Tüm yatırımlarımı kaydırıyorum
Kaynak
Bu aralar keyifli değilim arkadaşlar. Çünkü bariz olanı insanlara anlatmaktan bıktım. Anlamsız bir enerji kaybı olduğunu yıllardır çevremden dinliyorum. Fakat her zaman sarıldığım bir şey vardı; "karşımdaki insanın da 46 kromozomu var" derdim. Sabaha kadar da tartışsak ortak bir çizgiye gelmeliyiz. Mantık denen bir şey var. Elbet yanlışlar görülecek ve taraflar bunları kabul edecek.
Artık "yaban tavşanının da 46 kromozomu var" diyorum.
İnsanlara yukarıdan bakıyor gibi görünebilirim. Belki de yukarıdan bakıyorumdur bilmiyorum. Fakat artık herkese saygı duyamıyorum. Bariz olanı görmeyen, cümlemi dinlerken kafasında sıradaki cümlesini kurgulamaya çalışan, haksız olma durumunu kabul edemeyen, haksız olduğunu kabul etse de fikrini ya da davranışını değiştirmeyen insanlarla işim bitmiştir. Sizi kazanmaya çalışan Doctor Bishop yok artık. Sizi hiçbir anlamı yokken, hiçbir kişisel çıkarım yokken kazanmaya çalıştım. Bunun için yoğun çaba sarf ettim. "Sevmeyi öğretelim mi?" diye yazı paylaştım ve inanın o klavye başında şekillendirdiğim bir yazı değildi. Öğretmiyorum artık. Sevmeyi de öğretmiyorum, doğruyu da. İnsanlara hocam diye seslendim. Ağızdan çıkış şeklini çok sevdiğimden değil. Hatırlattığı şey çok güzeldi. "Herkesten öğrenecek bir şey mutlaka vardır." Herkesten öğrenecek bir şeyim olabilir evet ama hepsi değerli değil. Dar açıdan bakan insanlardan en fazla öğreneceğim şey genel kültür olur, bilim olur vs. Benim dışarıdan ulaşamayacağım bir bilgi olmaz. Artık enerjimi harcayacağım insanların dünyaya bakışını seviyor olacağım. Artık insanların dünyaya bakışını kendimce düzeltmeye çalışmak yerine bana paralellik gösterecek ya da benim bakış açımı değiştirebilecek insanlarla vakit geçireceğim.
Yatırımlarım an itibariyle kendi üzerime olacak. Çünkü kendin büyümezsen hiçbir şeyi değiştiremiyorsun. Dün @murattatar'ın hazırladığı bir içeriğe yorum yapmıştım. Sistemi değiştirebilmek için sistemin en tepesine ulaşmak gerekiyor diye. Yani ulaşmak istediğiniz değişim için beğenmediğiniz o yolu yürümek zorundasınız. Bunları yazdığıma inanamıyorum aslında. Benden daha önce zorundasınız ya da mecbursunuz gibi cümleler duyduğunuzu pek sanmıyorum. Her zaman birden fazla yol olduğunu kendime tekrar eden ve kafasında olasılıkları asla bitiremeyen bir insandım. Başka yol yok demiyorum ama en azından insan ömrünün yetmeyeceği kadar uzun olduğunu kabul ettim. Hem açıkçası benim yürümeye çalıştığım yolda ve yaşamaya çalıştığım felsefede daha hızlı yaşlanıyorsunuz. Ne kadarını uygulayabileceğimi bilmiyorum fakat artık tüm yatırımlarımı kendi üzerime yapma kararı aldım. Benden bir pragmatist yaratmayı başaran herkese teşekkürler...
Kaynak
Bana enerji verip kendin neden pes ediyorsun? Walter'a yakışıyor mu, sen anlat ama açıklamaya çalışma. İnsanlar anlamayacaktır zaten çoğu söylediğini.
Bir meyan kökü şekeri yersen rahatlarsın, ya da kök birası vardı sende onu dene 🤗
Maalesef elimde hiç yok. Eksikliğini çok çekiyorum :(
Benim pes ettiğim nokta farklı. Pes ettiğim şey bir tepki alamadığım insanlar. Aynı mahallemizin bakkalı gibi. Yani çevrem ya da sağlıklı iletişim kurabildiğim insanlara harcadığım enerjiden yana bir değişiklik yok. Hala ne kadar aldım ne verdim gibi hesaplar tutmadan yaşamımı sürdürüyorum :)
Fakat her zaman sahip olduğum dışarıdaki insanlara bir şey anlatma hevesi bitti. Denerim ama karşı taraftan bir adım görmezsem şansımı zorlamam.
Her zaman konuşarak ortak bir noktada buluşabileceğime inandım. Herkes için mutlaka mümkündür diyordum. Bakış açılar farklı olabilir onlardan yana zaten kaygım yok. Fakat bariz olanı göremeyen insanlardan bıktım. En son bardağı taşıran olay ise bana dünyanın 2-3 bin yaşında olduğunu dini kaynaklarla savunan ve benim aksini söylediğim her cümlemde bana adam öldürüyormuşum gibi bakan bakkal amca oldu. Sonra çok çabalayıp iletişim kuramadığım, beni dinlemekten aciz insanlarla olan anılarımı düşündüm. Toplum olarak insanların neye nasıl baktığı da az çok belli. Yani kendime aptal bir misyon yüklemişim ve ısrarla çabalıyorum.
Seninle bir konu üzerine 20 saat tartışırım. En sonunda aynı noktada buluşmasak da birbirimizi anlayabiliyor oluruz. Fakat anlamaya çalışmayan insan ile 5 dk harcamam artık.
Ya bırak öyle insanları zaten, insanların yüzde 99 u bu şekilde. Seni dinlemez anlamaz anlamak istemez hele ki bilimsel siyasi futbolla ilgili şeyleri tartışmaya çalışıyorsan :))
tartışma kelimesinden nefret ederdim eskiden, sanki iki taraf da birbirini hiç dinlemiyormuş ve kendi bildiğini okuyormuş gibi algılardım. direk münakaşa ortamı yani. Ama gerçek öyle değil ki, tartışarak bir şeyleri çözüme kavuşturabiliriz.
Dünyanın yuvarlak olduğuna kimse beni inandıramaz, uzaydan baksam bile inanmam diye insanlar olduğu sürece (en basiti) insanlara bir şeyler anlatmaya çalışmaya gerek yok. At gözlüğü tabirini severim o insanlara karşı.
Boşver sal gitsin, hadi gel tartışalım seninle :D
Bana enerji verip pes ediyorsun demiştin ya. Aslında sana enerji vermem de tam olarak buna dayanıyordu. Halihazırda sen de benzer şeyler yaşıyordun. Tek fark insanlar seni buluyordu :)
Saldım sevgili Arafs, haydi tartışalım! :)
Seninle tartışamam ben, seninle fikir alışverişi yaparım ancak, öğrenecek şeylerim var senden hocam :))
Bir süre yorumla bakıştım beynim durdu :) Karşılıklı hocam :)
Ayrıca bir post hazırladığımda tepkisini en çok merak ettiğim insanlardan birisin. Yanlış düşünüyorsun bak bence böyle böyle deme ihtimalini biliyor, bu nedenle yorumlarını daha samimi buluyorum.
Tabi şu postumda belirttiğim korkularım da yok değil :D
Sadece oy verip geçmişim o yazıyı okumamışım, birazdan okuyacağım :))
Teşekkürler düşüncelerin için. Keşke daha uzun yazsanız diyorum ama sonrasında yetişemiyorum üzülüyorum. Biraz daha fazla zaman ayırmaya başladım artık. Bakalım nasıl olacak :))
E hadi oku madem :) Yazmak da sanıyorum herkes için çok spontane oluyor. Güzel yorumlarınızı için teşekkür ederim efenim :)
Motosikletle hız yapmanın güzelliğinden bahsediyor birisi..
"Sen bütün kurallara uysan bile arkadan gelen bir araç sana dokunduğunda 8 parende atarsın, dönüşsüz zararlar alabilirsin" diyorum.
"Evet ama heyecanı yaşasan, rüzgarı hissetsen böyle demezsin" diyor.
Meal'en, bu adrenalin için kötürüm olmayı ya da ölümü kabul ediyorum diyor.
Bir süre sonra, özgürlük dediğimiz şeyin, insanlara ölüm dahil kendi hayatını kötüleştirme hakkı sunduğunu fark ediyorum.
İnsan kabul etmek istemiyor ama Aptallık da bir insan hakkı. İsteyen herkes (daha doğrusu isteMeyen herkes) beynini kullanmayı bırakabilir.
--
Ya da atıf yapıldığı üzere, hali hazırda evrim zaten devrede. Hele ki yakın gelecekte, dini ya da felsesi sebeplerden Singularty'e, sipariş bebeklere karşı olanlar olacak. Ve bu, son karşı oluşları olacak..
Özgürlüğü güzel tanımlamışsınız. Sanıyorum işimi epey kolaylaştıracak bir yorum oldu. Ayrıca teşekkür ediyorum. Sizden öğrenebileceğimiz çok şey var.
Bu konuyu konuşmuştuk hatırlarsan. Neye ne kadar zaman ve enerji harcadığın seni tanımlayan en önemli şey. Sen bunu kötü bir şey olarak görüyorsun hala ama daha önce de söylediğim gibi bence senin kendini bulman, tanıman ve keşfetmen için olumlu bir adım. Şimdi üzülüyorsun ama yakında geçecek onu bil yeter :)
Kötü bir şey olarak görmemem için sonuçları almam gerek aynı söylediğin gibi. Zaten yazarken tabi ki aklıma geldi tüm konuşmalarımız.
Fakat benim gördüğüm şeyler var. Belki söylediğiniz etkilidir. Belki o nedenle bu kadar kızıyorumdur. Fakat ortada kızacak şeyler var somut olarak.
Sende mi brütüs? Nedir bu kasvetli hava :)
Abi adama dünyanın 3.000 yaşında olmadığını anlatamıyorum. Neyle uğraşıyorum ben? Neden herkesin hayatına katkıda bulunmaya çalışıyorum? Neden insanları düşünmeye itmeye çalışıyorum? Anlamsız cidden anlamsız. Sadece enerjimi tüketiyorum. Sırf düşünmeyen bir çocuk yetiştirmesin diye. Bir miktar karşılık görsem tamam. Ama ben anlatırken bana ne diyeceğini düşünüyor adam. Söyleyeceklerim anlamsız. Sıkıştığı noktada dine sarılıyor. Onu da bilmiyor. Bu beni çıldırtan son örnekti ama böyle o kadar çok insanla uğraştım ki. Artık yeter. düşünen insanlarla bunlar arasında iki nesil sonra aradaki fark o kadar çok açılacak ki aynı tür olduklarından şüphe edecekler. Ben göremeyecek olsam da bıraktım. Doğal seleksiyon işini yapsın
Bende bir dönem insanlarla uğraştım, sonra bıraktım sağlığa zararlı :D Ama şu an bulunduğun durumda çok karamsar buda sağlığa zararlı ortalarada doğru gelmen lazım.
Aslında ortalardayım. Sadece karşılık görebildiğim insana yönelirim. Herkesi kazanmaya çalışmam. Herkesi düşünmeye itemem. Yani itemezmişim. Kimse denemediği söylemesin
bundan 2 ay kadar önce 'insanlardan nefret ediyorum' başlıklı yazımdaki
şeklindeki yorumlarınızı okuyunca, biraz zaman geçince o kişilerin polyanna kılığına girmiş yılanlar olduğunu anlayacağınızı tahmin etmiştim zaten:)
etrafta ve steemitte yaşam enerjilerini, insanlık sevgisini çeken ruh emiciler olduğu müddetçe buraya karşı bakış açım sizinkinden farklı olmayacak:)
nankörlerden yıldım ve saldım projelerde kendimi yormayacağım artık..
Benim söylemim bura için değil aslına bakarsan. Burada da var da. Beni isyan noktasına getiren genel toplum.
Alıntı da tokat gibi olmuş ama :)
alıntı konusu evet biraz galiba sanırım:))
toplumdaki herkesten burada da var ya o yüzden dedim:)
hatta burada para konuştuğu için maskeler daha çabuk düşüyor dışardakilere nazaran:)
İnan bana burası her şeye rağmen ortalamanın çok üzerinde. Ayrıca bundan sonra sana yaptığım yorumları iki kere düşüneyim :)
ama biz senin böyle yorumlarını seviyoruz belki:)
Bakalım :) Zaten yeni tutumun sizlere karşı değil. Tabi ki etkileri olacaktır fakat herkesten nefret etmiyorum :) (taş geldi açılın) Sadece artık herkesi sevmiyorum diyelim
Doktor kardeşim bu konularda zaten dertliydim şu sıralar yılmamak için çok uğraştım ama yıldım artık, olumlu bakış açımı yıprattı burası. İnzivaya çektim kendimi, yıldırıyorlar bir şekilde mutlu olarak yaptığım yorum etkinliğinden bile mutlu olamıyorum. İnsanlar birlik olsun istedim, kimseden karşılık beklemeden birşeyler yapmaya çalıştım, ya da çalıştık. Sonuç ne ...
Devamı kalsın, kendimi mızmız çocuklar gibi hissettim.
Sen epey enerjiktin oysa ki.
Keyif almadığın an bırak. Kendinden bir şeyler koyarak yaptığın işte mutsuz ediliyorsan yarı yolda bırakamam duygusuna kapılma bence. Bura özelinde bir bilgim yok. Pek bilmemeye özen gösteriyorum hatta fakat bunları söyleyebilirim
Bazen yalnız başına oynamak gerekiyor.
Eskiden anlatmak için bitmek bilmeyen bir enerjim olurdu. Artık pas
Kendimize yaparız ne yaparsak; iyi veya kötü.
Daha yolun başındasınız sevgili Doktor, bu ne çabuk vazgeçiş?
Ne yapacağınızı söylemek asla haddim değil, lütfen beni yanlış anlamayınız...
Kelebek etkisi demiştik değil mi? Yağmur da fırtına da olacak, bir yaprak altı bulup kendimizi geliştirmeye; güneşin ilk ışıklarıyla tekrar kanat çırpmaya değmeyecekse neden yorduk kendimizi?
Biraz dinlenin ama geri geleceksiniz biliyorum, bu sefer daha güçlü kanat çırpacağız hep birlikte...
Selam ve sevgilerimle
⛵️
Zamanın bir önemi yok tecrübelerin bir önemi var. Ben daha fazla destek rolünde yaşamak istemiyorum sanırım. İnsanlar için çabalayacaksam onlardan da bir şey görmeliyim. Bariz olanı anlatmaktan bıktım açıkçası
Ne hissetiğinizi çok iyi anlıyorum...
İnsanlık için çalışanlar zamanlarının ötesine taşmanın bedelini kendi yaşamlarında yalnızlıkla öderler... Herşeyin bir bedeli var... O taşkınlar değil mi bugün ruhumuzu ışıtan? Bugün değilse yarın, su her zaman yolunu bulur...
Bariz olanı anlatmak zor demişsiniz, bir çocukla ilgilendiğinizi düşünün lürfen, sokakta kalmış, üstü başı dökülen, aç karnını bulduklarıyla doyurmaya çalışan bir çocuk... Onun sizi anlaması için önce karnını doyurmak, sıcak bir yuva vermek daha doğru olmaz mı? Ya da en azından böyle bir sıcaklığın hayalini kurdurabilmek? Sabırla, sevgiyle, ama asla vazgeçmeden anlatmak...
O çocukları sokaklardan toplamak için güzel hayaller anlatsak ?
Onlardan çok kendimize yardım ettiğimizi sezerek hem de...
Verdiğiniz örnek karşılamıyor. Fakat aynı örnek üzerinden gidecek olursam şunu söyleyebilirim. Ben karnı aç çocuğa yemek yemenin tokluk sağlayacağını anlatamıyorum. Gerçekten son üç ayda yazdığım her şeyi yaşayarak yazdım. 25 yaşındayım ve 10 yıldan fazladır bu felsefeyi taşıyorum. Başka bir insana yardım etmek kendine aynı iyiliği yapmaktan daha mutluluk verici. Burada bir sorunum yok. Sadece artık karşımdaki insan için olumlu olduğunu düşündüğüm bir şey yapıyorsam ondan da çaba görmek istiyorum. En azından beni dinlerken haklı olabileceğim ihtimalini onun kafasına sokmaya çalışmak istemiyorum. Kaç yıl yaşamam lazım insanlara düşünmeyi öğretebilmek için?
İnsanlar teslim olup düşünmemeyi seçerken ben ne için çabalıyorum?? Onların tercihi bu. Kendilerini güvende hissetmek, beyinlerinde atp tüketmekten çok daha makul geliyor. Pars'a da aynı şeyi söyledim. Doğal seçilimin devreye girmesini beklemek en mantıklı yol.
Sanırım siz haklısınız.. Yeldeğirmenleriyle savaş vermeye son vermem gerek benim de...Olmuyor gerçekten...
Sizi tanımak güzeldi sevgili Doktor, umarım herşey gönlünüzce olur...
Selamlar
Herkese karşı değil söylediklerim. Sadece ufak da olsa çaba görmeliyim.
Veda mesajı gibi olmuş yorumun??
Işığı gördüm geri döndüm Doktor :D
Ben buyum, değişemem, her tür olumsuzluk arasında müthiş etkili iyilikler de var...
Denize atmaya devam edeceğim iyilikleri, balıklar ne yapar bilemem ama halık biliyor :)
Selam ve sevgilerimle
🍀
Ahaha kötü biri olmadım Asena :) sen gibi insanlar için hala tüm enerjimi harcayabilirim. Sadece iletişebildiğimi bileyim yeter :)
Uzun vadede iyi bir tercih. Yatırımlar değerlenebilir. Ama piyasaya da dikket etmek lazım, başkaları kendisine ne kadar yatırım yapıyor neler başarıyor vs.
Sanıyorum seni daha çok tanısam fikir sahibi olabilirim bu konuda
Hanki konuda kendini geliştirmek istediğine bağlı.