MEDYTACJA – doświadczenie boskiej świadomości – Cz. 5

Jednym z aspektów medytacji jest traktowanie tej formy ćwiczeń psychicznych jako metody kontaktu z Najwyższą Świadomością. Niezależnie od wyznawanego systemu wierzeń ludzie uprawiający różne formy medytacji stawiali sobie za zadanie kontakt z Najwyższym, niezależnie od tego czym ten najwyższy byt miałby być zgodnie z ich wierzeniami. Mogły to więc być na przykład w animiźmie duchy przodków, jakieś bóstwo z panteonu danej politeistycznej religii, najwyższe albo jedyne bóstwo w bardziej zaawansowanych systemach filozoficznych, albo nawet nirwana czyli stan całkowitego wyzwolenia, tak jak w buddyźmie.

Jakkolwiek by nie patrzeć na ten problem, z naszego neuro-lingwistycznego punktu widzenia pojawia się zasadnicze pytanie – co ci praktykujący właściwie subiektywnie widzieli, słyszeli i odczuwali, gdy wchodząc w stan medytacji kierowali swoją uwagę na najwyższy byt. Pytanie takie można zadać nawet ateistom, bo jeśli nawet nigdy nie wierzyli oni w żadne bóstwo, to jednak tak jak każdy człowiek zdolny do wyższych uczuć, mają oni pewne wyobrażenia lub reprezentacje najwyższych wyznawanych wartości, którym z pewnością towarzyszą uczucia wzniosłości, radości, dobroci, miłości. Tak więc pytanie dotyczy nas wszystkich: jakich sub-modalności używamy w naszym osobistym życiu, gdy kierujemy naszą uwagę na te wzniosłe wyobrażenia?

Zastanówmy się więc przez chwilę, czy gdy skupiamy się na modlitwie, albo myślimy w sposób podniosły o tym, co jest dla nas najwyższą wartością widzimy subiektywnie jakieś obrazy? Czy jest to na przykład postać jakiejś świętej osoby, albo rodzaj światłości, czy obraz jaki się przed nami maluje to postaci kochanych przez nas osób, a może są to symbole ojczyzny? Spróbujmy więc określić ile w takim obrazie jest światła, albo cienia, lub też zastosujmy całą gamę pytań, które odsłonią nam naturę doznawanych obrazów.

Idąc dalej postarajmy się zidentyfikować, czy występują w tym wyobrażeniu elementy dźwięku, np. wzniosła muzyka, głosy i śpiewy, albo jakieś inne doznania dźwiękowe? W końcu czy obrazom i dźwiękom towarzyszą jakieś uczucia i odczucia? Jeżeli tak, to gdzie te odczucia są umiejscowione, czy są stale w jednym miejscu czy przemieszczają się w naszym ciele? Jeżeli jesteśmy osobami religijnymi i bierzemy udział w ceremoniach religijnych, możemy zastanowić się podczas takiej ceremonii, gdzie te odczucia powstają i jak moglibyśmy je zaklasyfikować.

W taki sposób możemy łatwo zauważyć, że niezależnie od naszych poglądów wszyscy jako ludzie mamy pewną cechę wspólną. Mianowicie, jesteśmy zdolni do odczuwania wyższych uczuć, i te doznania mają swoją strukturę. Dlatego często w Neuro-Lingwistycznym Programowaniu (NLP) mówimy, że doświadczenie ma swoją strukturę (ang. “experience has a structure"). Niezależnie bowiem od tego jaki jest nasz stosunek do duchowej natury wyznawanego przez nas bóstwa, korzystamy z różnych wyobrażeń i doznań, aby sobie to bóstwo przedstawić, a w obrębie tych doznań występują określone cechy tych doznań, które nazywamy sub-modalnościami.

Kontynuując to ćwiczenie, możemy w obrębie tego konkretnego wyobrażenia Boskości nasilać lub osłabiać pewne sub-modalności (na przykład zwiększyć w wyobrażeniu intensywność światła, rozmiary, intensywność kolorów, natężenie dźwięku itd.), i wówczas zauważymy, że nasze subiektywne odczucia związane z tym doświadczeniem też się zmieniają! Jest to bowiem język, jakim nasz umysł posługuje się, aby otworzyć nam drogę do doświadczenia o charakterze religijnym, albo moralno-etycznym.

W jodze już bardzo dawno zauważono te elementy, i jogowie jako część swojej praktyki uznawali oddanie się takiemu właśnie uniwersalnemu bóstwu, które nazywali Ishvarą, a sama praktyka oddania była (i nadal jest) określana jako Ishvarapranidhana. Nawet ateistycznie nastawieni buddyści jednego ze swoich świętych nazwali Avalokit-eshvara. Był to Mędrzec, który nie zdecydował się na opuszczenie tego świata w stanie Nirwany, i teraz pomaga innym osiągnąć ten stan wyzwolenia.

W zakończeniu podaję słowa cytowanej mantry:

Brahmananda Svarupa,
Isha Jagad Isha,
Akhilananda Svarupa,
Isha Mahesha.

Isha to skrót od Ishvara, mantra zatem zawiera tę samą koncepcję uniwersalnego bóstwa, uosabiającego to, co w naszym życiu jest najważniejsze.
_

Jeżeli pominęliśmy poprzednie części z serii MEDYTACJA, możemy je znaleźć w poniższych linkach:

MEDYTACJA – czyli o co w tym wszystkim chodzi? - Cz. 1
MEDYTACJA - co robić gdy nie mamy ani chwili czasu. - Cz. 2
MEDYTACJA – opis procesu czyli pierwsze kroki na drodze do oświecenia! - Cz. 3
MEDYTACJA – odkrycie naszego wewnętrznego świata. - Cz. 4
MEDYTACJA może zmienić strukturę twojego mózgu już po ośmiu tygodniach!

Niniejsza publikacja przeznaczona jest wyłącznie dla osób zdrowych fizycznie i psychicznie, i nie pretenduje do rangi publikacji naukowej, oraz nie jest formą porady psychologicznej albo medycznej, lub formą terapii. Jeżeli cierpisz na jakiekolwiek dolegliwości psychiczne albo fizyczne niezwłocznie zgłoś się do swojego lekarza!

[1] Obrazek z pixabay.com
[2] Mantra Brahmananda Svarupa z Youtube.com