RE: Żubry wolnożyjące zachodniopomorskie w Polsce. Moje rodzinne strony.
Piszesz o moich terenach. W Mirosławcu pracowałam w lecznicy, trasę do Wałcza pokonywałam kilka razy dziennie, miejscowości, o których piszesz, są mi znane.
Wracając do żubrów: kiedyś jechałam fiestą z Bronikowa, skręcając w prawo, do Pruchnowa. Nagle widzę tablicę "uwaga żubry", tablica jak tablica.
I nagle żubry widzę, całe stado, ok. 30 sztuk, stare i młode.
Wielkie, ROGATE!
Moja wyobraźnia ruszyła z kopyta.
Fiesta malutka, droga wąska, żubrów dużo.
A jak jakiś żuber zalegnie na drodze przede mną? A jak jakiś wywali fiestę do góry kołami, ze mną w środku, albo rogiem zbije szybę... gdzie uciekać, co zrobię wtedy?
Żubry nawet nie zaszczyciły mnie spojrzeniem, spokojnie żarły trawę, pasły się nie zwracając na nic uwagi. Las, przed lasem jakaś łąka, kosiarka chodziła czy insza maszyna. Taka koegzystencja żuberów i ludzi.
Ale co się wystraszyłam to moje.
A co szef w lecznicy się obśmiał... to też moje.
Takie spotkania długo się pamięta. W rejonach Kalisza przejeżdżając przez las, w nocy stał na jezdni olbrzymi jeleń, czekaliśmy 10 minut zanim raczył nam miejsca ustąpić.
Stanął na poboczu i czekał aż przejedziemy. Dzieliło nas od niego 1.5 metra. Rogi to miał powyżej metra - olbrzym. Pozdrawiam.
Kalisz też znam. A zdajesz sobie sprawę z tego, że jeleń był u siebie? Że las jest jego, a wy wtargnęliście na jego teren?
Jeszcze inny przypadek bliskich spotkań. Zatankowałam w Lubnie, pomalutku wyjechałam w kierunku Mirosławca, dwójeczką, a tam jeszcze ograniczenie prędkości bo wiocha.
Nagle przed moim samochodem wyrósł jeleń. Przebiegał z mojej prawej na lewą stronę "10". Oczami wyobraźni widziałam rozbite reflektory, pogiętą maskę, zbitą szybę... Przebiegł tak ze 10 cm przed maską.
Miałam więcej szczęścia niż rozumu. Na szczęście jeleń ocalał, przebiegł na łąkę bez szwanku.