Günümüz sanal dünyasında sanallaşan insan ilişkileri arasında size 1900 yılında başlayan ve gözlerinizi yaşartacak bir aşk hikayesi anlatacağım.

Manechin anne ve babası bilinmeyen Thildan ailesi tarafından evlatlık alınan bir çocuktur.Aynı şekilde aynı yaşlarda olan Mathilde isminde bir kız çocuğunu da daha sonra evlatlık edinmişlerei.Thildan ailesinin çocukları olmadığı için Manechin ve Mathilde'yi kendi çocukları gibi benimseyip seviyorlar.

Manechin ve Mathilde bu sıcak aile ortamında kendilerini güvende hissederek büyümüşlerdi.Birbirleriyle olan ilişkileri o kadar güzeldi ki kendilerini hep bir görmüşlerdi.Ve kendilerini hiçbir zaman ayrı düşünmemişlerdi.Ama birşey eksikti.Eksik olan o şeyin ismi de eksikti.

1919 senesimde Mathilde 19 yaşındadır.Bir gün ülkede savaş seferberliği başlamış ve Manechin'de orduya alınmıştı.Manechin'i almaya gelen askeri birlikleri gören Mathilde ve Tahildan çiftinin yüreğini derin bir hüzün kaplamıştı.Thildan çiftiyle vedalaşan Manechin onlara anne ve babası gibi sarıldı.Manechin ve Mathilde vedalaşırken dudaktan öpüştüler.Bu öpüşmeye şahit olan Thildan çifti çok tuhaflaştılar , kısa süreli bu tuhaflaşmanın ardından yüzlerinde ve gönüllerinde inanılmaz bir mutluluk yer kaplamıştı.Manechin arabaya askeri araca binip gittiler.Bu ayrılığa yüreği dayanamayan Mathilde tepelere doğru koşup kestirme yollardan araca yetişmeye çalıştı.Tepeleri aşarken yüreğindeki ayrılık acısının verdiği acıyla ağlıyordu.Tam tepeleri aşıp ana yola gelirken askeri aracı 1 dk süreyle kaçırmıştı.Sadece gitmeden son bir defa görmek istemişti.Mathilde'nin bir ayağında sorun vardı.Yürürken ve koşarken topallanmalar yaşıyordu.

Mathilde sevdiği Manech'in 2 sene önce gittiği Somme cephesinden geri dönmesini bekliyordu. Oysa ki ona savaştan gelen tek şey, aşık olduğu Manechin'in vatanı için savaşırken vefat ettiğini haber veren bir mektup zarfı olur. Mathilde buna inanmaz ve bu durumu asla kabullenmez; Şayet Manechin vefat etmiş olsa bunu kesinlikle hissedeceğini ve kalbinin ona bunu söyleyeğinden kesinlikle inanmaktadır. Genç kadın bedeli ne olursa olsun Manechin'i aramaya başlar.

O dönemde aynı savaş bölgesinde savaşıp evine geri dönen hemen hemen bütün askerlerle görüşen Mathilde görüştüğü herkesten Manechin'in savaş esnasında bir ağacın yanında vurulup öldüğü cevabını alıyor.Bütün bunları kabul etmeyen yüreğinin verdiği umut ile aldığı bilgilerin birbirine verdiği karmaşıklığın ağırlığıyla kendini en çok sevdiği ve Manechin ile vakit geçirdiği tepelere gidip koşmaya başlıyor.Aradan geçen 2 yılın ardından yine birgün tepelerden koşarken aniden kafasına bir fikir gelir.

Manechin'in öldüğü iddaa edilen yere gitmek.

Thildan çifti ve diğer birçok kişi buna engel olmaya çalışsa da Mathilde bu umuda sımsıkı sarılıp savaş bölgesine gider.Mathilde savaş bölgesinde Manechin'in vurulduğu yerdeki ağaca yaklaşırken yüreğindeki heyecan kalp atışını çok artırıyordu.Mathilde ağacın yanında tüm umutlarını tüketmek üzereyken bir anda ağacın bir tarafında sönmüş vaziyette adının yazılî olduğunu görür.Ve Mathilde artık Manechin'in kesinlikle yaşadığına kanaat getirdi.Bunu bir mesaj olarak görüyordu.Ve artık daha kararlı bir şekilde aramaya başladı.O bölgedeki bütün köyleri aksayan topal ayağıyla dolaşmaya başladı.Uzun süren günler sonunda o bölgede çobanlık yapan birisine rastladı.Durumu anlatınca çoban geçmişte savaştan sonra bir adamın yaralı bir askeri alıp dağ başındaki evine götürdüğü hatırladığını söyledi.Ama adamın büyük ihtimalle öldüğünü de söyledi.Mathilde sevinçle adama sarılıp dağ başındaki o adamın evine doğru yola koyuldu.Heyecanından ağlayan Mathilde eve vardığında sevincinde kapıyı çalamıyordu.Manechin'in evde olmaması korkusu ilk defa bu kadar ağır basıyordu.Tüm bu duyguları yaşarken kapı açıldı.Kapıyı açan adam kapı önünde Mathildeyi görünce çok şaşırdı.Durumu anlamaya çalışan adam Mathilde ile konuşunca ağlamaya başladı.Adam Mathilde'ye Manechin'in hiç birşey hatırlamadığını savaş esnasında hafıza kaybı yaşadığını söyledi.

Mathilde evden içeri girdiğinde Manechin'in sandalyede oturduğunu ve sırtının dönük olduğunu görüyor.Mathilde gözyaşları içinde Manechin'in karşısına geçiyor.Manechin Mathilde'nin yüzüne derin derin bakıyor ve bir anda ağlamaya başlayıp sarılıyor Manechin'e.

Mathilde ve Manechin beraber Tahildan ailesinin olduğu eve giderler.Manechin ve Mathildeyi gören Thildan ailesi ağlamaları eşliğinde birbirlerine sarılırlar.
Manechin ve Mathilde bu kadar bedel ve acıdan sonra kalan hayatlarını huzur içinde aşk içinde yaşıyorlar.Onlar mutlu olmanın bedelini ödemişler.

Mathilde'nin yüreğindeki sevgi ve inanç onları kavuşturmuştu.İşte insanın yüreğindeki sevginin gücü.

Bu güzel hikayeyi konu edinen güzel bir Kürtçe şarkıyı da siz değerli dostlarımla paylaşmak istiyorum.

Görsel Kaynaklar
www.cnntürk.com
www.sinematurk.com
www.akalitefilm.com