Het keerpunt van de puber
Dit verhaal gaat over gevoelens, emoties en gedachten waar ik jaren terug mee worstelde en nu op papier heb proberen zetten. Het keerpunt van de puber, uit het oogpunt van de jong-volwassene:
Keerpunt
Mijn huis is tegenwoordig zo leeg. Ik ben leeg. Met een glimlach die zowel niets als juist alles zegt, wandel ik door mijn dagen. Het valt me zelfs zwaar om het woord op papier te krijgen. Zucht.
Mijn leven is op pauze gezet. Door wie, wat of waarom is me onbekend. Maar het staat op pauze, zoveel is zeker. Ondertussen blijft de tijd wel genadeloos verder tikken. En ik blijf stagneren, al is dat misschien nog een positieve invalshoek die ik hier hanteer. Ik ben niet meer die voetballer van vroeger. De flapuit. De sociale man. De woordvirtuoos in real life. Gevat, speels, humoristisch. Ik ben het verleerd. Ik ben somber geworden, onverschillig, saai. Geef mij maar sentimentele post-rock in plaats van opzwepende David Guetta-muziek. Zo iemand, ja.
Hoe doorbreek je die stilte in je leven? Hoe doorbreek je die jaren van nutteloosheid? Waar is het fout gegaan? Ben ik te streng voor mezelf? Zwartkijker tout court? Ik probeer aan mezelf te werken. Da’s lang geleden. Ik probeer terug discipline te krijgen in mijn leven, te werken aan de zaken die me terug fier kunnen maken op de persoon waarmee ik opsta. Ik werk aan mijn conditie, aan mijn lichaam. Ik probeer een gitaarnummer af te werken in plaats van te stoppen na één dag van oefenen en opgeven nog voor ik aan het refrein ben aanbeland. Ik kijk terug meer films, ik probeer te lezen. Genoeg met al dat gamen, poker spelen en nog meer gamen. Het maakt me niet gelukkig.
Ik moet terug leren praten tegen de mensen. Oogcontact behouden en niet verbreken na de milliseconde dat het heeft bestaan. Zelfvertrouwen kweken door te DURVEN. Ik ben angstig geworden. Wie had dat ooit kunnen denken. Meisjes aanspreken is niet het einde van de wereld, maar daar moet ik mezelf terug overtuigd van krijgen. Maar de moed komt terug. De zin om te veranderen is er weer, en nu is het een kwestie om dat vast te houden en er iets mee te doen. Ik moet meer ja zeggen. Meer uitdagingen aangaan. Meer buiten komen. Meer, meer, meer. Mijn brein terug trainen om minder lui te zijn, en hem lijstjes en schema’s aanreiken om binnen te werken.
Hoe lang is het geleden dat ik mezelf nog eens écht heb uitgedaagd? Ik weet het zelfs niet meer. Ik moet mezelf terug aan het werk zetten. Iemand worden die gewerkt heeft om ergens te komen. Iedereen laten zien dat ik er terug sta, mezelf laten zien dat ik er terug sta. En het daar niet bij laten. Verder gaan dan ik ooit ben geweest. Weerbaarder worden door mezelf te verrassen. Dat is het plan.
Tijd om terug in actie te schieten, dag na dag. Vooruit met de geit, en terug gelukkig worden. Oprecht gelukkig, niet dat matig gelukkige waar ik ondertussen al maanden content mee ben.
Keerpunt.
Goede verwoording van wat je hebt meegemaakt in die overgang.
goed gedaan!
Bedankt! Fijn dat je even de tijd nam om m'n post te lezen en er op te reageren :)
Wat heb jij hard gewerkt aan jezelf om dit op deze wijze te kunnen schrijven.
Ik lees veel 'moeten' en ' verlangen naar anders' in je verhaal.
Het 'moeten' zet je te veel op spanning.
Geeft teveel stess en voelt in the end uitputtend. Zoals ook al anderen schreven "neem de tijd".
Succes @ryannevanos
Ik ben van nature uit inderdaad erg streng en veeleisend voor mezelf, maar heb die eigenschap met de jaren een plaats kunnen geven en leren relativeren. Ik blijf nog steeds even gemotiveerd zoeken en werken aan nieuwe projecten, maar ben me er van bewust dat ik ook soms een rustpauze mag inlassen en mag stilstaan met hoe m'n leven er nu uitziet. En ik kan zeggen dat ik best gelukkig ben met hoe het momenteel allemaal loopt. Bedankt voor het lezen en reageren! :)
De meeste mensen nemen niet de tijd om hun eigen gevoelens te analyseren, terwijl dit erg belangrijk is voor persoonlijke ontwikkeling. Mooi en eerlijk omschreven!
Ik denk dat zelfreflectie inderdaad de kans geeft om even stil te staan bij een aantal zaken en even heel eerlijk na te denken over hoe je leven er uit ziet. Wat loopt er goed, wat loopt er fout, en vooral: wat wil ik in de toekomst concreet beter doen? Het helpt me vaak om een aantal dingen op een rij te zetten. Bedank voor je reactie :)
Door het zo op te schrijven heb je een goed overzicht van de zaken die je wilt aanpakken. Je bent daarmee al halverwege op de goede weg (weaar die ook heen gaat). Maar pak misscien niet alles tegelijk aan. Zo veel fundamentele veranderingen accepteert je onderbewustzijn niet in een keer.
Goed bezig! Focus, eerlijkheid en introspectie zijn belangrijke instrumenten in de zoektocht naar geluk.
Succes!
Wijze woorden! "Levenslang leren" is een motto dat ik vroeger van een werkgever heb meegekregen, en waar voor mij veel waarde in schuilt. Maar je hebt gelijk, alles op z'n tijd :).
Met Gerben eens, zelfreflectie kan je zoveel goeds doen .. Doe dat zelf pas een paar jaar en dan schrijf ik hele lappen tekst.. Terwijl ik dat doe word ineens wat duidelijk wat anders niet eens in gedachten zou komen wellicht. Het is alweer even geleden dat ik een dergelijke brief aan mezelf schreef, schrijf veel van me af met een doel, maar dat is toch net anders, hoewel dat wel helend werkt ...
Ja, 't kan soms gewoon echt verlichtend werken om dingen op (digitaal) papier te zetten. Soms heb je er gewoon nood aan om een rustig muziekje op te zetten, een koffietje bij de hand te nemen en te schrijven wat er in je opkomt. 't Is iets dat ik niet erg regelmatig doe, maar het lucht gewoon op wanneer ik er nood aan heb. Bedankt voor je reactie :)
WoW het is je gelukt. Je hebt jezelf van een hele bijzondere kant laten zien door het voor ons op te schrijven ik hoop dat het goed gaat met je
Het kan momenteel niet beter met me. Ik heb aan veel dingen gewerkt en uiteindelijk zijn alle puzzelstukjes op z'n plaats gevallen. Nu is het natuurlijk werken zodat de puzzel heel blijft :). Bedankt voor je reactie!
Wat heb je nu voor dromen voor de dag vanaf nu ...? En dit was #stoomafblazen ( ik ga morgen weer!) die moet je droom in houden want af dn tie je hart luchten ... lees gal spuwen is heeeerlijk bevrijdend!
Momenteel put ik veel energie uit m'n job en m'n relatie. beide vrij nieuwe dingen in m'n leven waar ik ook graag aan werk om op die vlakken de best mogelijke persoon te zijn. verder heb ik een nieuwe sport geovnden (boulderen) waar ik mezelf in kan uitdagen, en ben ik terug wat meer gitaar aan het spelen. En crypto/steemit zijn ook zaken waar ik m'n passie in kwijt kan. Dus momenteel zijn er veel zaken waar ik m'n focus op kan leggen, en dat voelt goed :)
Ik ga je volgen ... heb de Steemify app ingesteld dus wanneer je een nieuwe blog online hebt zie ik het .... SUC6
@tuwore even pauze nemen, gedwongen of ongedwongen, is een moment om even alles op een rij te zetten. Net zoals in moeder natuur alles lijkt stil te liggen tijdens de winter is er heel wat energy bezig om een voedings bodem te geven aan de volgende lente. groeten
Leuke vergelijking! Inderdaad, af en toe eens pauze nemen om de dingen op een rijtje te zetten kan enorm stressverlagend en motiverend werken. Bedankt voor je reactie :)
@jackjohanneshemps opmerking over winter en lente deed me denken aan De Creatiespiraal van Marinus Knoope. Niet alleen een lekker geschreven boek, maar ook vol handige tips, vervat in een methode die je brengt van wensen tot werkelijkheid. Zeer aan te raden.
Ik onderschrijf dat het een goed boek is!
Hi @tuwore,
Er is deze week geen #stoom-afblazen selectie voor de komende Weekly omdat we een week achterlopen. De selectie van afgelopen week wordt komende vrijdag vermeld in The Weekly.
Om dit in te lopen hebben we besloten om de inzendingen van deze week (1, die van jou!) mee te laten lopen met volgende week. Zo lopen we dan weer in de pas.
De #stoom-afblazen is een paar weken geleden spontaan ontstaan dus je snapt dat we al rennende de rijdende trein proberen in te halen ;-)
Succes met de selectie volgende week. Groetjes, @vjbasil en @hatsekidee
Hey, leuk om te horen dat ik geselecteerd ben! Natuurlijk heb ik er alle begrip voor dat dit in het begin een beetje zoeken is. Bedankt om me op de hoogte te houden :)
Knap dat je je realiseert dat je dingen anders wilt. Ik zie dat je veel actie gepland hebt en dat is goed tenzij daarin te dwingend wordt naar jezelf. Iedere stap die je zit richting je ideaal is mooi meegenomen en dat betekend dat als je een keer faalt of lui was je niet helemaal over nieuw hoeft te beginnen. Je kunt gewoon verder gaan waar je was.
Ik reageerde eigenlijk omdat ik zelf in een heftige situatie zit waarin het heel makkelijk is ongelukkig te worden. Omdat ik het vertik om als ik straks beter ben met een depressie te zitten (wat je natuurlijk niet helemaal in eigen hand hebt). Draag ik ook actief zorg voor mijn eigen perspectief. Voor mij werkt dat en misschien heb je er wat aan.
Maar misschien moet je ook niet teveel van jezelf eisen? Want als je doelen niet gehaald worden, word je nog ongelukkiger toch? Zo werkt dat bij mij tenminste. Wat ik zo lees, voer je een enorme strijd met jezelf. ik herken dat, dat doe ik ook...