The Choice Man (၁၁)

ေကာ္နီရဲ့ ေရြးခ်ယ္မွု

သူမဖိုင္တြဲကိုငံု ့ုၾကည့္ျပီး ဖြင့္လိုက္ပါတယ္ . . .
ပထမဆံုုးစာရြက္က ဗလာစာရြက္ပါ ။
“ဒီစာရြက္က ဘာမွေထြေထြထူးထူး မဟုတ္ဘူး
မလား . .. အားလံုးကို ပိုေနျမဲ က်ားေနျမဲ
ထားရမယ့္ ေရြးခ်ယ္မွုေပါ့”
သူမ ေရရြတ္ရင္း ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ေကာ္နီ ထိုစာရြက္ကို ဆြဲထုတ္ျပီး ေဘးမွာ
ခ်ထားလိုက္ပါတယ္။ ဒီလူေျပာေနတဲ့ထဲမွာ
အမွန္တရားတစ္စံုတစ္ရာမ်ားပါခဲ့ရင္ သူမကေတာ့
တစ္ခုခုကို ေသခ်ာေပါက္ေရြးခ်ယ္ရမွာပါ။

သူမ ဒုတိယစာရြက္ကို ဖတ္ၾကည့္ေနစဥ္
သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ရွိုက္မိသြားပါတယ္။
ဟိုအရင္ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာတုန္းက
အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုပါ။ ေက်ာင္းမွာအေတာ္ေလး
ေရပန္းစားတဲ ့ ေက်ာင္းေဘာလံုးအသင္းက
ေကာင္ေလးနွစ္ေယာက္ေပါ့ သူမနဲ ့သူငယ္ခ်င္း
ျဖစ္သူကို ေက်ာင္းလစ္ျပီး အျပင္ထြက္လည္ဖို ့
ခ်ိန္းပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူက သြားမယ္လို ့
ေျပာျပီးေနပါျပီ ၊ ေကာ္နီကေတာ့ ျငင္းလုိက္ပါတယ္။
ထိုေကာင္ေလးနွစ္ေယာက္က သူမရဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို
ေဆးေျခာက္ေတြတိုက္ ယစ္မူးေအာင္လုပ္ျပီး
သူတို ့အလိုရွိတဲ့အတိုင္း အသံုးခ်ခဲ့ၾကတယ္။
သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ရဲ့ခင္မင္ရင္းနွီးမွုလည္း ပ်က္စီးခဲ့ရျပီး၊
ေကာ္နီလည္း အဲဒီကိစၥနဲ ့ပတ္သက္လို ့ အျပစ္မကင္း
သလို ခံစားခဲ့ရပါတယ္။တကယ္လို ့မ်ားသူမသာ
အတူလိုက္သြားခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမလဲလို ့
အျမဲေတြးေနခဲ့ပါတယ္ ၊ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ထိုကိစၥေတြ
ကို တားဆီးနိုင္ခဲ့လိမ့္မယ္လို ့ယံုၾကည္ေနမိပါတယ္။

ဒုတိယစာရြက္က အျဖစ္ဟာဆန္းျပားသေလာက္
တတိယစာရြက္မွာေတာ့ သာမန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
အထက္တန္းျပီးေတာ့ သူမ လုပ္ငန္းခြင္ထဲ
တန္းဝင္လိုက္ရပါတယ္။ တကၠသိုလ္တက္ဖို ့ဆိုတာ
ဘယ္တုန္းကမွ သူမရဲ့ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္
မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ပထမဆံုးအလုပ္အျဖစ္ ဧည့္ၾကိဳအလုပ္
လုပ္ခဲ့ရတာပါ။ စာရြက္မွာေရးထားတဲ့ ေန ့မွာ သူမဟာ
အလုုပ္ကေန ၁၀ မိနစ္ေစာျပီးထြက္လာခဲ့တယ္။
ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္ကို သြားမလို ့ျပင္ေနစဥ္မွာပဲ
လူတစ္ေယာက္ဟာ ရံုးထဲကို ဝင္သြားပါတယ္။
သူမ ဘတ္စ္ကားေစာင့္ေနတုန္း ထိုလူျပန္ထြက္လာ
ျပီး ေဘးဘယ္ညာတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ တျခားလူတစ္ေယာက္
ေမာင္းတဲ့ ကားေပၚတက္ျပီးထြက္သြားတာကို
ျမင္လိုက္ပါတယ္။ေနာက္ရက္မွာေတာ့ ရံုးခန္းကို
ရဲေတြ ဝင္ေရာက္စီးနင္းခဲ့ၾကပါတယ္။ တစ္ျခားဝန္ထမ္းေတြ
လိုပဲ သူမကိုလည္း ေမးခြန္းေတြေမးခဲ့ၾကတယ္။
သူမ်ားေတြနဲ ့မတူတာက သူမဘာတစ္ခုမွ မသိတာပါပဲ။
သူမရဲ့ ထြက္ဆိုခ်က္ယူျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ရဲေတြက
သူမကုိ ေနာက္ထပ္မေမးၾကေတာ့ပဲ သြားခိုင္း
လိုက္ပါတယ္။
တတိယစာရြက္ကို ၾကည့္ရင္း သူမေမးလိုက္ပါတယ္
“ဒီကိစၥက က်မရဲ့ဘဝကို ေျပာင္းလဲေစခဲ့တာလား”
“ဟုတ္တယ္” လီယိုနာ့ဒ္ ရဲ့ေလသံဟာ ညွင္သာေပမယ့္
ဟိန္းေဟာက္ေျပာတာထက္ ေၾကာက္ဖို ့ေကာင္းတယ္
လို ့ထင္ရပါတယ္။
ဒီစာရြက္ေၾကာင့္ သူမအံၾသရပါတယ္။ သူမမွတ္မိသေလာက္
ရံုးကေန ေစာစီးစြာ ထြက္လာတဲ့ကိစၥက ဘာမွေျပာပေလာက္တဲ့
ကိစၥေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ရဲေတြလည္း လာၾကည့္ျပီး သူမကို
စစ္ေဆးခဲ့တယ္။ကုမၸဏီကေတာ့ ပိတ္သိမ္းသြားရျပီး
သူမလည္း အလုပ္သစ္တစ္ခုရွာေဖြခဲ့ရတယ္။
၁၀ မိနစ္ေလာက္ ေစာထြက္ခဲ့တာက ဒီေလာက္ထိ
ေျပာင္းလဲစရာအေၾကာင္းေတာ့ မရွိပါဘူး။
“မေရြးခ်င္တဲ့ စာရြက္ ၂ ခုကို ဖိုင္ထဲ ျပန္ထည့္ေပးရ
ပါမယ္” သူမေမးေတာ့မယ့္ ေမးခြန္းကို ျပန္ေျဖရင္း
ေျပာလိုက္ပါတယ္။
“ဒါပဲလားရွင္”
“ဒါပါပဲ”
စာရြက္အလြတ္ကို သူမ ဖိုင္တြဲထဲ ျပန္ထည့္ထား
လိုက္တယ္။ သူမရဲ့ လက္ရွိဘဝမွာဆက္ေနဖို ့
အေၾကာင္းရင္းေတာ့မရွိပါဘူး။ေနာက္စာရြက္နွစ္ခု
ကေတာ့ သူမကို စနိုးစေနွာင့္ျဖစ္ေစပါတယ္။
တစ္ခုက သူမေၾကာင့္ ဘယ္အတိုင္းအတာထိ
ျဖစ္သြားခဲ့တယ္ဆိုတာ သိေနလို ့စိတ္အေနွာင့္
အယွက္ျဖစ္ရပါတယ္။ထိုကိစၥအတြက္ သူမ
လိပ္ျပာမသန္ ့ျဖစ္ခဲ့တာ နွစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္
ၾကာေနျပီလဲ? ခ်စ္ခင္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္
ကို ဒဏ္ရာေတြ ျဖစ္ေစျပီး ဆံုးရံွဳးခဲ့ရလို ့ ငိုခဲ့ရတာ
ဘယ္နွစ္ၾကိမ္ေတာင္ ရွိေနျပီလဲ?
ေနာက္စာရြက္ တစ္ခုကေတာ့ သူမဘာမွေရေရ ရာရာ
မသိတဲ့ ကိစၥျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ရပါတယ္။
သူမ ဘာမွက်ဴးလြန္မထားတဲ့ ကိစၥတစ္ခ်ိဳ ့ေၾကာင့္
လုပ္ထားတဲ့သူေတြနဲ ့တန္းတူ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ရျပီး
ေလာကဓံရဲ့ ရိုက္ခ်က္ေတြဟာလည္း သူမအတြက္
လံုေလာက္ေနပါျပီ။ဒါဆို ထို ၁၀ မိနစ္ဆိုတဲ့ အရာ
ေလးမွာ သူမအတြက္ ထိတ္လန္ ့စရာေတြ ရွိေနျပီေပါ့။
ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုယ့္အတြက္ပဲ ကိုယ္ပဲ စဥ္းစားရေတာ့
မွာပါ။ စာရြက္ကို ဖိုင္တြဲထဲ ျပန္ထည့္လိုက္ပါတယ္။
“ဒီတစ္ခုကို ေရြးမယ္” သူငယ္ခ်င္းကို စြန္ ့လြတ္မိ
ခဲ့တဲ့ ေန ့ကို ရည္ညႊန္းရင္း သူမေျပာလိုက္ပါတယ္။
လီယိုနာ့ဒ္ က “ ကိုယ္တို ့ထပ္ေတြ ့ၾကေတာ့မွာ
မဟုတ္ဘူး”
ေကာ္နီ ဘာမွ ေျပာဖို ့အခ်ိန္မရလိုက္ပဲ ထိုင္ေနတဲ့
စားပြဲကေန ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္။
လီယိုနာ့ဒ္ စာရြက္ေတြ ဖိုင္ေတြကို ျပန္စုစည္းျပီး
လက္ဆြဲေသတၱာထဲ ထည့္လိုက္ပါတယ္။
“ဒါကေတာ့ ရက္စက္မွုပဲ” သူ ့ေနာက္ေက်ာဘက္မွ
အသံတစ္သံထြက္ေပၚလာပါတယ္။
သူလွည့္မၾကည့္ပဲ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္
“ဟုတ္ရဲ့လားဗ်ာ . . . တစ္ခ်ိဳ ့ကေတာ့ ဒါကို
ၾကင္နာမွုလို ့ ေျပာၾကမွာပါ”
“ရွင္ ေျပာမွာမလား”
“ဟုတ္တယ္ ၊ မာကီရွာ ၊ က်ေနာ္ကေတာ့
ဒီအတုိင္းပဲ ေျပာမယ္” သူ တည္ၾကည္စြာ
ေျပာလိုက္ပါတယ္။
သူ မတ္တပ္ရပ္ျပီး သူမဘက္လွည့္ကာ
မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ပါတယ္။အနား
အနီးကပ္သြားေတာ့ သူမ လန္ ့သြားပါတယ္။
ဒါနဲ ့သူမ ခပ္ယဲ့ယဲ့ေလးျပံဳးလိုက္ျပီး
ညွင္သာစြာ ေျပာလိုက္ပါတယ္ . .
“က်မသာဆိုရင္လည္း ဒီအတိုင္းေျပာမိမွာပါပဲ . . .
အလုပ္ကိစၥေတြေရာ ျပီးသြားျပီလား”
“ျပီးေတာ့မွာပါ”
သူ ့ကို ခပ္ၾကာၾကာေလး ၾကည့္ေနမိတယ္ ျပီးေတာ့
သူမ မ်က္လံုးထဲမွာ တစ္ခုခုကို နားလည္သေဘာေပါက္
သြားတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေလး ျဖတ္သန္းသြားပါတယ္။
“ေရြးခ်ယ္ရမယ့္အရာတစ္ခုကို ရွင့္အေနနဲ ့
တြန္းအားေပးေစခိုင္းလို ့ေတာ့မရဘူး”
လို ့ သူမခပ္တည္တည္ေျပာလိုုက္ပါတယ္။
“က်ေနာ္လည္း ဇြတ္အတင္းေရြးခ်ယ္ခိုင္းတာ
ေတြ လုပ္ရလိမ့္မယ္လို ့မထင္ပါဘူး”
သူ ့ကို ဟားတိုက္တဲ့ သေဘာမ်ိဳး သူမ
ရယ္ေမာလိုုက္ပါတယ္။
“က်မ ျဖစ္ေစခ်င္တာ ဒါမ်ိဳးပါပဲေလ”
လီယိုနာ့ဒ္ လက္ဆြဲ ေသတၱာကို မျပီး စားပြဲေပၚ
တင္လိုက္ပါတယ္။ ေသာ့ဂဏန္းေတြ လွည့္မေန
ေတာ့ပဲ ခလုတ္နွိပ္ျပီး ေသတၱာကို ဖြင့္လိုက္ပါတယ္။
အထဲကေန ကထၳဴစာရြက္ပံုစံ စာရြက္အထူတစ္ခု
ကိုဆြဲထုတ္လုိက္ပါတယ္။ ထိုစာရြက္ရဲ့ ေအာက္ေျခ
နားမွာ ခ်ည္မွ်င္နမူနာျပစာရြက္လိုမ်ိဳး ခ်ည္မွ်ဥ္
အထံုးေလးေတြပါပါတယ္။ ၄င္းကိုညွင္သာစြာ
ပါးစပ္နဲ ့မွုတ္လိုက္တဲ့အခါ အနီေရာင္အထံုးေလး
တစ္ခုက အျခားအမ်ွင္ေတြနဲ ့ျငိေနျပီး အခ်ိန္
စကၠန္ ့ပိုင္းေလာက္ ဝင္းလက္သြားပါတယ္။
တျခားအထံုးေတြထက္ ပိုရွည္ျပီး အလံုးလည္း
ပိုၾကီးပါတယ္။ လီယိုနာ့ဒ္ ခ်ည္မွ်ဥ္ထံုုးေလးေတြကို
ေက်ာ္ျပီး မာကီရွာကို ၾကည့္ျပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္။
“ၾကည့္လိုက္ပါအံုး”
သူမလက္္တစ္ဖက္ ဆန္ ့ထြက္လာျပီး သူ ့ကုတ္အက်ၤ ီ
ေပၚကေန တစ္ခုခုကို ဆြဲနွုတ္လိုက္ပါတယ္။ျပီးေနာက္
ေအာက္ကို လြင့္ခ်လိုက္ပါတယ္။ တစ္လက္မေလာက္
အရွည္ရွိမယ့္ ခ်ည္မွ်ဥ္ထံုးေလးတစ္ခုပါ
အျပာေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး . . . .။

ဤတြင္ ေကာ္နီရဲ့ ေရြးခ်ယ္မွု ျပီးသြားပါျပီ။
ဆက္ရန္ . . . . .

Translated From “THE CHOICE MAN” by O.H.Reads
@thettinaung
MSC - 105