"Litwa - obyczaje i zwyczaje": Kania (Lingie)
(Lingie)
O kani, którą lud wiejski, pospolicie kaniukiem nazywa, jest taka gminna przypowieść:
Kiedy Bóg mieszkał na ziemi i chodził ode wsi, do wsi, przyszedł razu jednego do pewnego domu, gdzie znalazłszy gospodynię chleb sadzącą do pieca, prosił jej, aby mu dała wody się napić. Niewiasta zatrudniona robotą, a do tego jeszcze zła czegoś, z gniewem mu odpowiedziała: roztworz gardło, może ci z nieba deszcz spadnie, a u mnie w domu dla takich włoczęgów nie ma wody. – Rozgniewany Bóg tą nieużytecznością kobiety, zamienił ją w kanię i rozkazał, aby wodę deszczową tylko piła, a nigdy nie ważyła się brać jéj z ziemi. Skąd to pochodzi przysłowie wspólne Litwie i Polsce:
Poprzednia część: Bocian (Sterkus)
Następna część: Niedźwiedź (Meszka)
Comment removed
Comment removed