Dziewczynka z lodem

źródło: kobieta.dziennik.pl

Wśród nas nadal są ludzie wielkiego serca, których świat omija bo ich sytuacja ekonomiczna jest poniżej współczesnego człowieka i współczesnego świata.
Opowiem dzisiaj o pewnym biednym człowieku bez nogi o sztucznej protezie pracujący i zbierający śmieci w realnej rzeczywistości w której mieszaka by móc żyć.

Ubogi człowiek codziennie rano wstając szykuje się do pracy i zbiera złom i różne rzeczy oraz drobne pieniądze od przechodniów które dostaje.
Idąc spotyka duchownego kłania się mu a ten duchowny daje pieniądza dla ubogich 5 zł. Starzec dziękuje i idzie dalej.

Przechodzi koło kobiety która gotując jedzenie wyrzuca je przed dom, spogląda na to co zrobiła ze smakiem ale idzie dalej i ciągnie wózek napełniony złomem i różnymi rzeczami.

Po drodze jeszcze mija bogate małżeństwo gdzie mężczyzna myje samochód i rozpylając wodę po swoim luksusowym mercedesie, polewa biednego starca wodą w ogóle nie patrząc że idzie i nie licząc się z tym człowiekiem. Biedny starzec zasłania sobie twarz przed strumieniem zraszającej wody. Na ten gest bogatego człowieka żona stojąca obok nawet nie skinie palcem że mąż źle zrobił I tylko gapi się na niego.

Kaleki człowiek kuśtykając idzie dalej i widzi przy drodze przewoźny sklepik z lodami gdzie się gromadzą dzieci i kupują lody. Jedna dziewczynka nie ma pieniędzy i stoi obok swoich koleżanek czekając kiedy skończą je kupować i jeść. Starzec ubogi wyciąga te 5 zł które dostał od kapłana i daje je tej dziewczynce. Dziecko kupuje lody z uśmiechem i radością w śród swoich rówieśniczek i jeszcze dostaje resztę 2 zł od lodziarza.

Starzec udaje się do opieki i pisze podanie o pomoc aby dostać nową protezę i o darmowe leki przeciwbólowe bo obecna proteza go upija i jest już niewygodna.
Urzędniczka jego pismo odkłada na stertę podań i daje mu tylko jakieś tabletki przeciwbólowe i na tym się kończy pomoc...

Starzec załamany siada na progu chodnika drogowego wyciąga z kieszeni te tabletki przeciwbólowe które dostał od MOPS-u i rozmyśla nad swoją niedolą.
Wstaje z wielkim bólem i ciągnie dalej swój wózek ze śmieciami.
Nagle z sąsiedniej ulicy wybiega złodziej który trzyma pod pachą ukradziona torebkę bogatej kobiety i ucieka.
Potyka się o tego starca i obaj się przewracają. Ukradziona torebka wylądowała obok starca a on ją przytula mocno do siebie. Jego proteza odleciała z nogi i leży kilka metrów od niego. Złodziej wstając podbiega do starca i chce swój łup skradziony odebrać ale ten nie chce go oddać bo czuje że to jest kradzież.

Ze złości bandyta uderza go nogą w twarz a w tym czasie podjeżdża jego wspólnik na skuterze i woła go bo policja jest tuż tuż.
Starzec widzi jak koła skutera niszczą mu protezę na której mógł chodzić.
Złodziej pozostawia swój łup i wsiada na skuter jako pasażer i odjeżdżają ze wspólnikiem w dal.

To wszystko widzi dziewczynka która dostała od niego 5 zł, spogląda z ukrycia narożnego budynku tak by jej nikt nie widział bo się boi dalej iść do domu.

Na miejsce potyczki przybyli gapie oraz policja oraz okradziona kobieta która w złości odbiera mu swoją własność i wyzywa go od złodzieja i najgorszej szumowiny.
Cała zebrana grupa gapów zaczyna go szkalować a policja skuwa go kajdankami i doprowadza do swojego aresztu za kraty.
Biedny uczciwy człowiek siedzie oparty o ścianę i rozmyślą nad swoją dolą i nie może uwierzyć to co go spotyka.
Wstaje i rękoma trzyma ostatkiem sił i równowagi te pręty od krat i po policzka spływają mu łzy.
W tym czasie dziewczynka będąc już w domu widzi w telewizji wiadomości gdzie pokazują owego starca jak go policja skuwa i traktuje jako złodzieja bandytę wspólnika gangu i mówią o nim same złe rzeczy. Dziecko dalej patrzy i ogląda wiadomości i widzi reklamę na której pokazują organizację pomagającą ubogim. Pokazany jest numer telefonu do ich placówki. Dziewczynka wyciąga z kieszeni pozostałość z zakupu lodów te 2 zł i dzwoni z butki telefonicznej obok swojego domu.
Opowiada wszystko ze szczegółami o tym człowieku i co dla niej zrobił.
Urzędnicy i adwokaci z tej organizacji robią nalot na policję i zostaje uwolniony biedny starzec.
Oprócz tego za swój czyn i dobroć serca dostaję najnowszą protezę którą młoda urzędniczka tej organizacji wkłada jemu na kikut nogi.

Starszy Pan jest bardzo szczęśliwy i obdarzony opieką przez tych których nigdy nie znał.

Niech ten opis będzie dla Was chwilą zastanowienia się nad swoim pędzonym życiem.
Spoglądajcie przed siebie ale też do tyłu i na boki, niech ten artykuł będzie dla Was początkiem zmiany do życia jakie Nas otacza.

Pozdrawiam
Zuzanna

źródło refleksji: youtube.com/watch?v=PweXtn7y-0k