​ဇာတိ​ေျမသို႔တစ္​​ေခါက္​ (၁)

​ေဒါင္​..​ေဒါင္​..​ေဒါင္​

​ေအးစက္​သည္​့ မနက္​ခင္​းအတြင္​း ဘုန္​း​ေတာ္​ႀကီး​ေက်ာင္​းမွ ၃နာရီ ​ေမာင္​း​ေခါက္​သံ။ထိုအသံကုိမၾကားရသည္​မွာၾကာခဲ့ၿပီ။ငယ္​စဥ္​က ၿမိဳ႕မွာအလုပ္​လုပ္​ၿပီး ႀကီးျပင္​းလာခ့ဲသည္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေမြးရပ္​​ေျမဇာတိကုိ ျပန္​​ေရာက္​လာခဲ့ျခင္​းပဲျဖစ္​ပါသည္​။ၿမိဳ႕မွာက မြန္​းက်ပ္​လြန္​းသည္​ထင္​ရသည္​။မိမိ​ေတာဓ​ေလ့ကု္​ိသာ ႏွစ္​ၿခိဳက္​သည္​။​ေတာမွာ​ေမြး၍ႀကီးျပင္​းလာခဲ့သည္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​့​့အဖို႔ၿမိဳ႕တြင္​ မ​ေပ်ာ္​ႏိုင္​႐ွာပါ။​ေပ်ာ္​ရာမွာ မ​ေနရ ​ေတာ္​ရာမွာ​ေနရဆိုသလို မိမိဝမ္​းစာအတြက္​႐ုန္​းကန္​လႈပ္​႐ွားရ​ေသးသည္​မဟုတ္​လား။


ၿမိဳ႕တြင္​​ေတာ့ ​ေတာႏွင္​့တျခားစီ။တ​ေနကုန္​ အလုပ္​ႏွင္​့ အခ်ိန္​ကုန္​​ေနရသည္​။လူ​ေပါင္​းစုံႏွင့္​့လည္​း ၾကဳံ​ေတြ႔ရသည္​။အသံ​ေပါင္​းစုံလည္​းၾကားရသည္​။​ေန႔စဥ္​ႏွင္​့အမ်ွ စိတ္​ခ်မ္​းသာသည္​ဟု၍မရိွ။လက္​ဆတ္​​ေသာ ​ေလ​ေကာင္​း​ေလသန္႔​႔တို႔ကုိ ႐ွဴ႐ိူက္​ခြင္​့လည္​းမရ။စိတ္​လြတ္​လပ္​မႈဆိုတာ ကြၽန္​​ေတာ္​ႏွင္​့ကင္​းကြာခဲ့သည္​လည္​းၾကာခဲ့​ေလၿပီ။တစ္​​ေန႔ တစ္​​ေန႔ မိမိဇာတိျဖစ္​​ေသာ ​ေတာရႊာ​ေလးကုိ ျပန္​ခ်င္​မိ​သည္​့ စိတ္​မွာလည္​း အႀကိမ္​ႀကိမ္​အခါခါပင္​။သို႔​ေသာ္​ ၾကံသမ်ွ အရာမထင္​​ေသာ​ေၾကာင္​့ အခ်ည္​းအႏီွးသာျဖစ္​ခဲ့ရသည္​။ယခုတြင္​​ေတာ့ မကုန္​ဆုံးႏိူင္​​ေသာ အလုပ္​မ်ားကုိ ​ေခတၱာပစ္​ထား၍ မိမိဇာတိရႊာ​ေလးသို႔ ထြက္​ခြာခဲ့​ေတာ့သည္​။

ရႊာ၏ အ​ေနအထားမွာလည္​း ယခင္​ကႏွင္​့မတူ တမူထူးျခား​ေျပာင္​းလဲခဲ့သည္​။အရင္​ဆို ​ေႏြဦး​ေရာက္​ရင္​ ရႊာလမ္​းမႀကီးက ဖုန္​​ေတြတ​ေထာင္​း​ေထာင္​းႏွင္​့။ယခု​ေတာ့ ​ေက်ာက္​စရစ္​လမ္​း​ေလးႏွင္​့ ခန္​႔ညားလို႔။ကိုယ္​ပိုင္​ ကား​ေလးျဖင္​့လည္​း ႀကီးပြား​ေနၾကသည္​။မိမိ​ေတာ့မ​ေရာက္​တာၾကာၿပီျဖစ္​၍ အထူးအဆန္​းျဖစ္​​ေနမိသည္​။ငယ္​​ေပါင္​းသူငယ္​ခ်င္​းမ်ားမွာလည္​း က​ေလး​ေတြ ​ေခြးႏွင္​့သာ။မိမိသာ ယခုထက္​ထိ လူပ်ိဴႀကီးဘဝကမကြၽတ္​လြတ္​ႏိူင္​​ေသး။(ၾကဳံတုန္​း​ေၾကာ္​ျငာဝင္​တာ😄😄)ရႊာႏွင့္​လည္​းကင္​းကြာ​ေနသည္​မွာ ၾကာၿပီျဖစ္​၍ ​ေၾကာင္​​ေတာင္​​ေတာင္​ေတာ့​ျဖစ္​မိသည္​။ကြၽန္​​ေတာ္​​ေရာက္​သြား​ေသာအခ်ိန္​မွာ ​ေနဝင္​႐ိုးရီအခ်ိန္​ျဖစ္​၍ ​ေတာင္​သူအလုပ္​သမားမ်ား အလုပ္​တက္​​ေသာအခ်ိန္​ႏွင့္​့တိုက္​ဆိုင္​​ေနခဲ့သည္​။​ေတာင္​သူဦးႀကီးမ်ားလည္​း သူတို႔၏တစ္​​ေန႔တာ အလုပ္​ခ်ိန္​မ်ားကုန္​ဆုံး၍သီခ်င္​းတ​ေၾကာ္​​ေၾကာ္​ျဖင္​့ အိမ္​သို႔ ျပန္​လာ​ေခ်ၿပီ။ထိုျမင္​ကြင္​းမ်ိဴး မျမင္​ရသည္​မွာၾကာၿပီျဖစ္​၍ စိတ္​ထဲ ၾကည္​ႏူးမိသည္​။
တခ်ိဴ႕က် ႏြားလွည္​းမ်ားျဖင္​့ျပန္​လာၾကသည္​။ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း​ေလ်ွာက္​ရင္​း​ေလ်ွာက္​ရင္​းျဖင္​့  အိမ္​သို႔​ေရာက္​လာခဲ့သည္​။

ငယ္​စဥ္​ကအိမ္​​ေ႐ွ႕က ပိ​ေတာက္​ပင္​ငယ္​​ေလးလည္​း ​ေတာ္​​ေတာ္​ႀကီး​ေနၿပီ။အိမ္​​ေရာက္​၍ မိဘမ်ားက ဝမ္​းပန္​းတသာ ႀကိဳဆိုၾကသည္​။မ​ေတြ႔ရသည္​မွာၾကာသည္​ျဖင္​့၍ မ်က္​ရည္​မ်ားပင္​က်မတက္​။​ေျသာ္​ ​မိဘ​ေမတၱာ မိဘ​ေမတၱာ။ထို႔​ေနာက္​​ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း​ေရမိုးခ်ိဴး ထမင္​းစားၿပီး အိပ္​ယာ​ေစာ​ေစာဝင္​ခဲ့ပါ​ေတာ့သည္​။


ေဒါင္​..​ေဒါင္​..​ေဒါင္​

အနည္​းငယ္​​ေအးစက္​​သည္​့ မနက္​ခင္​းအတြင္​း ဘုန္​း​ေတာ္​ႀကီး​ေက်ာင္​းမွ ၃နာရီ ​ေမာင္​း​ေခါက္​သံ။အဆက္​မျပတ္​ဆိုသလို အုန္​း​ေမာင္​း​ေခါက္​သံလည္​း ဆက္​ၾကားရ​ေတာ့သည္​။ထိုအသံၾကား၍လားမသိ အ​ေမလည္​းနံနက္​စာခ်က္​ျပဳတ္​ရန္​ ႏိုးထသံကုိလည္​းၾကား​ေနရသည္​။ အင္​း ​ေတာဓ​ေလ့ ​ေတာသဘာဝ၏နံနက္​ခင္​းကား က်က္​သ​ေရရိွလြန္​းပါဘိ။အာ႐ုဏ္​မိုး​ေသာက္​​ေတာ့မွ ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​းအိပ္​ယာမွႏိူးခဲ့​ေတာ့သည္​။အိပ္​ယာထ မ်က္​ႏွာသစ္​ ဘာညာ ျပဳလုပ္​ၿပီးအ​ေမျပင္​​ေပး​ေသာ ထမင္​းဆီဆမ္​းႏွင့္​့ပဲျပဳတ္​ကုိအားပါးတရ ႀကိတ္​လိုက္​သည္​။မစားရတာၾကာၿပီျဖစ္​​ေသာ အ​ေမ့၏ထမင္​းဆီဆမ္​းႏွင္​့ပဲျပုတ္​မွာ အရသာရိွလြန္​းသည္​ထင္​ရသည္​။ထမင္​းစားၿပီး အပ်င္း​​ေျပရႊာ႐ိုးကိုး​ေပါက္​​ေလ်ွာက္​ရန္​ ထြက္​ခဲ့​ေတာ့သည္​။

​ေနမင္​းႀကီးက သူ၏တာဝန္​ထမ္​း​ေဆာင္​ရန္​ အ​ေ႐ွ႕ဘက္​မွ ျပဴထြက္​လာခဲ့​ေတာ့သည္​။ျမဴမ်ားအနည္​းငယ္​ရစ္​ဆိုင္​း​ေန​ေသး​ေသာ ​ေႏြဦးရာသီ​ေလးမွာ သာယာလြန္​း​ေနသည္​။ထို႔​ေနာက္​ ၾကည္​ႏူးဖြယ္​​ေကာင္​း​ေသာျမင္​ကြင္​းကုိ ကြၽန္​​ေတာ္​အမွတ္​မထင္​ျမင္​​ေတြ႔ခဲ့​ေတာ့သည္​။
ထိုျမင္ကြင္းကား​​ရႊာဦး​ေက်ာင္​းမွ သံဃာ​ေတာ္​မ်ားႏွင္​့ ကိုရင္​ငယ္​​ေလးမ်ား တသီတတန္​းျဖင္​့ ဆြမ္​းခံႂကြလာ​ေသာျမင္​ကြင္​းပင္​။အရင္​ဆို အလုပ္​ထဲနစ္​​ေန​ေသာ ကြၽန္​​ေတာ္​အဖို႔ ယခုလိုမ်ိဴး ၾကည္​ညိဳဖြယ္​ ရဟန္​းသံဃာတို႔အား ဖူး​ေျမာ္​ခြင့္​့မရခဲ့။႐ုတ္​တရက္​ ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း ဖိနပ္​ခြၽတ္​ကာ လက္​စုံမိုး၍ရိွခိုးဦးခ်လိုက္​​ေတာ့သည္​။စိတ္​ထဲ အရမ္​းပိတိျဖစ္​လြန္​းခဲ့သည္​။ရြွာသူရႊာသားမ်ားမွာလည္​း မိမိတို႔အိမ္​​ေပါက္​ဝတြင္​ ကိုယ္​စီကိုယ္​ငွါ ဆြမ္​း​ေလာင္​းလႉ​ေနၾကသည္​။မရိွလို႔မလွဴ မလွဴ လို႔မရိွဆိုၾကသလို မိမိတို႔ရိွသာ​ေလးႏွင္​့ ကုသိုလ္​ဒါနျပဳလုပ္​​ေနၾကသည္​မွာလည္​း အလြန္​ပင္​ ဝမ္​းသာပီတိျဖစ္​မိပါသည္​။ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးတြင္​ မည္​သို႔ပင္​ခမ္​းနား​ေစကာမူ​႐ိုးသားလွ​ေသာ​ေတာသဘာဝ၏အ​ေငြ႔အသက္​ကုိ​ေတာ့ မီွႏိူင္​မည္​မထင္​ပါ။​ေတာသူ​ေတာင္​သားဆိုသည္​ ဟန္​​ေဆာင္​ျခင္​းကင္​းမဲ့ၿပီး႐ိုသားလြန္​းၾကသည္​။အရိွကုိအရိွတိုင္​းသာ ဖြင္​့​ေျပာၾကသည္​။မာယာႂကြယ္​​ေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးႏွင္​့ဆန္​႔က်င္​ဘက္​ပင္​။ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း ဆြမ္​းခံႂကြလာ​ေသာ ရဟန္​းသံဃာတသီတတန္​းႀကီးျမင္​ကြင္​းမွကြယ္​​ေပ်ာက္​သြားမွ​ေ႐ွ႕သို႔ဆက္​ခဲ့ျပန္​​ေတာ့သည္​။

​ ဆက္​လက္​​ေရးသားပါမည္​ခင္​ဗ်ာ။


Author by @nandasai(MSC.076)

Photos by Google image