Magiczna wyprawa rowerowa w Bieszczadach. Kierunek – zabytkowy drewniany kościół w Smolniku (PL)

Uwielbiam rowerowe przejażdżki. Dlatego gdy byłem w Bieszczadach, nie obyło się bez wypraw rowerowych. Jedną z nich odbyłem z górskiej wsi Wołosate, leżącej u stóp najwyższego szczytu polskich Bieszczad - Tarnicy, przez Ustrzyki Górne – popularną turystyczną miejscowość, do Smolnika. W tej ostatniej miejscowości znajduje się zabytkowa cerkiew, należąca niegdyś do ludu zamieszkującego te góry – Bojków.

Pierwsza część wyprawy odbywa się w szaleńczym tempie, bowiem droga z Wołosatego do Ustrzyk Górnych, jest momentami bardzo stroma. W Ustrzykach tłumy turystów. W okresie wakacyjnym to norma. Poza sezonem trudno tu spotkać żywą duszę. Zatrzymuję się na chwilę i rozglądam wokoło. Widzę kilka drewnianych knajp i sklepików, przystanek busów, malutki ryneczek. Miejscowość ma specyficzny urok. Po chwili wsiadam na rower i jadę w kierunku miejscowości Smolnik.

Następna część trasy wije się pomiędzy porośniętymi buczyną pagórkami. Widoki są piękne. Dziewicza przyroda ma dobroczynny wpływ na ludzi. Czuję się doskonale w takim otoczeniu. Po jakimś czasie docieram do mostu na rzece San. Zatrzymuję się na chwilę. Dostrzegam grupkę młodych ludzi stojących w rzece – łapią ryby gołymi rękami. Robię kilka zdjęć po czym wsiadam na rower i jadę dalej.

Po jakichś dwóch godzinach jazdy docieram do Smolnika. Odwiedzam zabytkową, drewnianą cerkiew. Należała niegdyś do Bojków – ludu zamieszkującego Bieszczady od XV wieku. Po II wojnie światowej, Bojkowie zostali wysiedleni w głąb Polski i na tereny Ukrainy. Obecnie na terenie Bieszczad pozostało niewiele miejsc związanych z Bojkami - kilka zarośniętych chaszczami wsi i cmentarzy, kilka odrestaurowanych cerkwi. Trochę to smutne, ale z drugiej strony dramatyczna historia Bojków jest bardzo ciekawa. Robię kilka zdjęć i wracam do Wołosatego. Obrazy i wspomnienia z tej wyprawy na długo pozostaną w mojej pamięci.