Powoli układam sobie to wszystko co się wydarzyło i dochodzę do siebie. Uwielbiam planować i najlepiej wspominam (wśród "nowożytnych" moich świąt, czyli już za czasów przeprowadzki do Warszawy), te które mogłam zaplanować od deski do deski i rozpisałam sobie dzień po dniu na ostatni tydzień przed świętami, żeby rozłożyć sobie pracę i obowiązki wygodnie i bez stresu. A teraz? Wszystko się waliło.