Przygody z permakulturą #S1E1

Bardzo długo zabierałem się za to by w końcu coś napisać. W głowie było pełno wymówek, a bo mało czasu, a bo brak koncepcji na post, a bo były w danej chwili inne z pozoru ważniejsze rzeczy, ale ostatecznie udało mi się zmusić :-) Chciałbym na tym blogu przybliżyć Wam moją drogę w kierunku minimalizmu i powrotu do natury, oraz podzielić się swoją wiedzą jaką do tej pory zdobyłem i przetestowałem w praktyce, ale od początku…

Najpierw krótko o Mnie :)

Mam na imię Tomek, lat 25. Dorastałem na wsi w biedniejszej północno-wschodniej części naszego kraju. Zawsze podobało mi się życie w mieście, ale to raczej normalne, gdy mieszka się od urodzenia na wsi, a dookoła nie widać perspektyw na dostatnie życie, bo gdy wybierałem szkołę średnią to akurat rozpoczynał się globalny krach i kolejna fala rodaków wyjeżdżała za pracą na zachód. Po szkole średniej poszedłem na studia z myślą, że po studiach znajdę jakąś dobrze płatną pracę w jakiejś dużej aglomeracji i tam osiądę już na stałe . Z początku bardzo byłem zafascynowany najpierw Poznaniem, a potem Trójmiastem, Wszędzie blisko, mnóstwo atrakcji, punktów usługowych itd. Momentem zwrotnym był jednak rok 2016. Zaczął mi doskwierać miejski zgiełk, spaliny, brak zacisznych miejsc na odpoczynek po pracy, do tego pojawiły się problemy zdrowotne i ostatecznie wylądowałem z depresją u psychologa.

Powolny powrót do natury

Jednak nie byłem jedną z tych osób, które w takiej sytuacji rzucają wszystkie dotychczasowe przyzwyczajenia i nagle robią zwrot o 180 stopni zmieniając całe życie w jednej chwili. Wiedziałem bowiem, że moja silna wola, a właściwie jej brak w tamtym momencie nie pozwoli mi na trwałe wprowadzić zmian. Rozpocząłem wprowadzanie zmian stopniowo. Na początku ograniczyłem słodycze, pózniej zacząłem ograniczać produkty mięsne, które pośród dostępnej na sklepowych półkach żywności, są najbardziej przetworzone, a dodatkowo zawierają antybiotyki i inne świństwa. Ostatecznie w marcu 2018r. definitywnie przeszedłem na dietę wegetarianską. Oczywiście nie poprzestałem na tym, bo nadal coraz uważniej patrzyłem na to co wrzucam do swojego żołądka, gdyż jak wiadomo, również metody uprawy owoców i warzyw są różne, tym sposobem skierowałem swoją uwagę w kierunku ekologii.

Permakultura - “perma- co?!”

Jakoś prawie rok temu natrafiłem w internecie na filmik o permakulturze. Mimo, że wychowałem się na wsi, nigdy wcześniej nie słyszałem o czymś takim, no i ciekawość po raz kolejny wygrała. Temat pochłonął mnie bez reszty. Codziennie każdą wolną chwilę spędzałem zgłębiając wiedzę w tej tematyce. Na początku myślałem, że zainteresowanie tematem szybko się wypali. Dawałem sobie maksymalnie miesiąc… no i jeszcze nigdy tak się nie pomyliłem.

Powrót na wieś

Teoria teorią, ale wypadałoby przetestować to co do tej pory się nauczyłem w praktyce. Tak więc w październiku ubiegłego roku podjąłem decyzję, że biorę na uczelni roczny urlop dziekański i wracam na wieś. I tak już wcześniej rozwarzałem ten wariant, bo byłem już zmęczony otoczeniem, a chęć rozwijania swojej, jak się okazało później, nowej pasji, była tylko kolejnym argumentem przechylającym szalę. Tydzień później byłem już z całym swoim niewielkim dobytkiem na wsi.

C.D.N.