ကံ႔ေကာ္ျမိုင္တန္းမွလြမ္းေနပါ့မယ္

အပိုင္း(၁)
https://steemit.com/myanmar/@soethakhin/kan-ekayami-ngtnmwlymenpamy-95e1fc9b9e2cb
အပိုင္း(၂)
https://steemit.com/myanmar/@soethakhin/kanekayami-ngtnmw-lymenpamy-2f1b22259da5b
အပိုင္း(၃)
https://steemit.com/myanmar/@soethakhin/kanekayami-ngtnmw-lymenpamy-0d3396fac5eec

credit-facebook image
အပိုင္း ( ၄ )
အခန္း ( ၇ )
အထုပ္ကိုဘုတ္ခနဲပစ္ခ်ကာ ေႏြဦးေမာင္ ထိုင္ခံုေပၚသို ့ေမာပန္းစြာထိုင္ခ်လိုက္သည္။

"က်ြန္ေတာ္ျပန္ေရာက္ျပီ အေမ"

အေမ့ကိုလွမ္းေအာ္လိုက္ေတာ့ အေမက မီးဖိုခန္းထဲမွေန၍ ခပ္တင္းတင္းထြက္လာကာ အထုပ္ကို
ေျဖ၍ ပစၥည္းမ်ားကို ေနရာခ်ေန၏။
ေႏြဦးေမာင္သိတာေပါ့ မိမိ၏ေမြးသမိခင္ ေဒၚခင္မိမိဟာ ေႏြဦးေမာင္ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည့္ တကၠသိုလ္ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး အခုခ်ိန္ထိ မိမိအေပၚ စိတ္ကြက္ေနဆဲဆိုတာ။လြန္ခဲ့ေသာ ၄ႏွစ္ ေက်ာင္းေတာ္ရာမွျပန္လာျပီးေနာက္ပိုင္း ေႏြဦးေမာင္ႏွင့္ သီဟက
ပညာေရးတကၠသိုလ္ေရြးျပီး မင္းေက်ာ္ကေတာ့
အိမ္ကိုမလြန္ဆန္ႏိုင္စြာ ေဆးလိုင္းေရြးခဲ့သည္။
အေမႏွင့္ အၾကီးအက်ယ္ရန္ျဖစ္ျပီးမွ စစ္ကိုင္း
ပညာေရးတကၠသိုလ္သို ့တက္ေရာက္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္
သည္။ထိုတကၠသိုလ္မွ ဘဲြ့ရကာ အိမ္ျပန္လာေသာ သားကို မၾကိဳဆိုႏိုင္တာ အေမ့အမွားေတာ့
မဟုတ္ေပ။

"အန္တီ အန္တီခင္ ေမာင္ျပန္လာျပီဆို"

ေႏြဦးေမာင္ အိမ္၀မွအသံေၾကာင့္ က်ြတ္ခနဲ
စုတ္သပ္လိုက္သည္။ငွက္ဆိုးထိုးသံမလာျပီေလ။

"ဟယ္ သမီး ေဒစီ လာေလ လာလာ သားလဲခုပဲ
ေရာက္တယ္"

သားျဖစ္သူျပန္လာသည္ကို ခရီးဦးၾကိဳျခင္းမျပဳခဲ့
သည့္ အေမက ေဒစီလြင္လာသည္ကိုေတာ့ ၾကိဳရန္ ပ်ာပ်ာသလဲ အိမ္ေရွ႕ထြက္သြားေလျပီ။ေဒစီလြင္မွာ ေႏြဦးေမာင္တို ့ေဘးအိမ္မွျဖစ္ျပီး ဦးလြင္စိုးႏွင့္ ေဒၚေဒစီ၏သမီးျဖစ္ကာ ေႏြဦးေမာင္ႏွင့္ တစ္တန္းတည္းေက်ာင္းတက္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ေႏြဦးေမာင္ကေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ အဖက္လုပ္ျပီး မေခၚခဲ့ေသာ္လည္း ေဒစီလြင္ကေတာ့
ေႏြဦးေမာင္ကို အေတာ္ပင္ တြယ္တာေလသည္။
ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့ အမွတ္ေကာင္းေသာ
ေဒစီလြင္ကလဲ ေဆးကိုပဲေရြးခဲ့ျခင္းျဖစ္ကာ
အေမက ေဒစီလြင့္ကို အခ်စ္ပိုခဲ့သည္။မိဘစကားနားေထာင္ေသာ သမီးလိမၼာေလးအျဖစ္ အမႊမ္းတင္ကာ သူႏွင့္ယွဥ္၍ ေႏြဦးေမာင္ျပဳျပင္ဆံုးမ၍
မရေၾကာင္း အျမဲအျပစ္တင္ခဲ့သည္။

credit-facebook image

"ေမာင္ၾကည့္အံုး ျပန္လာတာကို အိမ္ေရွ့ကေန
ျပန္လာျပီလို ့ေအာ္သြားပါေရာလား ခုေတာ့ငါ့မွာ
နင္ျပန္လာလား လာၾကည့္ေနရတယ္"

"ငါကဘာလို ့နင့္ကိုသံေတာ္ဦးတင္ရမွာလဲမိလြင္
ငါ့အိမ္ပဲ ငါျပန္လာခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ျပန္လာမွာေပါ့။
နင့္ကိုလာၾကည့္ပါလို ့ငါေျပာမိလို ့လား"

ေဒစီလြင္က စူပုပ္သြားကာ

"အန္တီခင္ ၾကည့္အံုး ေမာင္က ဘယ္ေတာ့မွ
လြင့္ကိုဆို အေကာင္းမေျပာဘူး"

"အယ္ေမ့ေတာ့မလို ့ဒီမွာ ေမေမကေပးလိုက္တာ အန္တီခင္ဖို ့တဲ့ ေသြးတိုးက်တဲ့ လက္ဖက္ေျခာက္တဲ့"
"ေအးေအး ေဒစီကေတာ့ လုပ္ျပီ သမီးမျပန္ေသးနဲ ့အံုး ထမင္းစားျပီးမွျပန္ၾကားလား"

"အန္တီခင္ မေခၚရင္ေတာင္ လြင္ကစားျပီးမ
ွျပန္မယ္ေျပာမလို ့အန္တီခင့္လက္ရာကို မစားရတာၾကာျပီေလ"

"ေမာင္ နင္ေကာ တူတူစားမယ္မလား"

"နင့္ကိုငါခဏခဏ ေျပာေနရတယ္
ဘယ္ႏွစ္ခါေျပာရမလဲမိလြင္
ငါ့ကို ေမာင္ေမာင္နဲ ့မေခၚပါနဲ ့ဆိုတာ
နင့္ေၾကာင့္ တစ္ကယ္လာဘ္ပိတ္တယ္"

"ေမာင္ကလဲ နင့္နာမည္မွာ ေမာင္ပါလို ့ေမာင္လို ့
ေခၚတာေလ အသားပဲ့ပါသြားလို ့လား
နင့္ဘက္ကပဲနာရတယ္ရိွေသး"

"အန္တီခင္ အန္တီ့သားကို ၾကည့္ေျပာအံုး"

အေမကေတာ့ ေဒစီလြင္ႏွင့္ မိမိရန္သတ္ေနသည္ကို ကေလးေတြအလား ခ်စ္ခင္စြာၾကည့္၍ မီးဖိုထဲသို ့၀င္သြားေလျပီ။ ေႏြဦးေမာင္လဲ ထိုင္ရာမွ
ထလိုက္၏။

"ေမာင္ဘယ္သြားမလို ့လဲ ငါလဲလိုက္မယ္"
"အိမ္သာတက္မလို ့ေဟ့ အိမ္သာတက္မလို ့
ဘာတုန္းနင္ အီးနံ ့ရႈခ်င္လို ့လား
အဲလိုဆိုရင္ေတာ့လိုက္ခဲ့"
ေဒစီလြင္က စူပုပ္ပုပ္ႏွင့္ အခန္းေထာင့္မွ စာအုပ္ပံုဆီသို ့သြားဖြေနေလသည္။
ေႏြဦးေမာင္ ေခါင္းရမ္းရင္း အခန္းထဲသို ့၀င္လာခဲ့သည္။ေဒစီလြင္ႏွင့္ ေပါင္းရသည္မွာ အလြန္ပင္ခက္ခဲလွသည္။ ဦးေလးဦးလြင္စိုးႏွင့္ အန္တီေဒစီတို ့မ်က္ႏွာေၾကာင့္သာ ဒီေလာက္သည္းခံေနျခင္းျဖစ္သည္။ အန္တီတို ့ကေတာ့ ေႏြဦးေမာင္ကို ခ်စ္ရွာသည္။သားေယာက္်ားေလးလိုခ်င္ေသာ္လည္းမရ သမီးမိန္းကေလးသာ ေမြးလာခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေႏြဦးေမာင္ကို သားအရင္းသဖြယ္ခ်စ္ခဲ့သည္။ေဒစီလြင္က ေႏြဦးေမာင္၏ေနာက္ဆံုးစာလံုးကို အဖ်ားဆြတ္၍ ေမာင္ဟုေခၚေသာ္လည္း
ေႏြဦးေမာင္ နားကေလာလွသည္။ ဆယ္တန္းျပီး တကၠသိုလ္ေတြတက္ၾကေတာ့လဲ ေႏြဦးေမာင္ရိွရာ စစ္ကိုင္းသို ့ခဏခဏ အလည္လာကာ
တေမာင္ေမာင္ႏွင့္ တြယ္ကပ္ေနတတ္ေသာေၾကာင့္ မိန္းကေလးအမ်ားစုက ေႏြဦးေမာင္ရည္းစားဟုထင္ကာ ေနာက္ဆုတ္သြားသည္မ်ားရိွသည္။အဆိုးထဲမွ အေကာင္းဆိုသလို ထိုတစ္ခုကိုေတာ့ ေဒစီလြင့္ကို ေက်းဇူးတင္ရမည္။ ရုပ္လည္းေခ်ာ တည္လဲတည္
ၾကည္ကာ King ရထားေသာ ေႏြဦးေမာင္ကို
တကၠသိုလ္နယ္ေျမတြင္ ခ်စ္သူျဖစ္ခ်င္ၾကေသာ
မိန္းမလွေလးမ်ား ေပါမ်ားလွသည္။ေယာက္်ား
ေလးျဖစ္ေနသည္မို ့တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြကို အားနာကာ လိုက္ေလ်ာရမည့္ အေျခအေနမ်ားရိွခဲ့သည္။
ထိုသို ့အၾကပ္အတည္းျဖစ္ေနသည့္ အခ်ိန္တိုင္း
ေဒစီလြင္က ဆဲြထုတ္ေပးခဲ့ေလသည္။ၾကာလာ
ေတာ့ သူႏွင့္ ေဒစီလြင္ကို သမီးရည္းစားအျဖစ္
္ျမင္ကာ ဘယ္မိန္းကေလးမွ အနားမကပ္ခဲ့ေတာ့
ေပ။

credit-facebook image

"ေမာင္နင္ ေက်ာင္းျပီးပီဆိုေတာ့ ဘယ္ေဒသကို သြားမယ္စိတ္ကူးထားလဲ။ခန္ ့စာက်ျပီလား"

"မက်ေသးဘူးမိလြင္ ငါ ျမစ္အေနာက္ဘက္
ေဒသေတြကိုေတာ့ ေလွ်ာက္ထားတယ္"

"နင္ကလဲဟာ ေတာင္တြင္းနယ္ဘက္ကို ဘာလို ့
မေလွ်ာက္တာလဲ ကိုယ့္ေဒသဘက္မွာ ဒီေလာက္အဆင္ေျပတာကို"
ေႏြဦးေမာင္ ထမင္းလုပ္ကို ျပီးေအာင္၀ါးကာ ျမိဳခ်လိုက္ရင္း ေရထည့္ထားေသာ ဖန္ခြက္ကိုယူ
ေသာက္လိုက္၏။

"ငါက ျမစ္အေနာက္ဘက္ကိုပဲသေဘာက်လို့ေပါ့" ေဒၚခင္မိမိက ဘာစကားမွမဆိုဘဲ ထမင္းကို ဆက္စားေနေလသည္။

"ေအာ္ မိလြင္ ငါေမ့လို ့ မင္းေက်ာ္က ညေနအိမ္လာခဲ့မယ္တဲ့ နင္နဲ့ေတြ့ခ်င္လို့တဲ့ ငါခ်ိန္းထားလိုက္တယ္ နင္ညေနအိမ္ဘက္လာခဲ့အံုး"

"ေမာင္ကလဲ ငါအဲ့ေကာင္မင္းေက်ာ္ကို ၾကည့္မရပါဘူး။ငါ့ကိုၾကဳိက္ေနတာ ေက်ာင္းမွာဆိုလဲ
တေကာက္ေကာက္"
ေႏြဦးေမာင္က ပခံုးတြန္ ့လိုက္ရင္း

"ဒါေတာ့ ငါမသိဘူးေလ ညေနၾကရင္ေတာ့
လာစကားေျပာလိုက္အံုး ခ်ိန္းျပီးသားၾကီးမလို့"
တစ္ခ်ိန္လံုး ျငိမ္ေနေသာ ေဒၚခင္မိမိ အသံထြက္လာသည္။

"သားကလဲကြယ္ လြင္ေလးမၾကိဳက္တာကို
မလုပ္နဲ့ေလ။သူက မင္းေက်ာ္ကို မေတြ ့ခ်င္ပါဘူးဆိုေနတဲ့ဟာကို"
ေႏြဦးေမာင္ ဘာမွမေျပာပဲ ထမင္းဆက္စားေန
လိုက္၏။ ထမင္း၀ိုင္းကေတာ့ စိုစိုျပည္ျပည္ပင္
ျပီးစီးခဲ့ေလသည္။အျပင္ဘက္တြင္လဲ ေနသာေနကာ ရာသီဥတုသာယာေသာ ေန့တစ္ေန့ပင္။

credit-facebook image

အခန္း ( ၈ )

"က်ြန္ေတာ့္အိမ္မွာပဲ ဆရာေလးကို ထားလိုက္
ပါ့မယ္ က်ြန္ေတာ့္မွာ အိမ္ႏွစ္လံုးရိွျပီး ကံ့ေကာ္ျခံထဲက သစ္လံုးအိမ္က မသံုးပဲထားေတာ့ ပိုေနသလိုလဲျဖစ္ေနတယ္။တစ္ျခားလူေတြအတြက္လဲ အဆင္မေျပျဖစ္စရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့"

ဦးေက်ာ္ေခါင္က ၀င္ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ဦးေက်ာ္ေခါင္တို ့မင္းဇံရြာကေလးကို ယခုစာသင္
ႏွစ္အတြက္ အထက္တန္းျပ ဆရာအသစ္တစ္
ေယာက္လာမည္ျဖစ္ျပီး ဆရာ၏ စားေရးေသာက္
ေရးႏွင့္ ေနေရးထိုင္ေရးကို ေဆြးေႏြးေနျခင္းျဖစ္သည္။ အစည္းအေ၀းတြင္ ဥကၠဌ ဦးျမင့္ေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ေခါင္ႏွင့္အတူ ရြာ၏ရာအိမ္မွဴး၊ ဆယ္အိမ္မွဴး ၊ ရပ္မိရပ္ဖမ်ားပါ၀င္ကာ ဦးေက်ာ္ေခါင္၏
အဆိုျပဳခ်က္ကို ေခါင္းတျငိမ့္ျငိမ့္ျဖစ္ေနၾကသည္။ ဦးျမင့္ေဆြ၏ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚပုေလးကေတာ့ လက္ဖက္သုပ္ေရေႏြးၾကမ္းခ်ရင္း ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ နားေထာင္ေနေလသည္။ဦးျမင့္ေဆြ၏ အသံထြက္ေပၚလာသည္။

"အင္းေပါ့ ဦးေက်ာ္ေခါင္ေျပာတာ သဘာ၀က်ပါ
တယ္ ကံ့ေကာ္ျခံဘက္က အိမ္တစ္လံုးလည္းပိုေနတာဆိုေတာ့ ေနေရးထိုင္ေရးကို ဦးေက်ာ္ေခါင္က တာ၀န္ယူျပီး စားေရးေသာက္ေရးကိုေတာ့ ၀ိုင္း၀န္းတာ၀န္ယူၾကတာေပါ့"

ဦးေက်ာ္ေခါင္ကပင္ ထပ္၍ အစားအေသာက္
အတြက္လဲ သိပ္ပူစရာေတာ့ မလိုပါဘူး။
က်ြန္ေတာ့္အိမ္မွာ မိသားစု၀င္ မ်ားေတာ့ လူတစ္
ေယာက္ပိုလာတာ ဘာမွေတာ့ မထူးျခားပါဘူး"

"ဒီလိုလဲဘယ္ဟုတ္မလဲကိုေက်ာ္ေခါင္"
"ကဲဒါဆို လစဥ္ရပ္ရြာကေန ဆန္ဆီဆား ပံုမွန္

ဦးေက်ာ္ေခါင္အိမ္ကို ပို ့ၾကမယ္။ဘယ္လိုလဲ"
ဥကၠဌ၏ စကားကို အားလံုးကလက္ခံကာ အစည္းအေ၀းကို ရပ္ဆိုင္းခဲ့ေလသည္။

credit-facebook image

🎶လွည္းယာဥ္ေၾကာ့ရယ္နဲ ့ လိုက္ခဲ့ပါလားျမိဳ ့ၾကီး
သူရယ္🎶🎶
"ဖိုးေထာင္ရာ အသံေသးအသံေၾကာင္နဲ ့ေအာ္ဆိုမေနစမ္းပါနဲ ့ဆရာေလးနားျငီးေနပါ့မယ္"

ဦးထြန္းျမင့္ေဟာက္လိုက္မွ ဖိုးေထာင္က ဇာတ္က
ေလးပုကာ ႏြားကိုတို ့လိုက္ေလသည္။

"ဟာ ရပါတယ္ ဦးေလး က်ြန္ေတာ္ အေႏွာက္
အယွက္မျဖစ္ပါဘူး"
ေႏြဦးေမာင္က ျပံဳးရင္းဆိုလိုက္သည္။မိမိတာ၀န္က်ေသာ ရြာကေလးမွာ မင္းဇံဟုေခၚျပီး
ေက်ာင္းေတာ္ရာအနီးတြင္ တည္ရိွေလသည္။ကားေပၚကဆင္းဆို ေႏြဦးေမာင္ကို လွည္းႏွစ္စီးကၾကိဳေနသည္။ ပစၥည္းမ်ားကို ေနာက္မွလွည္းေပၚတြင္တင္ကာ လူကိုေတာ့ ေရွ့လွည္းေပၚတြင္ ထိုင္လိုက္ခဲ့သည္။လွည္းေပၚတြင္ထိုင္လိုက္လာရင္း
ေမာင္းသူမွာ အသက္ငယ္ငယ္ ပိန္ရွည္ရွည္ရိွျပီး ဖိုးေထာင္ဟု သိရကာ ေနာက္မွ ဥပဓိရုပ္သန့္သန္ ့
ႏွင့္ အသားလတ္လတ္ အသက္၃၀ေက်ာ္ခန္ ့ရိွမည့္ သူက ဦးထြန္းျမင့္ဟုသိရသည္။မိမိမွာ ထိုဦးေလး
အိမ္တြင္ေနရမည္ဟုလဲ သိရေလသည္။ ဘယ္လိုပဲ
ျဖစ္ျဖစ္ ေႏြဦးေမာင္ ဤေဒသေလးကိုခ်စ္ပါသည္။
ေဘးတစာဖက္တစ္ခ်က္မွ စိမ္းညိဳ ့ညိဳ ့စပါးခင္းမ်ားကို ႏွစ္သက္စြာၾကည့္ရင္း လိုက္ပါလာခဲ့
သည္။ေရွ့တြင္ ေႏြဦးေမာင္၏ဘ၀ မည္သို ့ျဖစ္မည္မသိေသာ္လည္း ယခုအခိုက္အတန့္ေလးကိုေတာ့ ၾကည္ႏူးမိေလသည္။
အိမ္ထဲသို ့၀င္လာရင္း လွည္းေပၚမွဆင္းလာေသာ လူငယ္ေလးကိုၾကည့္ကာ ေဒၚထားဆင့္ ဇေ၀ဇ၀ါ
ျဖစ္သြား၏။ဤသူငယ္ကိုေတြ ့ဖူးပါတယ္ ဘယ္မွာပါလိမ့္။

"ေယာက္ဖေရ ညီမေလး ဒီမွာဆရာေလးပါလာျပီ
ပစၥည္းေတြကူခ်ၾကအံုး"

မွတ္မိပါျပီ အနီးကပ္ျမင္ေတာ့မွသတိရသည္။

"သား သားကလြန္ခဲ့တဲ့ေလးႏွစ္က ေက်ာင္းေတာ္ရာဘုရားပဲြမွာ အန္တီ့သမီးေလးကို ကယ္ခဲ့တဲ့
သူငယ္ေလးမလားဟင္"
ေႏြဦးေမာင္ ေၾကာင္သြားကာ မိမိေရွ့မွ ဥပဓိရုပ္
ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ အန္တီၾကီးကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။

"က်ြန္ေတာ္ လြန္ခဲ့တဲ့ေလးႏွစ္က ေက်ာင္းေတာ္ရာဘုရားပဲြမွာ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ကို
လူအုပ္ထဲက ေခၚျပီး မိဘလက္ထဲျပန္ထည့္ေပးခဲ့ဘူးပါတယ္။မဟုတ္မွလဲြေရာ အဲ့ဒီတုန္း ကအန္တီက…"

"ဟုတ္ပါတယ္သားရယ္ ၾကည့္အံုး အရင္ကထက္ ပိုေခ်ာျပီး ပိုလူၾကီးဆန္လာတာပဲ အဲ့ဒီေန့က
သားတို့ကို အရမ္းေက်းဇူးတင္ေပမယ့္ မႊန္ထူျပီး
ေက်းဇူးမဆပ္လိုက္ရဘူး။ဟန္က်လိုက္တာ
ဆရာေလးရယ္ အခုလိုအေျခအေနမ်ိဳးနဲ ့ျပန္ဆံုရ
မယ္လို ့မေတြးခဲ့မိဘူး။ ဆရာခဏနားျပီးေရမိုးခ်ိဳးပါ။ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီဘက္အိမ္မွာပဲအိပ္ပါအံုး။
ေနာက္တစ္ေန႔မွ ကံ့ေကာ္ျခံဘက္ကအိမ္ကို
ပစၥည္းေတြေျပာင္းထားေပးပါ့မယ္။ဆရာလဲလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနရေအာင္ေပါ့ ။ဘာမွအားမနာနဲ ့
ေနာ္ ဆရာေလး ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ရာ ကိုယ့္မိသားစုလိုသေဘာထား"

"ဟုတ္ကဲ့ပါခင္ဗ်"

ေႏြဦးေမာင္၀မ္းသာရပါသည္။ရြာကေလးမွလူမ်ားက သိုက္သိုက္၀န္း၀န္းရိွကာ မိမိေနမည့္အိမ္ကလဲ မိမိအေပၚေဖာ္ေရြလွသည္ေလ။ ေတာရြာကေလးမ်ားကို ေႏြဦးေမာင္ခ်စ္သည္။

credit-facebook image

"ေဟ့ ၾကိဳင္ အသစ္ေရာက္လာတဲ့ဆရာေလးက
ေခ်ာသားဟ ေနတိုးအတိုင္းပဲ"
"ဟုတ္တယ္ေနာ္ညီညီ"
"ဟုတ္ပအလြမ္းရာ ငါျဖင့္ ဒီလိုဆရာေခ်ာေခ်ာေလးနဲ့သာ စာသင္ရမယ္ဆိုရင္ ဆယ္တန္းကို ဂုဏ္ထူး ၆ဘာသာထြက္ေအာင္ေတာင္ ၾကိဳးစားပစ္အံုးမယ္" "ဟိဟိ ငါေရာပဲ"

ၾကိဳင္က၀င္ေျပာလိုက္ရင္း

"ခက္တာက ငါတို ့ကခု၉တန္းပဲရိွေသးတယ္ေလ။အဲ့ဆရာေလးနဲ ့သင္ရပါ့မလား"
"ဘယ္ေျပာလို ့ရမလဲ သင္ရမွာပါဟ ၉တန္းနဲ့ ့၁၀တန္းက သိပ္မွမကြာတာ"

ၾကိဳင္ အလြမ္းႏွင့္ ညီညီတို ့မွာ ကံ့ေကာ္ပင္မ်ားကိုကြယ္၍ အသစ္ေရာက္လာေသာ ဆရာေလးဆိုသူကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
္အရပ္ရွည္ရွည္ အသားျဖဴျဖဴႏွင့္ ရုပ္ေခ်ာလြန္းလွျပီး ၾကင္နာရိပ္မ်ားသမ္းေနေသာ မ်က္၀န္းနက္နက္မ်ားကို ၾကိဳင္ရင္းႏီွးေနသလို ခံစားရသည္။ဘယ္မွာျမင္ဖူးပါလိမ့္။ကိုးရီးယားကားထဲမွာမ်ားလား။

"သမီးေရ လာ ထမင္းစားရေအာင္"
"ထမင္း၀ိုင္းမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေတြ့ရင္
သမီးအံ့ၾသသြားမွာ"

မီးဖိုခန္းဘက္ဆီသို ့ဦးတည္သြားေသာ အေမ
ေဒၚထားဆင့္လက္ကို ဆဲြရင္း ၾကိဳင္ျပံဳးလိုက္မိ
သည္။ၾကိဳင္သိတာေပါ့ အေမက ဆရာအသစ္ေလးကို ထမင္း၀ိုင္းမွာ ျပေတာ့မယ္ဆိုတာ ။ခက္တာက ၾကိဳင္က ေန့လည္ကတည္းကေခ်ာင္းၾကည့္ျပီးျပီဆိုတာ အေမမသိျခင္းပင္။

"သား ဒီမွာေလ သားကယ္ခဲ့တဲ့ အန္တီသမီးေလ"
ေႏြဦးေမာင္ လက္ေဆးေနရင္းက ေမာ့ၾကည့္မိရင္း မွင္သက္သြားမိ၏။အထက္ေအာက္ အ၀ါႏုေရာင္ ၀မ္းဆက္ကေလးျဖင့္ ဆံပင္ ဂုတ္ေထာက္ကို
ႏွစ္ဖက္စည္းထားသည့္ ေၾကြရုပ္ကေလးႏွယ္
ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းေသာ ကေလးမေလး။

"အန္တီ အဲ့ဒီတုန္းကေတြ ့ခဲ့တဲ့ ကေလးမေလးက အေတာ္ထြားလာပါလား။ဘယ္ႏွစ္တန္းေရာက္ေန
ျပီလဲ"
"ဟုတ္ပါ့ဆရာေလးရယ္ သမီးေလးက

အရပ္ရွည္ျပီး ထြားလာလို ့ဆရာမမွတ္မိတာ။
အခုႏွစ္ ၉တန္းေလ"

"သမီး ဒီကဆရာေလးကို မမွတ္မိဘူးလား
လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးႏွစ္ ေက်ာင္းေတာ္ရာ ဘုရား၀ိုင္းမွာ သမီးေမေမတို ့နဲ ့ကဲြသြားတုန္းက
ကယ္ခဲ့တဲ့ အကိုၾကီးေလ"

ၾကိဳင္ မ်က္လံုးကို ျပဴးသြားကာ ေရွ ့မွဆရာေလးကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္သည္။

"ဟင္ အဲ့ဒီတုန္းက ကိုးရီးယားမင္းသားအကိုၾကီးက ဒီအကိုၾကီးလား"
"ဟားဟားဟား"

ဦးေက်ာ္ေခါင္က ရယ္လိုက္ရင္း
"အကိုၾကီးလို ့မေခၚရဘူးေလသမီးရဲ့
အခု သမီးရဲ့ဆရာျဖစ္ေတာ့မယ္"
ေႏြဦးေမာင္က ျပံဳးရင္း ထမင္းစစားလိုက္ေလ
သည္။ၾကိဳင္ကေတာ့ ထမင္းစားဖို ့ေမ့ကာ မိမိေရွ ့မွၾကင္နာတတ္ေသာ မ်က္၀န္းမ်ားပိုင္ရွင္ အကိုၾကီးကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ျခံထဲမွစံပယ္ရနံ ့က
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သင္းပ်ံ့လာေနကာ ငွက္ကေလးမ်ားကလဲ တက်ီက်ီအသံေပးရင္း အစာေကာက္ေန
ၾကေလသည္။

credit-facebook image
ဖတ္ရႈအားေပးခဲ႔ပါေသာညီအစ္ကိုေမာင္နွမမ်ားအားေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါသည္။
အပိုင္းကိုလည္း ဆက္လက္ေစာင့္ေမွ်ာ္အားေပးပါဦးခင္ဗ်ာ။

Author-Soe Tha Khin
MSC-172