim geçmişime geliyordu…

“Benden sakladığınız nedir? Geçmişle ilgili herkes bir şeyler saklıyor , ve ben artık sıkılmaya başladım.” Alice beni desteklercesine:

“Söyle hadi Steve . geçmişte olanları söyle. 4 yıl önce o gece yaşananları söyle. Sizin hırsınızın bedelini Mira'nın nasıl ödediğini söyle.“

Steve sürekli susmuştu Alice in sataşmalarına karşı fakat son söylediği onu oldukça sinirlendirmeye başlamıştı. Yüzü kızarmaya ve damarları belirginleşmeye başlamıştı. Vücudundaki tüm kaslar nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde şişmeye, büyümeye başlamıştı. Steve den etrafa büyük bir ısı dalgası yayılıyordu sanki. Arabanın içi bir anda cehennem sıcağı ile kaplanmıştı sanki. Direksiyonu kavrayan elleri titremeye başlamıştı. Bir anda derinden gelen bir kükreme ile frene bastı. Steve'de meydana gelen bu fiziksel değişiklikler alice in yüzünün beyazlatmıştı. Alice de tıpkı benim gibi korkudan titremeye başlamıştı. Korku dolu sesiyle “Sakin ol Steve, kendine hakim ol.” diyebildi. Steve sanki içindeki bir şeyle savaşıyormuş gibi dengesiz hareket ediyordu. sert bir şekilde kapıyı açıp indi ve bir anda tek eliyle açtığı kapıyı çekip koparttı ve karşıdaki boş araziye doğru fırlattı. Alice Steve'in dikkati dağılmışken beni çekip “Çabuk gidelim buradan şuan kontrolünü kaybediyor kaçmalıyız.” dedi. Refleks olarak kapıyı açtım ve beraber koşmaya başladık. Alice ilerideki bir evi gösterip “Kulubeye doğru koş, Steve ile Hector'un evi orası. Steve durduracak tek kişi Hector. “ dedi.

Hector da kimdi? Steve'i durdurabilecek biriyse oda bir aslan olmalıydı. Steve bize doğru koşmaya başlamıştı ki birden Hector olduğunu tahmin ettiğim Steve gibi kaslı ve yarı çıplak bir adam steve bir yumruk attı. Steve hiç beklemediği bu hareketle yüz metre kadar öteye fırladı. Bir yandan kapısı açık ahşap tek katlı eve doğru tüm gücümle koşuyordum bir yandan da arada bir arkamı dönüp kavgayı izliyordum. Steve rakibine hiç acımadan ardı ardına darbeler indiriyor onu resmen kum torbası niyetine kullanıyordu. Nefes nefese açık kapıdan içeri girdik kapıyı kapatıp cama yöneldim hemen. Steve'in kafasına koca bir ağaç kütüğü ile vuran kişiyi gösterip

source

“Hector mu o?” dedim. Alice son derece duygusuz bir şekilde:

“Evet.“ Hector'un artan darbeleri ve Steve'in git gide azalan gücü ile Steve normale dönmeye başlamıştı. Arabada gerçekleşen garip semptomlar düzelmişti. Steve sakinleştikten sonra Hector elini uzatıp kalkmasına yardım etti. İkisi beraber sanki hiçbir şey olmamış gibi kulübeye doğru yürümeye başladılar. Alice kapıyı açıp ilerideki kanepeye kendini bıraktı. Birkaç dakika sonra Steve ve Hector kapıdan içeri girip alice in yanına oturdular Steve son derece mahcup bir şekilde utanarak:

“Özür dilerim… Biraz önce olanlar için ikinizden de özür dilerim…” dedi başını önüne eğerek. Hektor son derece katı yüz ifadesi ile Steve sert bir şekilde:

“Eğer yetişemeseydim ne olucaktı Steve? Onları öldürecek miydin?” Hector'un bu sözlerine Steve sinirli bir şekilde

“İsteyerek yapmadığımı biliyorsun.” dedi. Alice yorgun ses tonuyla

“Sanırım o kadar ileri gitmemeliydim bende özür dilerim.”

“Özür dilemene gerek yok söylediklerinde haklıydın geçmişi konuşmaktan korkan biriyim. Ama bu değişmeli geçmişle yüzleşmeliyiz hepimiz.” deyip ayağa kalktı Steve. Karşıdaki duvarı kaplayan büyük kitaplığın çekmecesine özenle saklanmış bir bir kutuyu çıkarıp yanımıza oturdu. Alice kutuyu görünce sanki içinde ne olduğunu biliyormuş gibi korku dolu bakışlarla Steve bakıp:

“Hayır bunu yapmamalısın. Arabada söylediklerimi ciddiye alma Steve. Krause bundan memnun kalmaycak.”

#sndbox #steemit #literature #novel