ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း - ( ၁၆ )

မဂၤလာပါ။ Steem ႏွင့္ SBD ေစ်းကလည္း အတက္မရွိ ေစ်းတန္႔ေနသည္ မွာ အေတာ္ၾကာၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ "စားရတဲ့ခေလး ပိုငတ္သည္ " ဆိုသည့္ အတိုင္း Steem ေစ်း 8$ ႏွင့္ SBD ေစ်း 14$ တို႔ကို ၾကံဳေတြ႕ဖူးခဲ့၍ ထိုအေျခအေန ျပန္ေရာက္မည့္ အခ်ိန္ကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပေသာ ဆားငံေရ ကိုသာ ဆက္ေသာက္ေနရပါသည္။

ယခုတေလာ MSC ၏ promotion post မ်ားလည္း တျဖည္းျဖည္း နည္းပါးလာရကာ Steem-myanmar လည္း သရဲေျခာက္မွာပင္ ေၾကာက္ေနရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္အေနျဖင့္ steemit Platform အေၾကာင္းေရးသားစရာ မ်ားရွိေနေသာ္လည္း ေလာေလာဆယ္ တြင္ ေရးသားရန္ အာရံုထည့္မရသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္၏ မၿပီးျပတ္ႏိုင္ေသးေသာ ( ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ၿပီးမည္မဟုတ္ေသာ ) ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာ စကၤပူ ကၽြန္ေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားအား ဆက္လက္၍ ေဖၚျပေပးလိုက္ရပါသည္။

သည္းခံ၍သာဖတ္ၾကပါကုန္။ ဤခန္းဆက္ ေဆာင္းပါးအား တပိုင္းတစ ျဖင့္ ဖတ္ရသည္မွာ အရသာရွိမည္မဟုတ္၍ အပိုင္း - ၁ မွာ ၁၅ အထိ မဖတ္ရေသးသူမ်ား ေအာက္ပါ လင့္မ်ားတြင္ ဝင္ေရာက္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း (၁) ( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၂ )( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၃ )( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၄ )( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၅ )( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၆ )( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၇ )( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၈ )( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၉ )( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၁၀ )( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၁၁ )( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၁၂ )( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၁၃ )( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၁၄ )( Henry Aung )

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၁၅ )( Henry Aung )

အပိုင္း ၁၅ တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျငမ္းအလုပ္သမားမ်ား သေဘၤာက်င္းတြင္ မည္သို႔ ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ခဲ့ရေၾကာင္းႏွင့္ သေဘၤာ cargo tank မ်ားႏွင့္ ballast tank မ်ားတြင္ ျငမ္းမ်ား ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ တပ္ဆင္ခဲ့ရေၾကာင္း ေဖၚျပခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ထို ballast tank မ်ားတြင္ ျငမ္းဆင္ရင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္တခုကို ယေန႔အထိမွတ္မိေသးပါသည္။ ဆိုခဲ့သည့္ အတိုင္း တေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျငမ္းအဖြဲ႕သားမ်ား ballast tank တခုအတြင္းသို႔ ဝင္၍ ျငမ္းဆင္ရပါသည္။

ထို tank မွာ လူတကိ္ုယ္စာ ဝင္ေပါက္ man hole မွ ဝင္သြားရၿပီး အထဲတြင္ အကန္႔ေပါင္း ၁၀ ကန္႔ ရွိပါသည္။ အကန္႔တခုခ်င္း တြင္လည္း ဝင္ေပါက္ တခုစီသာရွိ၍ မူလ ျပင္ပ ဝင္ေပါက္မွာ အေရွ႕ဘက္တြင္ tank ၅ ခု အေနာက္ဘက္တြင္ tank ၅ ခု ရွိပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ tank ၁၀ ခုရွိရာတြင္ tank နံပါတ္ ၅ တခုတည္း သာ ျပင္ပ သို႔ ထြက္ေပါက္ရွိပါသည္။

tank နံပါတ္ ၁ သို႔ သြားလိုလ်င္ tank ၅ ဝင္ေပါက္မွ ဝင္၍ tank အတြင္း ဝင္ေပါက္ ၄ , ၃, ၂, ၁ စသည္ျဖင့္ ထပ္ဆင့္ဝင္သြားရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ tank နံပါတ္ ၁၀ သို႔ သြားလိုလ်င္လည္း ဤအတိုင္းသာ။ ဆိုခဲ့သည့္ အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း tank နံပါတ္ ၁၀ တြင္ ျငမ္းဆင္ရပါသည္။ လိုအပ္ေသာ ျငမ္းပစၥည္းမ်ား ခက္ခက္ခဲခဲသြင္း၍ ျငမ္းဆင္ေနစဥ္ ႐ုတ္တရက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျငမ္းဆင္ေနေသာ tank အတြင္းသို႔ မီးခိုး လံုးမ်ား ဝင္ေရာက္လာပါေတာ့သည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ေၾကာက္လန္႔တၾကားျဖင့္ အျပင္သို႔ ထြက္ရန္ႀကိဳးစားၾကပါေတာ့သည္။ tank တခုႏွင့္ တခု ဆက္ထားေသာ ဝင္ေပါက္မွာ လူတကိုယ္စာ သာ ရွိသျဖင့္ တေယာက္ၿပီးမွ တေယာက္ ထြက္ရပါသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ထြက္လာၾကရာ tank ၉ ႏွင့္ ၈ တြင္လည္း မီးခိုးမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနပါသည္။

ဤသို႔ စမ္း တဝါးဝါး မျမင္မကန္း ႏွင့္ေက်ာ္ျဖတ္ၾကရာ ေရွ႕ဆံုး မွ ထြက္သူက ထြက္ေပါက္ရွိေသာ tank ၅ ကို ေက်ာ္၍ tank ၄ အတြင္းသို႔ ဝင္သြားရာ ေနာက္လူမ်ားကလည္း တေယာက္ၿပီး တေယာက္ လိုက္ဝင္သြားၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့ အေနျဖင့္ ျငမ္းအဖြဲ႕ ေခၚင္းေဆာင္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးမွ လိုက္ထြက္ရပါသည္။

ဤသို႔ tank တခုၿပီး တခု ေက်ာ္ျဖတ္ၾကရာ ထြက္ေပါက္ရွိေသာ tank ၅ ကို ေက်ာ္ျဖတ္မိၾက၍ အားလံုး tank ၁ တြင္ စုမိၾကပါသည္။ မီးခိုးမ်ားက မြန္ တေယာက္ႏွင့္ တေယာက္ကလည္း ေကာင္းစြာ မျမင္ရ ေအာ္ၾကဟစ္ၾကႏွင့္ ေရွ႕ဆံုး မွ လူက မီေလာင္း ေနၿပီ ေနာက္ျပန္ ဆုတ္ၾက ေနာက္ ျပန္ဆုတ္ၾက ဟူ၍ ေအာ္ေျပာသျဖင့္ အားလံုး ေနာက္ျပန္ဆုတ္ tank တခုၿပီးတခု ေက်ာ္ျဖတ္ျပန္ရာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလုပ္လုပ္ရာ tank နံပါတ္ ၁၀ သို႔ ျပန္ေရာက္လာၾကပါေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ေနာက္ျပန္လည့္ၾက ဤသို႔ tank တခုၿပီးတခု ျဖတ္ေက်ာ္ရင္း tank နံပါတ္ ၅ ထြက္ေပါက္ရွိရာကို ေက်ာ္ေက်ာ္သြားၾကသျဖင့္ ေရွ႕သြား ေနာက္ဆုတ္ျဖင့္ လည္ ေနၾကပါေတာ့သည္။ ပံုမွန္ အခ်ိန္ဆိုလ်င္ ျပင္ပအလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ထြက္ေပါက္ကို ျမင္ရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မီးခိုးမ်ား ပိတ္ေလွာင္ ေနသျဖင့္ မျမင္မကန္းျဖင့္ ေက်ာ္ျဖတ္သြားၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ့မွာ စိုးရိမ္စိတ္ ေတာ္ေတာ္ႀကီး ေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ထြက္ေပါက္ မေတြ႕ပါက အားလံုး မီးခိုးမြန္၍ ေသကုန္ၾကေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ကံေကာင္းေထာက္မ၍ အျပင္မွ supervisor က ဝင္ေရာက္လာကယ္သျဖင့္ အျပင္သို႔ ေရာက္ၾကရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ျပသနာမွာ tank နံပါတ္ ၁ ၏ အျခားတဖက္မွ အလုပ္လုပ္သူမ်ားက tank နံရံအား gas cutter ျဖင့္ ျဖတ္ေတာက္ၾကရာ အျခားတဖက္ျဖစ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ tank ဖက္တြင္ မီးခိုးမ်ား ေတာက္ေလွ်ာက္ tank တခုၿပီးတခု ဝင္ ေရာက္လာၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။

tank အတြင္း၌ မီးလံုး မ်ား ဆင္ထားေသာ္လည္း မီးခိုးမ်ား မြန္ေနေသာအခါ ေကာင္းစြာ မျမင္ရၾကေတာ့ပါ။ ကံေကာင္းလြန္း၍သာ မေသၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ supervise မွာ မိမိတို႔ tank အတြင္း အလုပ္လုပ္ေနေသာ အခါ အနီးကပ္ႀကီးၾကပ္ရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔အေနျဖင့္ tank အတြင္း၌ ပူလြန္းသျဖင့္ အျပင္ထြက္ထိုင္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး အျပင္ေရာက္မွ ထိုကုလား supervisor က အထက္လူႀကီးမ်ားအား မတိုင္ရန္ မိမိတို႔အား ေတာင္းပန္ပါေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနျဖင့္ မိမိတို႔ tank အတြင္း၌ ပိတ္မိေနေၾကာင္းကို ရံုးတို႔ တိုင္ၾကားလိုက္လ်င္ ထိုကုလား supervisor မွာ အလုပ္ျပဳတ္သြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ဤ tank အတြင္း၌ မီးခိုးမ်ား မြန္ေန၍ ထြက္ေပါက္ မေတြ႕ေသာ အျဖစ္အပ်က္မွာ ကၽြန္ေတာ့အား အေတာ္ေလး ေခ်ာက္ျခားသြား ေစ၍ မသိစိတ္ထဲတြင္ အေၾကာက္တရားကိန္းေအာင္းသြားရကာ ယေန႔ အခ်ိန္အထိ တခါတရံ အိမ္မက္ဆိုးအျဖစ္ မက္ေနပါေသးသည္။ အိမ္မက္ထဲတြင္ tank အတြင္းမွ မထြက္ တတ္၍ တဝဲလည္ လည္ ျဖစ္ေနရပံု ႏွင့္ အိမ္မက္မွ လန္႔ႏိုးသြားမွ မိမိမွာ သေဘၤာက်င္းတြင္ အလုပ္မလုပ္ေတာ့ေၾကာင္း စဥ္းစားမိမွ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ပါေတာ့သည္။

ဤသည္မွာ သေဘၤာက်င္း ျငမ္းလုပ္သားမ်ား ဘဝ၏ မ်ားစြာေသာ အေတြ႕အၾကံဳမွ တခုကို ေဖၚျပရျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ သေဘၤာက်င္း ျငမ္းအလုပ္သမား ဘဝမွာ tank ထဲတြင္ အလုပ္လုပ္လ်င္ ပူေလာင္အိုက္စပ္၍ ေနပူထဲအလုပ္လုပ္ရလ်င္ လည္း အေပၚပူ ေအာက္ပူ ေခၽြးထြက္လြန္း၍ ဝတ္ထားေသာ အက်ႌမွာ ေခၽြးမ်ားျဖင့္ စိုရြဲ ေနေလ့ရွိပါသည္။

ထိုေခၽြးမ်ား ျပန္ေျခာက္သြားလ်င္ အက်ႌ ေပၚတြင္ ဆားကြက္မ်ားက်န္ခဲ့ေလ့ရွိပါသည္။ တေနကုန္ ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္ခဲ့၍ ည ဘက္ အေဆာင္ ေရာက္၍ အိပ္ရာ ဝင္လ်င္ေမာပန္းလြန္း၍ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ဟု မထင္ပါႏွင့္။ တေနကုန္ ေနပူထဲတြင္ လုပ္ထားေသာ အပူမ်ားက ည အခ်ိန္တြင္ ျပန္ကန္ထြက္ပါသည္။

တကိုယ္လံုး ပူေန၍ ဘယ္လိမ့္လိုက္ ညာလိမ့္လိုက္ အိပ္တဝက္ ႏိုးတဝက္ျဖင့္ မခံႏိုင္လြန္လ်င္ ေရပတ္ထတိုက္ရပါသည္။ နံနက္ ၃ နာရီ ထိုး ခ်ိန္ခန္႔မွ အပူေလ်ာ့သြားၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ နံနက္ ၅:၃၀ လ်င္ အိပ္ယာထရပါသည္။ အိပ္ေရး မဝေသးေသာ္လည္း ေႏွးတိေလးကန္ ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ေနာက္တေန႔ လုပ္ငန္းခြင္ ဝင္ရပါသည္။

ဤသည္မွာ တရက္လည္း မဟုတ္ ႏွစ္ရက္လည္း မဟုတ္ ေန႔စဥ္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျငမ္း အလုပ္သမား တေယာက္မွာ သံုးရက္ ခန္႔ အလုပ္ဆက္တိုက္လုပ္လိုက္လ်င္ တရက္ခန္႔ အနားယူရပါသည္။ အဖြဲ႕တြင္ အလွည့္က် အနားယူၾကရပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ ျငမ္း အလုပ္စလုပ္ၿပီး ၃ လခန္႔အၾကာတြင္ ေပါင္ခ်ိန္ ၁၅၀ ခန္႔ရွိေသာ ကၽြန္ေတာ့ ကိုယ္ခႏၶာမွာ ေပါင္ ၁၃၀ ခန္႔သာက်န္ပါေတာ့သည္။ ထုတ္ေပးထားေသာ ယူနီေဖါင္းမ်ား ေခ်ာင္ကုန္ပါေတာ့သည္။ တရက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျငမ္းအဖြဲ႕သားမ်ား ST marine ဟု ေခၚေသာ သေဘၤာက်င္းသို႔ သြားေရာက္ျငမ္းဆင္ရပါသည္။

ျငမ္းဆင္ရေသာ သေဘၤာမွာ အေတာ္ႀကီး ေသာ FPSO သေဘၤာ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသေဘၤာ၏ tank အတြင္း ျငမ္းဆင္ေသာ အခါ ပူလြန္၍ Personal Protective Equipments ( PPE ) ဟုေခၚေသာ body harness, hamlet , မ်ား ခၽြတ္၍ အလုပ္လုပ္ၾကပါသည္။ ပံုမွန္မွာ ထို PPE မ်ားကို ခၽြတ္ခြင့္မရွိပါ။

သေဘၤာက်င္း တာဝန္ရွိသူမ်ားေတြ႕လ်င္ ဒါဏ္႐ိုက္ပါသည္။ ထိုေန႔ကေတာ့ ပူလြန္လွ၍ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ဟူ၍ အားလံုး ခၽြတ္ျပစ္၍ အလုပ္လုပ္ၾကပါသည္။ ထို႔ေနာက္ အပူခ်ိန္မွာ မခံစားႏိုင္ရကာ ဝတ္ထားေသာ ယူနီေဖါင္းမ်ားပါ ခၽြတ္ျပစ္ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တဖြဲ႕လံုး နီးပါး tank ထဲတြင္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ကေလးသာ ဝတ္၍ ျငမ္းဆင္ၾကပါသည္။

ထိုအခ်ိန္တုန္းက သေဘၤာက်င္းတာဝန္ ရွိသူ တေယာက္ေယာက္မွ tank အတြင္းဆင္းလာ၍ လာစစ္ေဆးလ်င္ ေသခ်ာေပါက္ ဒါဏ္႐ိုက္ခံရမည့္ အျပင္ ျမန္မာျပည္လည္း ျပန္ပို႔ခံရႏိုင္ပါသည္။ ယခုဤေဆာင္းပါးေရး၍ ထိုအေၾကာင္းမ်ား ျပန္ေတြးမိလ်င္ပင္ျပံဳးမိပါေသးသည္။ အဖြဲ႕သားမ်ားအားလံုး အတြင္းခံ သာဝတ္၍ အလုပ္လုပ္ၾကပံုမွာ ယခုထိ မ်က္လံုးမွ မထြက္ေသးပါ။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။

ျမန္မာလူငယ္မ်ား steemit တြင္ေအာင္ျမင္ၾကပါေစ....

Photo Credit :original source

Author : Henry Aung ( Kachin )
MSC : 001