"PAGBANGON" | ORIGINAL-POETRY

Image Source

I wrote this poetry way back in 2011 and I want to share it to my fellow Filipino Steemit Friends.

I can't remember what I am going through that time, but I surprisingly wrote this poem.

PAGBANGON

Paulit-ulit kong naririnig
Paulit-ulit kong nakikita
Sa tuwing ipipikit ko ang aking mga mata.
At sa bawat minuto't segundo nito,
Ay unti-unting nadudurog
ang bawat parte ng aking puso.
Unti-unting nawawasak ang buhay
na minsang pinagsikapang mabuo.
Nakakatuwa nga lang isipin,
Na sa bawat pagpikit ng aking mga mata, Kasabay ng mahabang pagkakahimbing,
Ay pansamantalang nalilimutan
ang lahat ng pait.
Ngunit nakakalungot
na sa pagmulat ng mga mata,
At pagbangon mula sa pagkakahiga,
Ay ang pagbangon din
ng lahat ng sakit na nararamdaman.
Minsan nga naisip ko,
Na kaya siguro ang hirap bumangon sa pagkakahiga,
Ay dahil kasabay ng pag-angat ng katawan,
Ay ang pagbuhat din sa bigat na iyong nararamdaman.
Pilitin mang alisin sa aking isipan,
Kapalit nito'y luhang patuloy Na umaagos patungo sa kawalan.
Sana'y ganun lang din kadaling mawala ang lahat ng sakit,
Sana'y kapalit ng mga luhang nawala
Ay ngiti sa mga mata.
Sana'y kasabay ng paglipas ng araw,
Ay ang paglimot sa mapait na karanasan.
Sana'y kasabay ng paglubog ng araw,
Ay ang pag-angat ng pagmamahal at pagtitiwala.
Sana'y kasabay ng magandang pag-angat ng buwan,
Ay magandang simula ng buhay ng puno ng pagmamahal.

Minsan may punto sa buhay natin na may mga problemang darating, especially in terms of love. Hindi lahat may magandang happy ending. Minsan akala mo sya na, pero hindi pala. Masakit, but that's the reality. But even if things are not okay, for now, the time will come that you will surely be happy with the one you love.

Remember:

"Everything will be okay in the end,
if it's not okay,
then it's not yet the end"

THANK YOU SO MUCH FOR SUPPORTING AND READING MY POST!!!