Retrocenzja #4 - Jak & Daxter: The Precursor's Legacy

misiek3301 (48)in #pl-gry • 6 years ago

Witam w kolejnej, czwartej już Retrocenzji. Omawiamy grę z PlayStation 2 z roku 2001, która wyszła w wersji zremasterowanej na PS3, Ps Vita oraz PS4 (z dodatkiem trofeów).

Jak & Daxter to gra platformowa stworzona przez Naughty Dog (twórcy takich dzieł sztuki jak seria Uncharted albo The Last of Us), która jest uznawana za klasycznego przedstawiciela swojego gatunku. Dzięki swojej popularności bohaterowie z tej gry zostali jednymi z ikonicznych postaci marki Sony.

O co tutaj chodzi, czyli o fabule

Głównymi bohaterami gry są tytułowi przyjaciele Jak i Daxter. Jak to wysoki chłopak, wyglądem nawiązujący do wizerunku elfa (duże oczy, spiczaste uszy itd.), a Daxter to... skrzyżowanie wydry i łasicy? Która do tego jeszcze jest niesamowicie wygadana?

Tak, to się zgadza i już wyjaśniam o co chodzi. Cały świat gry napędzany jest swego rodzaju mocą/energią zwaną "Eco". Eco ma wiele swoich odmian, i jedną z nich jest odmiana mroczna. I to właśnie w niej zanurzył się Daxter podczas jednej ze swoich lekkomyślnych wypraw na tajemniczą wyspę, co poskutkowało transformacją. Zaznaczę, że Daxter kiedyś również był człowiekiem.

Teraz przyjaciele próbują przywrócić łasicy jej pierwotną, człowieczą formę i wyruszają w podróż.
Potrzebują zebrać Power Cells, żeby móc uruchomić maszynę która przetransportuje ich w inne miejsca na ziemii w poszukiwaniu lekarstwa dla Daxtera.

Jak jest niemy (przynajmniej w tej części), więc cały ciężar komediowy spada na wygadanego futrzaka i o dziwo, wyszło to fenomenalnie. Teksty Daxtera są kultowe, tak samo jak jego tańce (podczas zbierania Power Celli). Mistrz ciętej riposty, gracze nieznający angielskiego wiele tracą.

Gameplay

Gra opiera się na pokonywaniu przeszkód, eksplorowaniu dość otwartego terenu, biciu przeciwników i zbierania wszelakich znajdziek.

Co do zbieractwa, mamy do skompletowania 2000 Precursor's Orbów (na polskie to po prostu "jajka") i dodatkowo 101 Power Celli (kule mocy).

CIEKAWOSTKA: w serii Uncharted w niektórych częściach jako Easter Egg jest do znalezienia tajemniczy artefakt, którym okazuje się być właśnie Precursor's Orb :p.

A no i nie zapominajmy o 112 muszkach, które są pozamykane w metalowych skrzyniach.

Nie jest konieczne zbieranie ich, chyba, że chcemy skompletować grę na 100% (perfekcjoniści łączmy się!). Tyle obiektów do zebrania znacząco wydłuża i urozmaica rozgrywkę i o dziwo, ta mechanika wcale nas nie męczy ani nie nuży.

Jak ma cały zestaw ciosów, dzięki którym rozprawia się elegancko z przeciwnikami, których nie brakuje w grze. Zabawne jest, że do niektórych używa samego Daxtera jako broni :p.

Znajduje się tu parę zadań pobocznych, za które dostajemy Power Celle. Na przykład pomoc rybakowi w złapaniu ryb, wystrzelanie wszystkich potworów z bagna, takie tam bzdety. Dobrze, że zostało to wprowadzone, urozmaica to rozgrywkę i daje całkiem sporo frajdy.

Zdarzy nam się czasem zmierzyc z jakimś bossem, ale one nie sprawiają zazwyczaj żadnych problemów (urozmaiceń nigdy dość ;) .

Oprawa audiowizualna

Świat jest bardzo bajkowy (przynajmniej początkowe etapy :p) i bardzo otwarty. Co jest ciekawe, pomimo wielu detali, sporych terenów poziomów i wielu obiektów nie uświadczymy tutaj ani jednego ekranu ładowania. Jak na czasy PlayStation 2 jest to naprawdę imponujące. Wszystko przebiega płynnie i mamy wrażenie, że gra to jedna wielka lokacja. Naprawdę spory + dla Naughty Dog.

Etapy zostały zaprojektowane z rozmysłem, dając czasem graczowi okazję do nagłówkowania się jak zdobyć konkretne znajdźki. Każdy poziom jest różnorodny i ma własną tematykę, więc każdy etap zapada w pamięć dzięki swojej unikalności.

Muzyka

Ścieżka dzwiękowa nie jest jakoś specjalna, ot, zwykła tematyczna muzyka jako "tło" (żeby nie było za cicho w grze :p). Jak dobrze pamiętam, każdy etap ma własną muzykę. Najbardziej w pamięć mi zapadła ścieżka dźwiękowa z głównej lokacji, do dziś potrafię ją odtworzyć w głowie :p.

Podsumowanie

J&D to pozycja, która przetarła szlaki dla wszystkich platformerów z czasów PlayStation 2. Ona zdefiniowała pewne standardy, które możemy zaobserwować w wielu pozycjach. Jedna z moich ulubionych gier na PS2, Naughty Dog jak zwykle potrafi uderzyć w punkt :)