ေခြးကေလးဘိုျဖဴ

အပိုင္း၁

အပိုင္း၂

အပိုင္း၃

အပိုင္း၄

အပိုင္းဆက္-၅

image source
အလုပ္တအားတာနွင့္ပင္ အိမ္ကို ျပန္မေရာက္တာ
၂လေက်ာ္ခဲ႔ပါျပီ။ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ ခြင့္ယူျပီး အိမ္ျပန္
ရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။အိမ္ကို လြမ္းလွသည္က တေၾကာင္း၊ဘိုျဖဴေလးကို ေတြ႔ခ်င္သည္ကတေၾကာင္းေၾကာင့္ အိမ္ကိုျပန္ခ်င္လွသည္။ထိုေနာက္ ခြင့္၂ရက္ယူကာ
မနက္ပိုင္းတြင္ပင္ အျမန္ေရယာဥ္နွင့္ နယ္ျမိဳ႕ေလးဆီသို့ ထြက္ခြာလာခဲ႔သည္။ေလွထဲေရာက္သည္နွင့္ ဘိုျဖဴေလးကို သတိရလာျပန္ပါသည္။ေရွ့တေခါက္ ဘိုျဖဴေလးကို ေဆာင္ယူစဥ္က အေၾကာင္းမ်ားေတြးရင္း မၾကာမွီေတြ႕ရမည္ျဖစ္၍ ေပ်ာ္ေနမိသည္။"ေၾသာ္...ဘိုျဖဴေလးနဲ႔ မေတြ႔ျဖစ္တာ၊ ၂လေတာင္ရွိပါေပါ့လား။သူ့ကို ထားခဲ႕တာ ငယ္ငယ္ေလးရွိေသးတာ၊ငါ့ကို မွတ္မိပါဦးမလား "ထိုသို့ေတြးရင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရျပန္ပါသည္။ငယ္စဥ္ ကတည္းက တိရစၧာန္ေလးေတြ ခ်စ္တတ္ေသာ
က်ြန္ုပ္အဖို့ တစ္ခုခုဆို အရမ္း သံေယာဇဥ္ တြယ္မိတတ္
၏။ငယ္စဥ္က ကိစၥေလးတစ္ခု ျပန္သတိရရင္းျပံဳးမိသည္။"က်ြန္ုပ္ စတုတၱတန္းအရြယ္ေလာက္ကေပါ့၊ျခံထဲ
ေလ်ွာက္သြားရင္း တစ္ေနရာတြင္ ခါခ်ဥ္ေကာင္မ်ား
အံုေနေသာ ၾကြက္ေပါက္စ နီနီရဲေလးတစ္ေကာင္ကို
ေတြ႔လိုက္သည္။ခ်က္ခ်င္းပင္ ခါခ်ဥ္ေကာင္မ်ား ဖယ္
ထုတ္ကာ အိမ္သို့ခ်ီေျပးလာပါသည္။ထို့ေနာက္ ထံုး
နွင့္ဆႏြင္းကို ေရာနယ္၍ ၾကြက္ေပါက္စေလး၏ ခါခ်ဥ္
ေကာင္မ်ား ကိုက္ထားေသာ ဒဏ္ရာမ်ားကို လူးေပး
လိုက္သည္။ၾကြက္ေပါက္စေလးမွာ ေျမၾကြက္အမ်ိဳးအစားျဖစ္ျပီး နီနီရဲရဲနွင့္ ခ်စ္စရာေကာင္းေနျပန္ပါသည္။
နို့မျပတ္ေသးေသာ အရြယ္ကေလးျဖစ္ေသာေၾကာင့္
ဗိုက္ဆာေနလိမ့္မည္ဟု ေတြးမိကာ နို့မႈန့္ထုပ္ကို ေဖ်ာ္
၍ ၾကြက္ေပါက္စေလးကို တိုက္၏။သို့ေသာ္ ၾကြက္ကေလးမွာ ေသာက္၍မတတ္ေသာေၾကာင့္ မိမိကပင္ နို့မႈန့္
အရည္ကုိ လက္နွင့္ တို့၍ ၾကြက္နွႈတ္ခမ္းကို သုတ္ေပး
မွပင္ ပါးစပ္ေလးလႈပ္လာေလသည္။ငါေက်ြးတာ ေသာက္ပီကြ ဟုေပ်ာ္လိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း။

image source
ထို့ေနာက္ အိမ္တြင္ ၾကြက္တို့၏ရန္သူ ေၾကာင္ သားအမိ ၂ေကာင္ ရွိေန၍ သူ့ကိုအိမ္တြင္ထား၍မျဖစ္
ေပ။ထို့ေၾကာင့္ ရာဘာအေစးျပားမ်ား ထားေသာ ဂိုေဒါင္ထဲသို့ ေခၚသြားကာ အဝတ္စေလးထဲ ထည့္၍ တံခါးပိတ္
ကာ ထားခဲ႔ေလသည္။ညေနဘက္ ေက်ာင္းကျပန္
လာေသာအခါ ၾကြက္ရွိရာ ေျပးေလေတာ့သည္။ဂိုေဒါင္တံခါးကို အတင္းဆြဲဖြင့္၍ ၾကည့္လိုက္ရာ မနက္က ထားခဲ႔ေသာ အဝတ္စသာ က်န္ခဲ႔ျပီး ၾကြက္ကေလးမွာ
မရွိေတာ့ေခ်။ေၾကာင္မ်ား စားသြားျပီလားဟု စိတ္ပူသြားမိသည္။ထိုေနာက္ အတင္းလိုက္ရွာေလရာ နံရံေဒါင့္တစ္ေနရာတြင္ ျပန္ေတြ့ေလသည္။"ေသသြားျပီလားဟု
ေတြးလ်က္ သြားကိုင္လိုက္ရာ မေသေသးသျဖင့္ ဝမ္းသာသြားမိသည္။ထိုအခါ ပါလာေသာ ထံုးနႏြင္းရည္
တို့ျဖင့္ ၾကြက္ကေလးကို လိမ္းေပးကာ နို့မႈန့္ကို မနက္ကလိုပင္ ေသာက္ေစကာ အဝတ္ထဲျပန္ထည့္၍ ထားခဲ႔ျပန္ပါသည္။
ေနာက္တစ္ေန့ မနက္တြင္ က်ြန္ုပ္သည္ မနက္စာ
စားေန၏။ထို့အခိုက္ ေၾကာင္သားအမိ၏ တေညာင္ေညာင္ေအာ္သံကို ၾကားလိုက္ရသည္။အစာေတာင္းတာ
ေနမွာပါဟုေတြးလ်က္ လွည့္မၾကည့္မိေပ။ေၾကာင္သားအမိ မ်က္စိေရွ႔ေရာက္လာမွ လန့္သြားမိသည္။အဘယ္
ေၾကာင့္မူ ေၾကာင္အမိသည္ က်ြန္ုပ္၏ၾကြက္ကေလးကိုကိုက္ခ်ီလာကာ သူ့သားအား ခ်ေက်ြးေနေသာေၾကာင့္
တည္း။က်ြန္ုပ္သည္ အတင္းပင္ ေၾကာင္သားအမိကို
ေအာ္လႊတ္၍ ၾကြက္ကေလးကို ဆြဲယူလိုက္၏။ကံေကာင္းစြာပင္ ၾကြက္ကေလးမွာ မေသေသးဘဲရွိေသး၏။သို့
ေသာ္ ေၾကာင္မၾကီး ကိုက္ခ်ီလာေသာ သြားဒဏ္ရာအခ်ိဳ႕ ရသြားျပန္ပါသည္။က်ြန္ုပ္ သည္ စိတ္မေကာင္းစြာနွင့္
ပင္ေဆးလူးေပး၍ ဂိုေဒါင္ထဲ ျပန္သြားထားကာ တံခါးကို
လံုျခံဳစြာ ပိတ္ထားခဲ႔ေလသည္။
မနက္ေရာက္ေသာ္ ထံုးစံအတိုင္း ၾကြက္ကေလးနား
ေျပး၏။တံခါးအတင္းဆြဲဖြင့္ကာ ၾကည့္လိုက္အခိုက္
ၾကြက္ကေလးမွာ နဂိုေနရာတြင္ မရွိျပန္။မေန့ကလိုပင္
နံရံေထာင့္ေလးသို့ ေရာက္ေနျပန္ပါသည္။သို့ေသာ္ မေန့ကလို အသက္ဝိဥာဥ္သည္ကား ၾကြက္ကေလးတြင္ ရွိမေနေတာ့ပါေခ်။ဒဏ္ရာမ်ားေၾကာင့္ ၾကြက္ကေလးေသဆံုး
သြားခဲ႔ပါျပီ။က်ြန္ုပ္မွာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္လြန္း၍ မ်က္ရည္ပါက်မိသည္။ထိုေနာက္ ၾကြက္ကေလးကို ထိုအဝတ္စနွင့္ပင္ ပတ္၍ က်င္းငယ္တစ္ခုတူးကာ စိတ္မေကာင္းစြာနွင့္ပင္ ေျမျမ ႈပ္သျဂိဳလ္ေပးလိုက္ပါသည္။စာရြက္အလြတ္
မွာ ၾကြက္ကေလးငနီဟု ေရးထိုးလ်က္ မွတ္တိုင္ေလး
တစ္ခုပင္ လုပ္ေပးလိုက္ေသးသည္။"
ထိုအေၾကာင္းမ်ား ယခုခ်ိန္ျပန္ေတြးမိသည့္အခါ
ငိုရမလို၊ရယ္ရမလိုျဖစ္ကာ ျပံဳးမိသည္။ထိုအခိုက္ ေလွသည္ က်ြန္းစုဆိပ္ကမ္းသို့ ဆိုက္ျပီျဖစ္၍ အေတြးမ်ားကို
ျဖတ္လိုက္ကာ ကမ္းေပၚတက္ခဲ႔ေလသည္။ယခင္က
အတိုင္းပင္ Taxi တစ္စီးငွား၍ ရြာဆီသို့ ဒုန္းစိုင္းလာခဲ႔
၏။လမ္းတေလ်ွာက္လံုး အေဖနွင့္အေမကို ေတြ႔ရမည္
ျဖစ္၍ ေပ်ာ္ေနမိသည္။ေခြးကေလး ဘိုျဖဴကိုလည္း ေတြ႔ရမည္။ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆို နည္းနည္းကေလး ၾကီး
ေနေလာက္ျပီဟု ေတြးရင္း လိုက္ပါလာခဲ႔သည္။အိမ္ေရာက္ေသာ္ထံုးစံအတိုင္း အေမနွင့္အေမမွာ အိမ္တြင္မရွိေပ။ျခံထဲမွာသာ အေနမ်ားသည္ျဖစ္၍ ျခံနွင့္ေဝးေသာေၾကာင့္ ေနာက္မွပင္ လိုက္သြားမည္ေတြးကာ ဘိုျဖဴရွိရာ အစ္ကိုၾကီး အိမ္သို့ ေျပးရျပန္ပါသည္။"ဘိုျဖဴ တစ္ေကာင္ဘယ္ပံု ရွိေနျပီလဲ၊ငါ့ကို သိပါဦးမလား အေတြးမ်ိဳးစံုျဖင့္အစ္ကိုၾကီးအိမ္တြင္း သို့ ေျပးဝင္သြားအခိုက္တြင္ကား
......။

image source
[ေခြးကေလး ဘိုျဖဴ ဘာျဖစ္သြားျပီလဲ၊က်ြန္ုပ္ ေတြးသလို
ပင္ က်ြန္ုပ္ကို မွတ္မိဦးမလား]
အပိုင္းဆက္ေမ်ွာ္....

-ေလးစားစြာျဖင့္
-ေႏြဦးသစ္
-@kyawthuyein
-MSC-252