မင္း-ျဖစ္ရန္ ဇာတာပါေပမယ့္ ေသးေပါက္ပုံ နည္းမက်ေတာ့ ထီးစုတ္ေတာင္ မေဆာင္းရန့ဲျဖစ္အင္(၂)

ယခင္ပုိ႔စ္မွ အဆက္ >>>>
ကြ်န္ေတာ္ ရြာျပန္ေရာက္ရင္ ေဆာ့ကစားခ့ဲတာေတြကုိျပန္သတိရ
ကစားေဖာ္ကစားဖက္ေတြကုိ ျပန္ ေတြ႕ရင္လဲ ငယ္ငယ္တုန္းက ေပြခ့ဲရႈပ္ခ့ဲတ့ဲအေျကာင္းေတြကုိ ျပန္ေျပာင္းေျပာႀကရင္း စျမဳပ္ပ်ံလုိ႔ကုိ မျပီးႏူိင္ပါဘူး ။

ငယ္ငယ္တုန္းက ကစားေဖာ္ကစားဖက္တစ္ခ်ိဳ႕ ရြာမွမရွိႏူိင္ငံျခားထြက္ျပီး
အလုပ္လုပ္ျက တခ်ိဳ႕ႀကေတာ့လဲ စစ္ဗုိလ္ေတြျဖစ္ႀက ဆရာ ဆရာမေတြ
ျဖစ္လုိ႔ ႏူိင္ငံေတာ္အတြက္ တစ္ဖက္တစ္လွမ္းက ကုိယ္တာဝန္က်ရာ
အရပ္ေဒသအသီးသီးမွာ တာဝန္ေတြထမ္းေဆာင္ျက ျမင္ရျကားရတာ
ဝမ္းသာပီတိျဖစ္လုိ႔ ရြာ၏ ဂုဏ္က်က္သေရျမင့္တက္လုိ႔ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္ ။
တစ္ခ်ိဳ႕ျကေတာ့လဲ အိမ္ေထာင္ေတြက်လုိ႔ ကေလးတစ္သုိက္နဲ႕
သာယာေသာမိသားစုေလးကုိ တည္ေဆာက္ျပီး ရြာမွာပဲေနျကသူေတြလည္းရွိျကပါတယ္ ။
ေသသြားျပီးျဖစ္တ့ဲ ေတာျကိဳက္ ေတးသံရွင္ အဆုိေတာ္ျကီး ဦတြံေတးသိန္းတန္ ဆုိထားတ့ဲ "အသီးတစ္ရာ အညွာတစ္ခု "သီခ်င္းေလးကုိ ရြာျပန္ေရာက္ရင္ စိတ္ထဲကအလုိလုိ ကုိ သီဆုိေနမိျပန္တယ္ ။
သီခ်င္းစာသားေလးရဲ႕ အစက >>>>
ေခါင္း •••ေလာင္း •••သံ တစ္ညံညံေပး ••••လုိ႔ ရြာ ေက်ာင္း •••
ေျပးျမင္မိတယ္ သတိရေနတယ္သူငယ္ခ်င္ရယ္ •••ဒုိ႔မ်ားငယ္ငယ္တုန္းက
ရြာအဝင္လမ္းဆီကေန လက္ခ်င္းယွက္ခါ ေျပးကာ ••လႊားကာ ••
ေက်ာင္းတက္လာျကတာေတြ မေမ့ႏူိင္ပါေသး ••••မင္းတုိ႔ငါတုိ႔ ငယ္ငယ္တုန္းကေလ ••• ။ ဦးေလး တြံေတးသိန္းတန္ သီခ်င္းမ်ားစြာထဲက ကြ်န္ေတာ္
အရမ္းျကိုက္ႏွစ္သက္မိေသာ သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ ။
ေနာက္ပုိက္ သီခ်င္းစာသားေလးက >>>>

ျကည္ ေရ ေလ တပ္မေတာ္အတြင္းက သူငယ္ခ်င္းေရ •••ရဲရဲေတာက္
တုိက္စစ္ ဆင္ကာေလ ေတာျကားေတာင္ျကား မေရွာင္ရွာ အမ်ားအတြက္ျဖင့္ အသက္ကုိစြန္႕လုိေလ •••မင္းတုိ႔ အတြက္ ဂုဏ္ယူရတယ္ေလ ••••
အမတန္မွကုိ အႏွစ္သာရရွိျပီး ျပန္လည္သီဆုိ နားေထာင္လုိက္တုိင္းလဲ
မည္သည့္အခါမွ မရုိးႏူိင္ေသာ သီခ်င္းေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲ ။
သူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္ ဂုဏ္ယူလုိ႔ ရင္ထဲက လႈိက္လႈိက္လဲလဲ
သီဆုိေနမိတာပါပဲ ။ ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပခ့ဲတာေတြက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရြာ၏
ေခတ္ကာလ ေရဆီးေျကာင္းအလုိက္ေျပာင္းလဲခ့ဲတာကုိ ေျပာျပခ့ဲတာပါ ။

လူရယ္လုိ႔ျဖစ္လာျပီးဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ့္ရဲ႕ မိဘႏွစ္ပါးကုိျပန္လုပ္ေကြ်း

ေက်းဇူးဆပ္ရမယ္ ကုိယ့္မိသားစုရဲ႕ တာဝန္ေတြကုိလည္း ေက်ပြန္ေအာင္
ထမ္းေဆာင္ရပါမယ္ ။
ကုိယ္ျကီးျပင္ေမြးဖြားခ့ဲတ့ဲ ရပ္ရြာေဒသ ကုိယ္ေနေနတ့ဲ ႏူိင္ငံအတြက္လဲ
တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာကေန ဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္ေအာင္ တက္ႏူိင္သမွ်ျကိုးစားေဆာင္ရြက္လုိ႔ ထမ္းေဆာင္ရမွာ ႏူိင္ငံသားတုိင္း၏ တာဝန္လုိ႔ဆုိရင္လဲ
မွားမယ္မထင္မိပါဘူး ။
အရာရာတုိင္းမွာ လုိခ်င္တာတစ္ခုရွိရင္ ကုိယ္ကျပန္ျပီးေပးဆပ္ရဆျမဲဆုိတာ လူတုိင္းသိပါတယ္ ။
ေအာင္ျမင္ျကီးပြားခ်င္ရင္ ျကိဳးစားအားထုတ္မူနဲ႕ျပန္ျပီးေပးဆပ္ရဆျမဲပါ
ရပ္ရြာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏူိင္ငံပဲျဖစ္ျဖစ္ ဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္လာျပီဆုိရင္ အ့ဲဲဒိရပ္ရြာ အ့ဲဒိႏူိင္ငံ၏ ရုိးရာဓေလ့ တခ်ိဳ႕ေပ်ာက္ကြယ္ဆုံးရႈံးရတာ မဆန္းပါဘူး ။
ဒါေျကာင့္ အရာရာတုိင္းမွာ လုိအပ္ခ်က္တစ္ခု ျပန္ျပီးေပးဆပ္ရဆျမဲလုိ႔
ကြ်န္ေတာ္ေျပာမိတာပါ ။
ထားပါေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ရြာ၏အေျကာင္းကုိေျပာရမယ္ဆုိေတာ့
"ေျပာမဆုံးေတာင္ ေတာသုံးေတာင္လုိ"႔စကားပုံတုိင္းပဲ ေျပာလုိ႔ကုိမကုန္ႏူိင္ပါဘူး ဗ်ာ ။
ကြ်န္ေတာ္ရြာထဲက ေဆာ့ကစားျပီး႔ျပန္လာလုိ႔ အိမ္ေရာက္ရင္ လူျကီးေတြမသိေအာင္ ေဘာင္းဘီခြ်တ္ မတ္တပ္ရပ္ ေသးေပါက္တာပဲ ။
တစ္ေန႔မွာေတာ့ မတ္တတ္ရပ္ ေသးေပါက္ေနတာကုိကြ်န္ေတာ္၏အဖုိးက
ျမင္သြားပါေလေရာ ကြ်န္ေတာ္ကုိ အဖုိးက လွမ္းေခါ္တယ္ ။
" ေဟ့ ငါ့ေျမး ေမာင္ေဆြ လာအုံး" ကြ်န္ေတာ္စိတ္ထဲေတာ့ မတ္တပ္ရပ္
ေသးေပါက္လုိ႔ရုိက္ေတာ့မယ္ ထင္တာ အဖုိးနားကုိေရာက္သြားေတာ့
မရုိက္ဖူးဗ် ေတာ္ေသးတာေပါ့လုိ႔ စိတ္ထဲကျကိတ္ဝမ္းသာေနတာ
ဘာလုပ္ခုိင္းလဲဆုိေတာ့ >>>>

" ငါ့ေျမး အဖုိးကုိလာႏွိပ္ေပးအုံး" ကြ်န္ေတာ္ကလဲ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္
"ဟုတ္အဖုိး "လုိ႔ဆုိျပီး ေခ်သလုံးေလးကုိ အသာေလးဖြကုိင္လုိ႔ ႏွိပ္ေပးေနရင္ အဖုိးက "ငါ့ေျမး ေသးကုိ မတ္တပ္ရပ္ျပီးမေပါက္ရဘူးတ့ဲ "ကြြ်န္ေတာ္ကလဲ အာသြတ္လွ်ာသြက္ဆုိေတာ့ "အဖုိး ဘာလုိ႔ေသးကုိ မတ္တပ္ရပ္မေပါက္ရတာလဲ မတ္တပ္ရပ္ေပါက္တာ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ "လုိ႔ကြ်န္ေတာ္က အဖုိးကုိျပန္ေမးမိလုိက္ေတာ့ အ့ဲဒိမွာအဖုိးက "ငါ့ေျမး ပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ေျပာျပမယ္ ေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္ " ကြ်န္ေတာ္က ပုံျပင္နားေထာင္ရတာအရမ္းဝါသနာပါတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္အဖုိးက ေရွးလူျကီးဆုိေတာ့ ငါးရာငါးဆယ္နိပါတ္ေတာ္ေတြဖတ္ လုိ႔ ပုံျပင္ဝတၳဳေတြကုိ အခ်က္က်က် အကြက္ကြက္က်က်ေျပာတတ္တယ္ဗ် အဖုိး ပုံျပင္ေျပာရင္အရမ္းနားေထာင္လုိ႔ေကာင္းတာ ။
" ဟုတ္ အဖုိး ေသခ်ာ သားနားေထာင္ပါ့မယ္ အဖုိး"
ပုံျပင္ဆုိတာထက္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္အခါတုန္းကတကယ္ျဖစ္ခ့ဲတ့ဲ ဝတၳဳသာဓကပါ ။
အဖုိးေျပာျပခ့ဲတ့ဲပုံျပင္ေလးကုိ ကြ်န္ေတာ္ ၉ႏွစ္သားက နားေထာင္ခ့ဲတာ
အခု ၂၇ႏွစ္ရွိျပီ ပုံျပင္ေခါင္းစဥ္ေလးကုိ အခုထိ မေမ့ေသးဘူး ။
ပုံျပင္ေခါင္းစဥ္ေလးက "ဘုရင္ျဖစ္ရန္ ဇာတာပါေပမယ့္ ေသးေပါက္ပုံ
နည္းမက်ေတာ့ ထီးစုတ္ေတာင္မေဆာင္ရဘူး "တ့ဲ ပုံျပင္ေခါင္းစဥ္ေလး၏
အဓိပါၸယ္က အတိတ္ဘဝက ဘုရင္ျဖစ္ဖုိ႔ ဇာတာနကၡတ္ျကယ္တာယာေတြနဲ႕ေမြးဖြားလာေပမယ့္ ယခု လက္ရွိပစၥဳပၸန္ဘဝမွာ ဘုရင္ျဖစ္ျခင္း၏အက်င့္ေတြ မက်င့္ရင္ ဘုရင္မျဖစ္ႏူိင္ျခင္း ။
အတိတ္ဘဝက ျကီးပြားခ်မ္းသာဖုိ႔ ဇာတာနကၡတ္ျကယ္တာယာေတြနဲ႕
ေမြးဖြားလာေပမ့ဲ ယခုပစၥဳပၸန္ဘဝမွာ ျကီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၏အေျကာင္းေတြကုိ ျကိဳးစားအားမထုတ္ဘူးဆုိရင္ မျကီးပြား မခ်မ္းသာႏူိင္ေျကာင္းဆုိတ့ဲ
အဓိပါၸယ္ေလးပါပဲ ။
" ကဲ ငါ့ေျမးေလး အဖုိး ပုံျပင္ကုိ စေျပာေတာ့မယ္ေနာ္ ေသခ်ာနားေထာင္ျပီးရင္ အဖုိးကုိျပန္ေျပာျပရမယ္ေနာ္ "
" ဟုတ္ အဖုိး " ကြ်န္ေတာ္ကျပန္ေျဖလုိက္တယ္ ။

ဟုိ ••••ေရွးေရွးတုန္းက ဗာရာဏသီျပည္မွာ ျဗဟၼဒတ္မင္းျကီးအုပ္ခ်ဳပ္ေသာအခ်ိန္တုန္းက ေတာထဲမွာ ေနတ့ဲ အဖြားရယ္ အဖြား၏သားရယ္ ေျမးေလးရယ္ သုံးေယာက္ရွိတယ္ ။  အ့ဲဒိသုံးေယာက္ထဲမွာ သားအဖႏွစ္ေယာက္က ေတာထဲသြားထင္းေခြ ျပီးေတာ့ ျမိဳ႔ထဲမွာ သြားေရာင္းတယ္ ။

ေန႔စဥ္လုပ္ကုိင္လွ်က္ ဝမ္းေရးကုိ ဒီထင္းေခြထင္းေရာင္းအလုပ္နဲ႕ပဲ လုပ္စားျကတာ အဖြားကလဲ စာမတတ္ အေဖကလဲစာမတတ္ဆုိေတာ့ သူ႕ရဲ႕သားကလဲ ဘယ္စာတတ္မလဲ ျမိဳ႕ထဲမွာ ထင္းကုိထမ္းလွ်က္ ေအာ္ေအာ္ျပီးေရာင္တယ္ ဘယ္လုိေအာ္ျပီး ေရာင္းသလဲဆုိရင္ "ကြ်န္ေတာ္ထင္းေလးဟာ
ဒဟတ္သားေလးပါ အျမစ္မပါဘူး "လုိ႔ေအာ္ေအာ္ျပီး ေရာင္းတာ ။
ဒီလုိနဲ႕ တစ္ေန႔မွာ အေဖျဖစ္သူက ယုတ္တရက္ ဆုံးသြားပါေလေရာ
အဖြားနဲ႕ ေျမးေယာက်္ာေလးႏွစ္ေယာက္ပဲက်န္တယ္ ။
သားျဖစ္သူကလဲ အေဖထင္းေရာင္းခ့ဲသလုိ ျမိဳ႕ထဲမွာ ေအာ္ေအာ္ျပီး
ကြ်န္ေတာ္ထင္းေလးဟာ ဒဟတ္သားေလးပါ အျမစ္မပါပါဘူးလုိ႔
ေအာ္ေအာ္ေရာင္းရင္ အဖြားျဖစ္သူကုိလုပ္ေကြ်းေနတာ ။
တစ္ေန႔ အ့ဲလုိပဲျမိဳ႕ထဲမွာ ေအာ္ေအာ္ေရာင္းရင္ ဒိသာပါေမာကၡ ၏အိမ္ေရွ႔
ေရာက္သြားပါေလေရာ ဒိသာပါေမာကၡျကီးဟာ အ႒ာရသ ၁၈ပါးကုိတတ္ေျမာက္လုိ႔ အသံျကားတာနဲ႕ ဒီေကာင္ဘာျဖစ္မယ္ဆုိတာ သိတယ္ ။
ထင္းေခြေရာင္းတ့ဲေကာင္ေလးရဲ႕အသံကုိျကားလုိ႔ ဒီအသံက ဘုရင္ျဖစ္မယ့္အသံပဲ ဒါနဲ႕ သူ႕တပည့္ေတြကုိ သြားေခါ္ခုိင္း ထင္းတစ္စည္းဘယ္ေလာက္လဲ ေမးေတာ့ ၁ က်ပ္ ။ ၁က်ပ္တန္ ထင္းတစည္းကုိ ၁၀က်ပ္ေပးဝယ္ေတာ့ ထင္းေရာင္းတ့ဲေကာင္ေလးက မေရာင္းဘူး ရုိးအတာကုိ ။
ေနာက္ေန႔ေတြလဲ ငါ့အိမ္မွာပဲထင္းလာေရာင္း ဆုိျပီးေကာင္ေလးနဲ႕ရင္ႏွီးေအာင္ ပထမဆုံးျကိုးစားတာေပါ့ ။ ဒိသာပါေမာကၡျကီးမွာ အမတန္ေခ်ာေမာလွပ တ့ဲသမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္ ။ ဘယ္ေလာက္ထိလွသလဲဆုိရင္ ေရေသာက္လုိက္ရင္ လည္ေခ်ာင္းထဲကေန ေရေလးေတြဝင္သြားတာကုိျမင္ရေလာက္ေအာင္ကုိ ေခ်ာတာ ။

            ဆက္ရန္ >>>>>>

@letwethondara
photo from google