เรื่องเล่าของคนสู้ชีวิต

ภาพสวยๆจากเด็กชาย อายุน่าจะราวๆ 18 -​ 25 ปี รูปหน้าผิดปกตินิดหน่อย นั่งวาดรูปอยู่มุมหนึ่งของสะพานลอยคนข้ามถนน มีอุปกรณ์วาดรูป กระเป๋าเป้ วางอยู่อย่างเรียบร้อยแบบไม่สกปรกตา ข้าวของสะอาดสะอ้านดี ฉันเห็นเขาหลายต่อหลายครั้ง และได้แต่เดินผ่านไปไวๆ รอบข้างไม่มีการติดป้าย บอกให้รู้ว่าขาย รับจ้างวาดหรืออะไรทั้งสิ้น เด็กชายนั่งวาดรูปไปเรื่อยๆ ของเขาไป ภาพส่วนใหญ่เป็นภาพเทพฮินดู ตามแบบฉบับคนเรียนศิลปะ วันนี้ฉันเดินผ่านอีก เลยถามน้องว่า "ขายเหรอจ๊ะ พี่ขอดูหน่อยมีรูปอะไรบ้าง" เด็กชายหยิบกระเป๋ากล่องใสๆ แลดูสะอาด เป็นที่ใส่รูปที่วาดเสร็จแล้วหยิบให้ แล้วบอกว่า "มีรูปนี้ครับพึ่งวาดเสร็จ" แต่ก็เหลือบตาไปเห็นอีกสองรูปที่ตั้งโชว์อยู่ ไม่เห็นน้องแนะนำว่าจะขาย ฉันก็เลยเลือกรูปที่น้องหยิบมาจากกล่อง แล้วก็จ่ายเงินไปให้เป็นสองเท่าของค่ารูปให้ไป

ที่เขียน มีเจตนาจะบอกว่า ทุกคนเลือกเกิดไม่ได้ แต่ทุกคนมีค่าในตัวเอง ไม่ว่าเกิดอยู่ในฐานะอะไร เราทุกคนต่างมีทุกข์มีสุข อย่าทำให้ทุกข์หรือสุขเพียงชั่วขณะมาลืมความรับผิด รับชอบที่มีต่อตัวเองและสังคม คนเราถ้ารู้จักทำมาหากินไม่มีใครดูถูกได้หรอก แต่หากมี นั่นมันเป็นกรรมของคนคิดดูถูกคนอื่น ช่างเขา ปะไร.....​หากช่วยเหลือซึ่งกันและกันไม่เลือกชนชั้น ไม่ต้องว่ารวยก่อนถึงจะช่วย มีเล็กน้อยก็ช่วยกันไปได้ แต่พอกำลัง ก็จะให้สังคมน่าอยู่ อย่างน้อยก็เป็นกำลังใจให้ใครหลายคน ให้ได้ทำหน้าที่ของตัวเอง ใครจะไปรู้เด็กชายคนนี้อาจมีพ่อแม่ ป่วย ชรา ที่ต้องดูแล รออยู่ที่บ้านก็เป็นได้... ช่วยได้ก็ช่วยกันไป

ส่วนตัวชอบที่น้องทำมาหากินแบบไม่อายใคร แถมใช้ฝีมือล้วนๆ น่าภูมิใจจะตาย
น้องเขานั่งอยู่ตรงสะพานลอยข้ามแยกรัชดาลาดพร้าว ฝั่งไปบางกะปิ

Thanks for supporting,