โรคแพ้ไม่เป็น

"เมื่อแพ้ก็รู้จักยอมแพ้ซะบ้าง ไม่ใช่ดันทุรังแต่จะเอาชนะอย่างเดียว"

การยอมแพ้ไม่ใช่จะเสียไปซะทุกอย่าง บางครั้งสิ่งที่ได้รับกลับมา อาจมีคุณค่ามากกว่าที่เราจะชนะอีก

การยอมแพ้บางครั้งทำให้เราได้เพื่อนกลับมา ทำให้เราไม่เสียคนรัก ไม่เสียญาติพี่น้อง ไม่เสียเพื่อนร่วมงาน

การยอมแพ้ซะบ้าง ก็ไม่เห็นจะแย่ตรงไหนเลย จะดีตรงไหนถ้าชนะแล้วต้องเสียเพื่อน เสียงาน เสียเจ้านาย หรือเสียคนรักไป

บางคนเป็นโรคแพ้ไม่เป็น ในที่ทำงานยังไม่พอ ยังไม่เป็นที่บ้านที่ครอบครัวอีก

คิดเอาสิว่า ถ้าในบ้านมีแต่คนแพ้ไม่เป็น ต่างคนต่างเอาชนะกัน จะวุ่นวายแค่ไหน

ยิ่งรู้มากยิ่งเก่งมากยิ่งมีอำนาจมาก ยิ่งจะเอาแต่ชนะมาก ยิ่งไม่ยอมแพ้

จงแพ้เถอะ ถ้าการแพ้นั้นเพื่อให้คนอื่นๆ หรือส่วนรวมได้ชนะบ้าง

หัดรู้จักแพ้กันไว้บ้าง อย่าให้ตัวเองได้ชื่อว่าเป็น"โรคแพ้ไม่เป็น"

บทความโดย
อาณัติ วงศ์จำปา