ယိုယြင္းေနေသာ ျမန္မာ့သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကိုထိန္းသိမ္းျပဳျပင္ရေအာင္...
ေအာက္..အီး...အီး..........အြတ္....
.
ေအာက္..အီး..အီး......အြတ္...
.
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေက်းလက္ေတာရြာေလးရဲ႕ အရုဏ္မိုးေသာက္အလင္းေရာက္လုအခ်ိန္ နံနက္ေစာေစာတြင္ နံနက္ခင္းကို စတင္၍ႀကိဳဆိုေသာ အသံဟုပင္ေခၚဆိုရမည့္ ၾကက္ဖႀကီး တညင္၏ ေအာင္ျမင္ခန္႔ညားစြာနဲ႔ တြန္ၾကဴးလိုက္ေသာ အသံျဖစ္ပါသည္။
နံနက္ခင္းတစ္ခုမွာ အခ်ိန္ဆိုတာကို နာရီႏွင့္ ၾကည့္႐ႈခဲ့ျခင္းလည္း သိပ္မ႐ွိလွပါဘူး။ နံနက္ေစာ လင္းၾကက္တြန္ၿပီဆိုတာႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္မွာ စာက်က္ေသာ အလုပ္သည္သာျဖစ္ပါသည္။
ကြၽန္ေတာ္၏ ဘဝမွာ ျပည့္စံုလွသည္မဟုတ္ေသာ္ျငား စာက်က္ခ်ိန္မ႐ွိေလာက္ေအာင္ေတာ့ ေငြ႐ွာျခင္းအမႈကို မလုပ္ရပါဘူး ေဖေဖေမေမတို႔က အျမဲတမ္း ဂ႐ုစိုက္ခဲ့၍ အလုပ္မပင္ပန္းခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့တြင္ တစ္ခုကံေကာင္းသည္မွာ အေမဖက္မွ ေတာ္စပ္ရေသာ အဖိုးႏွင့္အဖြားလည္း႐ွိေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။လူႀကီးသူမေတြကို ျပဳစုျခင္းကလည္း အတိုင္းမ႐ွိေသာ ခ်မ္းသာျခင္းကိုရ႐ွိသည္မဟုတ္ပါလားဗ်ာ။ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့ကိုကြၽန္ေတာ္ ကံေကာင္းသည္ဟုေျပာရျခင္းပါ။
ကြၽန္ေတာ္ အမည္ကေတာ့ ေက်ာင္းတြင္ေခၚဆိုၾကသည္က အမည္မ႐ွိတဲ့ ဗေဟဠိတဲ့။တစ္ခါတစ္ေလ သူတပါးမလုပ္ေသာ ဗေဟဠိဆန္ေသာ အလုပ္ေတြကိုလုပ္ေဆာင္တက္၍လည္း ေခၚဆိုၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေက်ာင္းစာရင္းအမည္ကေတာ့ ေဖေဖေမေမတို႔က ခ်စ္စႏိုးႏွင့္ေပးခဲ့သည့္အမည္ ဖိုးဝလံုး သာျဖစ္ပါသည္။ စာေတာ္လြန္းသည္မဟုတ္ေသာ္ျငား စာည့ံသူစာရင္းတြင္ေတာ့ မပါခဲ့ဘူးပါေခ်။
အခုလည္း စာေတြကိုက်က္မွက္၍အၿပီးမွာ နံနက္ေစာေစာ ေရမိုးခ်ိဳး၍ ေက်ာင္းသို႔သြားရန္ျပင္ဆင္ျပီးအိမ္ျပင္သို႔ စတင္ထြက္ခဲ့ပါသည္။အိမ္မွ ေသာက္ေရအနည္းငယ္ကို ေရသန္႔ဘူးေလးႏွင့္ ထည့္၍ ေက်ာင္းသို႔ ယူသြားေနသည္ကလည္း ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕အက်င့္တစ္ခုမို႔ မေမ့မေလ်ာ့ယူေဆာင္ခဲ့ပါေသးသည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္ေလး၏ ပတ္ပတ္လည္မွာေတာ့ အရိပ္ရေသာ သစ္ပင္မ်ားက အစီအရီႏွင့္မို႔ ေလေကာင္းေလသန္႔အတြက္ကေတာ့ ေျပာစရာမလို
လတ္ဆက္ေအးျမလို႔ေနပါသည္။
ေလေကာင္းေလသန္႔ကို ႐ွဴ႐ိႈက္ရ၍လည္း
ကြၽန္ေတာ္တို႔မိသားစုႏွင့္ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္သူမ်ားျဖစ္ေသာ ဖိုးဖိုးဖြားဖြားတို႔သည္ က်န္းမာေရးေကာင္းၾကသည္ထင္ပါသည္။
ကြၽန္ေတာ္ ေက်ာင္းသို႔သြားခါနီး အိမ္အျပင္ကိုစတင္ထြက္သည္ႏွင့္ အဖိုးႏွင့္အဖြား.အလုပ္တစ္ခုလုပ္ေနတာကို ေတြ႔ခဲ့ရပါသည္။ အျခားေတာ့မဟုတ္ပါ။
သစ္ရြက္ေျခာက္မ်ား ႏွင့္အမိႈက္မ်ားကိုလိုက္လံစုေဆာင္း၍ မီး႐ိႈ႕ပစ္ေနၾကျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။
ထိုသို႔ေသာ အလုပ္အကိုင္အျပဳအမူကို ဖိုးဖိုးဖြားဖြားတို႔ေန႔စဥ္တိုင္းလိုလို လုပ္ေဆာင္ေနၾကတာကိုေတြ႔ေတာ့ ေဖေဖေမေမတို႔က အဖိုးႏွင့္အဖြားကို
အဲ့ဒီအလုပ္ေတြမလုပ္ၾကရန္ ေျပာၾကပါသည္။
အဖိုးႏွင့္အေဖ၏ အျပန္အလွန္ေျပာေသာစကားမ်ားကိုလည္း
ကြၽန္ေတာ္ ျပန္စဥ္းစားေနမိသည္။ ေက်ာင္းေနာက္က်မည္လည္းစိုးေသာေၾကာင့္ လမ္းေလ်ာက္ရင္ယႏွင့္ပင္ စဥ္းစားၾကည့္မိတာပါ။
”ေဖေဖေမေမတို႔က အသက္ႀကီးၿပီ အဲ့ဒီအလုပ္ေတြမလုပ္နဲ႔ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လုပ္လိုက္ပါ့မယ္ေပါ့”
ေဖေဖက အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးစကားကို အဖိုးႏွင့္အဖြားကို ပင္ပန္းမည္စိုးေသာေၾကာင့္ေျပာဆိုေပမယ့္
အဖိုးရဲ႕ျပန္လည္ေျပာဆိုေသာစကားေတြေၾကာင့္ အေဖလည္း ဘာမွဆက္မေျပာႏိုင္သည္အထိျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
အေဖ့ကို အဖိုးက ျပန္ေျပာတဲ့စကားကလည္း မွက္သားစရာပါ။
” သားတို႔လည္း သားတို႔အလုပ္ကို တာဝန္ေက်ေအာင္လုပ္ ငါတို႔ကလည္း ငါတို႔တက္ႏိုင္တဲ့ဘက္ကေန တက္ႏိုင္သေလာက္ ဝိုင္းကူညီေပးတာပါကြာတဲ့ အသက္ႀကီးေပမယ့္ မပ်က္စီးေသးပါဘူးေဟ့ဆိုၿပီး လက္ခေမာင္းကို ထခတ္ျပေတာ့တာေလ
အရမ္းကိုမွတက္တက္ႂကြႂကြ႐ွိလြန္းတဲ့ အဖိုးရယ္ပါဗ်ာ။ လူငယ္ေတြေလာက္မသန္စြမ္းေပမယ့္
ငါတို႔က်န္းမာတယ္တဲ့ဗ်ာ။”
ေနာက္ထပ္ေျပာတာလည္း ႐ွိပါေသးတယ္။
”ငါတို႔က်န္းမာရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက ငါတို႔က အသက္ႀကီးတယ္ဆိုၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္မေနဘူး လႈပ္႐ွားႏိုင္သေလာက္လႈပ္႐ွားတယ္ ဒီအတြက္ေသြးေလ လည္ပတ္မႈေကာင္းေတာ့ က်န္းမာသကြ။ ေနာက္တစ္ခု အခုငါတို႔ေနတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ကိုၾကည့္စမ္းကြာ
ငါတို႔တစ္အိမ္ထဲကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ရပ္ရြာထဲက အိမ္တိုင္း အိမ္တိုင္းကိုၾကည့္၊ အိမ္တိုင္းမွာ သစ္ပင္ပန္းပင္ေတြအစီအရီ႐ွိတဲ့အျပင္ အိမ္တိုင္းက သန္႔႐ွင္းေရးအတြက္ ကိုယ္စီကိုယ္စီလုပ္ၾကေတာ့
ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးက သန္႔႐ွင္းၿပီး ျခင္၊ယင္ ဆိုတာေတြက မ႐ွိသေလာက္ပဲ၊ ေအး အဲ့ဒါကလည္း ငါတို႔လို အသက္ႀကီးရြယ္အိုေတြ အရင္ကစည္းလံုးခဲ့လို႔ပါပဲ။ အိမ္တိုင္းအိမ္တိုင္းမွာ႐ွိတဲ့လူေတြက သစ္ပင္ေတြကို အပင္အိုေတြကိုမျဖတ္ခင္ မခုတ္လွဲခင္ကတည္းက သစ္ပင္ငယ္ေလးေတြ သစ္ပင္ပ်ိဳေလးေတြကိုႀကိဳတင္စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ၾကတာေလ။ အဲ့ဒီလိုစိုက္ပ်ိဳးတာကလည္း အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုတည္းမွာတင္မဟုတ္ဘူးေနာ္....
ငါတို႔လယ္ယာေျမကြက္ေတြရဲ႕ အစြန္ဘက္ ျခံေျမေတြထဲမွာကို စနစ္တက်နဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာကိုစိုက္ပ်ိဳးခဲ့ၾကတာ။အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက ေရေျမာင္းေတြလည္း ေဖာ္ၾကရတယ္။ အဲ့ဒီသစ္ပင္ေတြကိုခိုင္မာေစဖို႔အတြက္ သစ္ပင္ေျခရင္းေတြမွာ ေျမဖို႔ ေဘာင္တင္ စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ရတယ္။ သစ္ပင္ငယ္ဆိုတာ ေရဝပ္ေနရင္လည္းေသႏို္င္သလို အမႈိက္ေတြဖံုးေနလို႔ ႐ွိရင္လည္း ေသႏိုင္တာပဲ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ငါတို႔
ကိုယ္စီကိုယ္စီမွာ စိတ္ဓာတ္တစ္ခုပဲ႐ွိတယ္ ငါတို႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ သစ္ပင္ေလးေတြ စိုေျပစိန္းလန္းပါေစေတာ့ဆိုၿပီးေပါ့ကြာ။ မိမိပတ္ဝန္းက်င္ကို မိမိသာလွ်င္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္ရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ေပါ့။
အခုၾကည့္လိုက္စမ္း ငါတို႔စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ သစ္ပင္ေလးေတြ ဘယ္ေလာက္အရိပ္ရၿပီး ေအးခ်မ္းလိုက္သလည္း။ မင္းတို႔လိုသာ ေနာက္မွလုပ္မယ္ဆိုၿပီး အပါးခိုခ်င္တဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြ႐ွိေနရင္ေတာ့ ခုေလာက္ဆို ငါတုိ႔ ေနရာေဒသႀကီးက ဂႏၲာရလြင္ျပင္ႀကီးလိုေျခာက္ေသြ႔ေနေတာ့မွာေပါ့။မင္းတို႔အတြက္လည္းရင္ေလးမိပါရဲ႕ကြာ။
အခုငါတို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ အမိႈက္ေတြလိုက္စုၿပီး မီး႐ိႈ႕သင့္တာကို မီး႐ိႈ႕ၿပီးလုပ္ေနရတာကလည္း ငါတို႔ေတြအတြက္ပါပဲ။ သားတို႔သမီးတို႔လို ေနာက္မွလုပ္မယ္ ေဖေဖေရ....ဆိုရင္ျဖင့္ ဒီျခံထဲမွာ အမိႈက္ပံုႀကီးက ဟီးထေနေလာက္ၿပီေပါ့ကြာ။
ငါတို႔ရဲ႕ဝန္းက်င္ သန္႔႐ွင္းမွ ငါတို႔လည္းက်န္းမာခ်မ္းသာၾကရမွာပါကြာ။”....တဲ့ဗ်ာ...
.
ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္ပါသည္ အဖိုးအဖြားတို႔လို သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြက ျပဳျပင္ခဲ့ၾကလို႔လည္း
အခုဆိုရင္ ေက်းရြာေလးရဲ႕ ေျမနီလမ္းေလးက ေျဖာင့္ျဖဴးလို႔ပါပဲ။ လမ္းေဘး ဝဲယာမွာလည္းေရေျမာင္းေလးကို ႏွစ္စဥ္တိုင္း တူးေဖာ္လို႔ ေရစီးေရလာေကာင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ေနၾကရတာကလည္း အဖိုးအဖြားတို႔လို လူႀကီးသူမေတြရဲ႕ ဩဇာေပးေစခိုင္းမႈေတြေၾကာင့္ပါပဲ။
လူငယ္ေတြႀကီးပဲဆို ေစခိုင္းသူမ႐ွိရင္ ဒီအရာေတြကို လုပ္ျဖစ္မယ္လည္းမထင္ပါဘူး။
ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္ရြာလံုးနီးပါး က်န္းမာျခင္း ခ်မ္းသာျခင္းမ်ားကိုခံစားေနရသည္မွာလည္း။ ဒီလုိ ပတ္ဝန္းက်င္ေၾကာင့္ပါပဲ။
ကြၽန္ေတာ္လည္းအေတြးနယ္ခ်ဲ့ရင္း ေလ်ွာက္လွမ္းလာသည္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရပ္ရြာေလး၏ စာသင္ေက်ာင္းေလးသို႔ပင္ ေရာက္မွန္းမသိေရာက္ခဲ့ရပါၿပီ။
ေက်ာင္းသို႔ သူမ်ားေတြထက္အရင္ ေရာက္႐ွိေသာ ကြၽန္ေတာ္။ ေက်ာင္းတြင္းမွ အမိႈက္သ႐ိုက္မ်ားကိုလွည္းက်င္းရင္း ေနရာတစ္ခုထဲ၌ စုပံုထားလိုက္ပါသည္။ အမွန္က ေက်ာင္းသန္႔႐ွင္းေရးအတြက္ တာဝန္ကိုယ္စီခြဲထားေပးၿပီးသားပါ။ ဝါ၊စိမ္း၊နီ၊ျပာ ဆိုၿပီး အသင္းေလးသင္းခြဲထားေပးၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္က အဝါအသင္းတြင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္တာဝန္ယူရသည္ျဖစ္၍ မေန႔က ကြၽန္ေတာ္ အသင္း၏တာဝန္ေက်ခဲ့ၿပီျဖစ္ပါသည္။ ယေန႔သည္ အစိမ္းအသင္း၏တာဝန္က်သည့္ေန႔ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေက်ာင္းခ်ိန္ထက္ေစာစီးစြာေရာက္႐ွိေနေသာ ကြၽန္ေတာ့အဖို႔မွာလည္း ဒီေက်ာင္း၏ေက်ာင္းသားတစ္ဦးျဖစ္သည့္အတြက္ တာဝန္႐ွိသည္ဟူ၍မိမိကိုယ္ကိုယ္သတ္မွက္ထားကာ ေက်ာင္းသန္႔႐ွင္းေရးကိုျပဳလုပ္ေပးထားလိုက္ပါသည္။ကြၽန္ေတာ္က အမိႈက္မ်ားကို စုပံုေပးထားျခင္းမွ်သာျဖစ္ပါသည္၊ အမိႈက္ေတာင္းသြန္ဖို႔ကေတာ့ အစိမ္းအသင္းေရာက္႐ွိလာလွ်င္ သူတို႔က ဆက္လက္ၿပီးေဆာင္ရြက္သြားၾကမည္ဟုသာ သက္မွက္ထားလိုက္ၿပီး
အမိႈက္လွည္းက်င္းလို႔အၿပီးတြင္ အိမ္စာအျဖစ္ ဆရာေပးလိုက္ေသာ ေက်ာင္းစာမ်ား က်က္မွက္ထားသည္မ်ားကို ျပန္လည္၍ေႏႊးေနလိုက္ပါသည္။
နံနက္ ၇နာရီတြင္ ေက်ာင္းတက္ရမည္ျဖစ္သည္။
ယခု ၆နာရီႏွင့္ ၅၀မိနစ္႐ွိေနေျခၿပီ အစိမ္းေရာင္အသင္း၏သူမ်ား အရိပ္ေယာင္ေသာ္မွမေတြ႔ရပါေျခ အျခားေသာေက်ာင္းသားတို႔မွာေတာ့ေရာက္႐ွိေနၾကေလၿပီ။ အမွန္က ကိုယ့္အသင္းရဲ႕ေန႔မွာ အသင္းသူအသင္းသားမ်ားသည္ အျခားသူေတြထက္ေစာစြာေက်ာင္းသို႔ရာက္ေနသင့္သည္မဟုတ္ပါလား။
ေဟာ့...ေျပာရင္းဆိုရင္းႏွင့္ေရာက္႐ွိလာပါၿပီ..
”ေမာင္ဂ်စ္တို႔အဖြဲ႔”
ခပ္ဂ်စ္ကန္ကန္ေတြမို႔ ေမာင္ဂ်စ္တို႔အဖြဲ ့ဟု အမ်ားက ေခၚၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။
”ေဟး..ဘိုဂ်စ္ ဟိုမွာ အမိႈက္ပံုထားၿပီးၿပီကြ အမိႈက္သြားသြန္လိုက္အံုး.....”
ကြၽန္ေတာ္ ထိုသို႔ေျပာေသာစကားကို ေမာင္ဂ်စ္တို႔အဖြဲ ့ၾကားပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ့ကို မ်က္လံုးအနည္းငယ္မွ်ေလာက္သာ ေဝ့ၾကည့္ၿပိီး သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္း တီးတိုးေျပာသြားၾကပါသည္။
ဒီခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ”ေမာင္ခ်စ္စု”..မွ ကြၽန္ေတာ့ဆီကို စကားတစ္ခြန္း သယ္ေဆာင္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။ခ်စ္စုက ဂ်စ္ေပတို႔အဖြဲ႔နားက ျဖတ္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္ပဲမဟုတ္ပါလား..။
”ဖိုးဝလံုးေရ မင့္ကို ေမာင္ဂ်စ္တို႔ေတာ့ အတင္းေျပာသြားၾကၿပီကြ”....
ဘာေတြေျပာလို႔လည္း ”ေမာင္ခ်စ္ရ”
”မင္းကို အလကားေကာင္ပါကြာ ေနရာတကာ ဆရာႀကီးလုပ္ခ်င္ေနတာတဲ့”
ေမာင္ခ်စ္စု၏ေျပာစကားကိုၾကားမွ ကြၽန္ေတာ္ ရယ္ခ်င္မိသြားသည္ျဖစ္၍ ျပံဳးလိုက္မိပါသည္။
ေမာင္ခ်စ္စုကေတာ့သေဘာမေပါက္၍ ကြၽန္ေတာ့ကိုေမးပါတယ္...
”သူငယ္ခ်င္းရာ မင္းကေဒါသမထြက္ပဲ ဘာလို႔ရယ္ေနရတာတုန္းကြာ...”
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ျပံဳးေနရင္းျဖင့္ပင္ သူငယ္ခ်င္းေမာင္ခ်စ္စုကိုျပန္ေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။
ဒါေဒါသထြက္စရာမွမဟုတ္တာပဲ ေမာင္ခ်စ္ရာ
သူတို႔ကိုယ္တိုင္မလုပ္ႏိုင္လို႔ မလုပ္ခ်င္ၾကလို႔သာ သူတပါးကိုအပစ္ဖို႔ေနၾကတာ မင္းမယံုရင္ ဆက္ၿပီးၾကည့္ေန သူတပါးကို အျပစ္ဖို႔ေနတဲ့သူေတြ ဘာေတြဆက္ၿပီးလုပ္မလည္းဆိုတာ......
ေမာင္ခ်စ္စုမွ ကြၽန္ေတာ့ကို ဗေဟဠိဆန္စြာ ၾကည့္ေနပါေတာ့သည္။
အမွန္က ဟိုတစ္ပတ္ အစိမ္းအသင္းတာဝန္က်ကတည္းက ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႔မိခဲ့တာ တစ္ခု႐ွိလို႔ ေမာင္ခ်စ္စုကို ဒီလိုေျပာျပလိုက္ျခင္းပါ။....
”အစိမ္းအသင္း ဘာေတြလုပ္ခဲ့သနည္း....”
.........
ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းထိုးၿပီျဖစ္သည္
ေမာင္ဂ်စ္တို႔အဖြဲ႔ အမိႈက္သြားသြန္တာ ျပန္မေရာက္ၾကေသးေပ။ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းလည္း ဆို၍ၿပီးေလၿပီ။ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားတို႔၏ ဘုရားဝတ္ျပဳ ႐ွိခိုးျခင္းအမႈလည္းၿပီးခဲ့ၿပီ။အတန္းပိုင္ဆရာမက ေက်ာင္းသားေတြ မစံုေသး၍ စာမသင္ေသးပဲ စိတ္႐ွည္လက္႐ွည္ႏွင့္ေစာင့္ေပးေနသည္။
.
ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ ေမာင္ဂ်စ္တို႔ အဖြဲ႔မွေက်ာင္းသားေလးမ်ား အေျပးတစ္ပိုင္းႏွင့္ စာသင္ခန္းထဲေရာက္လာခဲ့ပါသည္။ေမာင္ဂ်စ္ကေတာ့ ဟိုးေနာက္ဆံုးမွာ ေထာ့နဲ႔ ေထာ့နဲ႔ႏွင့္ လမ္းေလွ်ာက္၍ပါလာခဲ့ပါသည္။
”ဆရာမ..ေမာင္ဂ်စ္ ေျခေထာက္ ခဲတံခြၽန္တဲ့ ေခါက္ဓား ႐ွမိလို႔တဲ့ ”...
အစိမ္းအသင္းမွ ေမာင္ဂ်စ္၏သူငယ္ခ်င္းမွေျပာလိုက္ေသာစကားျဖစ္ပါသည္။
ဆရာမခမ်ာ ေမာင္ဂ်စ္အတြက္ စိုးရိမ္လြန္းသည္ထင္ ေမာင္ဂ်စ္ဆီအေျပးကေလးသြားကာ တြဲကူေပးလိုက္ပါသည္။ ေမာင္ဂ်စ္ေျခေထာက္ကုိလည္း ေရစင္ၾကယ္စြာေဆးဖို႔ ေရကန္ထဲမွ ေရသြားခပ္ရန္ ေက်ာင္းသားေလးတစ္ဦးကိုခိုင္းလိုက္ပါသည္။
ခဏအၾကာ ေက်ာင္းသားေလးျပန္ေရာက္လာၿပီး....
”ဆရာမ.....ေရကန္ထဲကေရေတြက ေရပုပ္ေတြျဖစ္ေနတယ္ ဆရာမ...”
ဆရာမ အနည္းငယ္စဥ္းစားမိသြားသည္ထင္ ကြၽန္ေတာ့ကို လွမ္း၍ၾကည့္ေလသည္။
ေက်ာင္းတြင္ ေသာက္ေရအတြက္ ေရပံုးတစ္ခုျပဳလုပ္ေပးထားတာလည္း႐ွိပါသည္။ ထိုေရပံုးမွေရကို တစ္ရက္ျခားတစ္ခါ ေရဘံုဘိုင္ေခါင္းတပ္ထားေသာ ေသာက္ေရကန္မွ သြား၍လဲလွယ္ၾကရသည္။
ထိုေသာက္ေရကန္သို႔သြားဖို႔ရာအတြက္ကိုေတာ့
ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး၏ရံုးခန္းသို႔သြား၍ ခြင့္ျပဳခ်က္အရင္ယူရပါသည္။ခြင့္ျပဳခ်က္မရလ်ွင္ ေသာက္ေရခပ္ခြင့္မ႐ွိပါဘူး။
ယခုအခ်ိန္ ေမာင္ဂ်စ္ ေျခေထာက္ေရေဆးဖို႔အတြက္ သံုးေရအျဖစ္ထားထားသည့္ေရကန္မွေရကလည္း သံုးမရေတာ့ ဆရာမ စဥ္းစားရၿပီ။
ေသာက္ေရျဖင့္သာေဆးေၾကာရန္႐ွိေတာ့သည္မဟုတ္ပါလား။ ကြၽန္ေတ္က အၾကံတစ္ခုရသြားၿပီး
ကြၽန္ေတာ့တြင္႐ွိေသာ ေရသန္႔ဘူးကို ဆရာမကိုေပးလိုက္ပါသည္။ ဆရာမက ခဏေတာ့ေတြသြားၿပီးမွ ကြၽန္ေတာ့ဆီမွ ေရသန္႔ဗူးကို လွမ္းယူၿပီး ေမာင္ဂ်စ္၏ေျခေထာက္ကို ေဆးေၾကာလိုက္ပါသည္။
ဓား႐ွသည့္ဒဏ္ရာမွာ သိပ္အမ်ားႀကီးမဟုတ္ေသာ္လည္း ေသြးက ျဗဳန္းကနဲမတိတ္၍ ေသြးတိတ္ေဆးအျဖစ္ ေသြးေဆးအမႈန္႔အနည္းငယ္ကို ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးဆီမွ ေတာင္းယူ၍ ဒဏ္ရာေပၚကို အံုေပးၿပီး ပတ္တီးပါးေလးကို မတင္းမေလွ်ာ့ေလးျဖစ္ေနေအာင္ေသခ်ာစည္းေပးလိုက္ပါတယ္။
တင္းက်ပ္စြာပတ္တီးစည္းမိပါက အနာကိုပိုႀကီးဒုကၡေပးႏိုင္သည္ထင္ပါသည္။
ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ျပန္ထိုင္ၾကရန္ေျပာၿပီး ဆရာမမွ ေမာင္ဂ်စ္တို႔ကို ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စဥ္ေမးပါေတာ့တယ္။.
....
ေစတနာရွင္၊ဂ႐ုဏာ႐ွင္၊ ေမတၱာ႐ွင္ ဆရာ၊ဆရာမမ်ားျဖစ္သည့္အားေလွ်ာ္စြာ ေက်ာင္းသားေတြကိုေမးျမန္းပံုကိုက စိတ္ႏွလံုးရြင္ျပံဳးဖြယ္ရာပါပဲ။
” သားေလး ေမာင္ဂ်စ္ ဆရာမကို သားတို႔ခုလိုျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းကိုေျပာျပေပးပါအံုးကြယ္..”
ေမာင္ဂ်စ္မွ...
”ဒီလိုပါ ဆရာမ ကြၽန္ေတာ္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း အမိႈက္ပံုထဲက အညစ္အေၾကးတစ္ခ်ိဳ႕ကုိ နင္းခဲ့မိတဲ့အတြက္ ေရေဆးမယ္ဆိုၿပီး သံုးေရ႐ွိတဲ့ အုတ္ကန္ ေလးဆီကိုသြားခဲ့ပါတယ္။ အုတ္ကန္ထဲက ေရေတြက ပုပ္ေနတဲ့အတြက္ ေရေျမာင္းထဲကေရနဲ႔ ေျခေဆးမယ္ဆိုၿပီး ေရေျမာင္းဘက္ေလ်ွာက္ခဲ့ပါတယ္။
ေရေျမာင္းနဲ႔ အုတ္ကန္နဲ႔ၾကားမွာ ကြၽန္ေတာ္ ခုဏက တက္နင္းမိတဲ့အမိႈက္ပံု႐ွိတဲ့အတြက္ အညစ္အေၾကး႐ွိတဲ့ေနရာကိုေ႐ွာင္႐ွားရင္း အမိႈက္ပံုကို ဖြဖြနင္းၿပီး ျဖတ္ေလ်ွာက္ရပါတယ္ ေရေျမာင္းဆီကိုမေရာက္ခင္မွာပဲ အမိႈက္ပံုထဲကဓားနဲ႔ ႐ွမိတာပါဆရာမ။ အခုလည္း ဓား႐ွတယ္ဆိုကတည္းက ေရေျမာင္းထဲက ေရနဲ႔ ေရေဆးခဲ့ပါေသးတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေရေျမာင္းကေရကလည္း ပုပ္ေနတာမို႔
အကုန္မေဆးခဲ့ရပါဘူးဆရာမ”.......
”ဟုတ္ၿပီ..သားေလး ေမာင္ဂ်စ္ ဆရာမေျပာမယ္နားေထာင္ေနာ္..ေက်ာင္းသားေတြအားလံုးလည္း ေသခ်ာနားေထာင္ေပးေနာ္...
သားေလး ေမာင္ဂ်စ္ဘာလို႔ ဓားထိလည္း ဆိုေတာ့ သားေလးကိုယ္တိုင္တာဝန္မဲ့စြာနဲ႔ ထိ႐ွလြယ္တဲ့အရာေတြကို အမိႈက္ေတာင္းထဲ ထည့္ခဲ့တာက စတာပါပဲကြယ္.....ဆရာမက ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ကိုယ္မို႔ ကိုယ္တိုင္မသိေပမယ့္ တာဝန္သိတဲ့ေက်ာင္းသားေတြက ဘယ္သူကေတာ့ျဖင့္ဘာလုပ္ခဲ့ၿပီဆိုတာေတြကို ေျပာျပၾကလို႔ ဆရာမ အကုန္နီးပါးသိပါတယ္ကြယ္။
သားတို႔ကိုလည္း အျပစ္ရယ္လို႔ေတာ့ ေျပာတာမဟုတ္ေပမယ့္ ေနာင္မမွားရေလေအာင္ ဆင္ျခင္ႏိုင္ဖို႔
ဆရာမေျပာျပပါမယ္....။
သားေလးေမာင္ဂ်စ္ရဲ႕ အမိႈက္ေတာင္းထဲပစ္လိုက္တဲ့ ဓားေလးက အမိႈက္ပံုးထဲကိုေရာက္သြားခဲ့တယ္။ဟုတ္ၿပီ ဒါက ကိစၥမ႐ွိေသးပါဘူး။ ေတြ႔ကရာေနရာကိုပစ္လိုက္တာမဟုတ္တဲ့အတြက္ စည္းကမ္း႐ွိသူတစ္ဦးလို႔သတ္မွက္လို႔ရပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ပံုမွန္ အမိႈက္သြားသြန္ဖို႔ သတ္မွက္ေပးထားေနရာကို သားတို႔က အမိႈက္သြားမသြန္ခဲ့ဘူး....ဒါကိုလည္း ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ေျပာျပလုိ႔ဆရာမသိခဲ့ရတယ္။ သားတို႔စြန္႔ပစ္လိုက္တဲ႔အမိႈက္ေတြက စနစ္တက်နဲ႔သာ အမိႈက္ပံုဆီေရာက္႐ွိသြားခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဒီကိစၥေတြက မျဖစ္လာႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။
သားတို႔ကသာ မသိရင္ ေနရမယ္၊ သားတို႔ စြန္႔ပစ္လိုက္တဲ့ အမိႈက္ေတြက ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေရာ လူေတြကိုပါ အမ်ားႀကီး ဒုကၡေပးတယ္ကြယ့္။
အခုပဲၾကည့္ သားတို႔ပစ္လိုက္တဲ့အမိႈက္ေၾကာင့္ သားေမာင္ဂ်စ္ ဓား႐ွရတယ္။ ေရေဆးဖို႔ေရကန္ဆီကိုသြားတဲ့အခါမွာ ေရကန္ကေရေတြက ပုပ္ေနတယ္ ။ေနာက္ထပ္တစ္ခါ ေရေျမာင္းဆီကိုထပ္သြားတယ္ ေရေျမာင္းက ေရေတြက ပုပ္ေနျပန္တယ္။
”..ဘာေၾကာင့္လည္း သိလား သားတို႔သမီးတို႔.......”
”အဲ့ဒါအမိႈက္ေၾကာင့္ေပါ့ကြယ္...”
သားတို႔လမ္းမွာပံုထားခဲ့တဲ့အမိႈက္ေတြက သံုးေရကန္နဲ႔လည္းနီးတယ္၊ ေရေျမာင္းနဲ႔လည္း နီးတယ္ေလ။
ဒီၾကားထဲမွ သားတို႔က သားတို႔ပံုထားတဲ့အမိႈက္ပံုေဘးမွာ ေဆာ့ကစားေနၾကေသးတယ္ဆိုေတာ့ အမိႈက္ေတြက ဟိုလြင့္ဒီလြင့္နဲ႔ျဖစ္ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕က ေရေျမာင္းထဲေရာက္၊တစ္ခ်ိဳ႕က သံုးေရကန္ဆီေရာက္ကုန္တာေပါ့။ ေရေတြထဲကိုေရာက္႐ွိသြားတဲ့အမိႈက္ေတြက ဒီတိုင္းမေနဘူး ေရေတြကိုဒုကၡေပးေတာ့တာေပါ့။ ေရေျမာင္းထဲေရာက္သြားတဲ့အမိႈက္ေတြက ေရေျမာင္းေတြကို ပိတ္ဆို႔ေစလို႔ ေရစီးေရလာနည္းသြားတဲ့အတြက္ ေရေတြက ပုပ္ကုန္တာေပါ့။
ပံုမွန္ဆို အဲ႔ဒီေရေျမာင္းေလးမွာ ေရ႐ွိမေနသင့္ဘူး။ ဘာလို႔လည္းဆိုရင္ အဲ့ဒီေရေျမာင္းေလးက တျခားကေနစီးဆင္းလာတဲ့ေရမ႐ွိပဲ ဒီေက်ာင္းက သံုးတဲ႔ေရေတြကို ရြာရဲ႕လမ္းေဘးမွာ တူးေဖာ္ထားတဲ့ေရေျမာင္းေတြဆီကို ေရာက္႐ွိသြားေစဖို႔ ဖန္တီးထားတာျဖစ္လို႔ပါပဲ။ပံုမွန္ေရစီးေရလာေကာင္းတဲ့ ေရေျမာင္းေတြဆိုရင္ ဒီလိုမျဖစ္လာႏိုင္ဘူးေပါ့ကြယ္။
အမွန္က ဆရာမတို႔မွားတယ္လို႔လည္း ေျပာလို႔ရတယ္ သံုးေရကန္ကို ေက်ာင္းသားေလးေတြပါ ခပ္သံုးလို႔ရေအာင္ဆိုၿပီး ခပ္နိမ့္နိမ့္ေလးေဆာက္ထားခဲ့မိတာကိုး။
ေနာက္တစ္ခုက ဒီလမ္းခုလတ္ကအမိႈက္ပံုဆိုတာကလည္း သားတို႔က အရင္ပံုတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ဆရာမသိတယ္...သားတို႔တစ္ဦးတည္းပံုတာဆိုရင္လည္း လမ္းမွာ ဒီေလာက္မ်ားေနစရာမလိုဘူးေလ ခုေတာ့ ေရေတြပါပုပ္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနရတယ္။ျဖစ္ပံုက အျခားေသာ ေက်ာင္းသားႀကီးေတြက အမိႈက္ပံုမွာမပံုပဲ စည္းကမ္းမဲ့စြာနဲ႔ လမ္းတစ္ဝက္မွာပံုတယ္ ဒီေတာ့ ေနာက္ထပ္လာတဲ့ေက်ာင္းသားေတြက ေတြ႔႐ွိၿပီး သူတို႔ေတာင္ ဒီလိုပံုေသးတာ ငါတို႔လည္း ပံုမယ္ဆိုၿပီး ျဖစ္လာေရာ။
ဒါေၾကာင့္.....
”ေ႐ွ႕ေဆာင္ႏြားလားေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားက ေနာက္ႏြားတစ္သိုက္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္လိုက္၏ ”..ဆိုတဲ့
ဥပမာသာဓကလည္း ႐ွိခဲ့တာေပါ့ကြယ္။
ေခါင္းေဆာင္စိတ္ဓာတ္႐ွိဖို႔လိုအပ္တယ္ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့ကြယ္။
လူတိုင္းလူတိုင္း တာဝန္ယူတဲ့စိတ္ ကိုယ္စီ႐ွိၾကရင္ျဖင့္ ဒီလိုမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာႏိုင္စရာလည္းမ႐ွိေတာ့ဘူးေပါ့။
သားတို႔မသိေသးတာ ဆရာမေျပာရအံုးမယ္။
အရင္က ဒီေရေျမာင္းေလးရဲ႕ေဘးမွာ အရိပ္ရေစဖို႔ဆိုၿပီးရည္ရြယ္ခ်က္နဲ ့သစ္ပင္ေလးေတြစိုက္ခဲ့ၾကေသးတယ္ကြဲ႔။
သစ္ပင္က အပင္ငယ္ေလးေတြျဖစ္ေလေတာ့
ေသေသခ်ာခ်ာျပဳစုရတယ္ ေသေသခ်ာခ်ာပ်ိဳးေထာင္စိုက္ပ်ိဳးရတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဂ႐ုတစိုက္ျပဳစုမဲ့သူမ႐ွိတာေၾကာင့္ ေရေျမာင္းရဲ႕ေဘးမွာ ဘယ္အပင္မွမ႐ွင္သန္ခဲ့ပါဘူး။ သစ္ပင္ေလးေတြ မ႐ွင္သန္ရတဲ့အေၾကာင္းကလည္း ဒီအမိႈက္ေတြေၾကာင့္ပါပဲကြယ္။ ေရေတြကအမိႈက္ေၾကာင့္ဘယ္မွ မစီးပဲ အပင္ေတြရဲ႕ ေဘးမွာ ဝပ္ေနတာေလ အပင္ငယ္ေလးေတြဆိုေတာ့ အျမစ္ေတြပုပ္ၿပီးေသကုန္တာေပါ့။
အဲ့ဒါေၾကာင့္ အဲ့ဒီေရေျမာင္းကို ျပန္ေဖာ္ထားခဲ့ရေသးတယ္။ အခုေတာ့ ထပ္ၿပီး အမိႈက္ျပည့္ေနျပန္ၿပီေလ။ ဒီကိစၥက ဆရာမတို႔တစ္ေတြအားလံုးနဲ႔သတ္ဆိုင္တယ္၊တာဝန္လည္း႐ွိပါတယ္ကြယ္။အခ်ိန္မအားလပ္တာကိုအေၾကာင္းျပၿပီး မစစ္ေဆးႏိုင္ခဲ့ဘူး၊ မျပဳျပင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဆရာမတို႔လို အႀကီးအကဲေတြက ကိုယ္စီကိုယ္စီ အခ်ိန္ပိုေလးေတြကိုစုလို႔ ဒီကိစၥေတြကိုေျဖ႐ွင္းရမွာ မွားေနသူေတြကိုလမ္းျပေပးရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ မ႐ွိတဲ့အခ်ိန္ေတြကို ဖဲ့ေပးရတာဆိုေတာ့ ပင္ပန္းရလိမ့္မွာေပါ့ကြယ္။ ဆရာမတို႔လိုအႀကီးအကဲေတြမွာ တာဝန္႐ွိသလို ဒီေက်ာင္းပတ္ဝန္းက်င္သန္႔႐ွင္းေနေရးနဲ႔ သားတို႔သမီးတို႔ရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္ သန္႔႐ွင္းလွပေစေရးအတြက္က သားတို႔သမီးတို႔လို လူသားေတြအားလံုးမွာ တာဝန္႐ွိတယ္ကြယ့္။
ေတြ႔ရာေနရာမွာ အမိႈက္မပစ္ၾကနဲ႔ေနာ္..သားတို႔သမီးတို႔။
အဲ့ဒီလို အမိႈက္ပစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း သားတို႔သမီးတို႔ကို ဆရာမက အျပစ္ဒါဏ္မေပးရင္သာေနရမယ္ သဘာတရားႀကီးကေတာ့ အျပစ္မေပးပဲေနမွာမဟုတ္ဘူးေနာ္။
အမိႈက္ေတြအားလံုးထဲကမွ အဆိုးရြားဆံုးအေနနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အခုအခ်ိန္မွာ ပလပ္စတစ္လို႔ေခၚတဲ့အမိႈက္ဟာ အဆိုးဆံုးပါပဲ။ မီးရိွဳ႕ဖ်က္ဆီးရင္လည္း ေလထုကို ညစ္ညမ္းေစတယ္။ေျမႀကီးေပၚပံုထားျပန္ရင္လည္း ပလပ္စတစ္႐ွိတဲ့ေနရာ တဝိႈက္မွာ ဘယ္အပင္မွ ေကာင္းစြာမ႐ွင္သန္ႏိုင္ဘူး။
ေရထဲကိုစြန္႔ပစ္ျပန္ရင္လည္း ငါးေတြကိုေသေစႏိုင္တဲ့အထိဒုကၡေပးတယ္။
အမိႈက္က ဘယ္ေလာက္မ်ား.ဒုကၡေပးလိုက္သလည္းဆိုရင္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးကို ကေျပာင္းကျပန္ျဖစ္သည္အထိဆိုးရြားသြားေစတယ္။
ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာဆိုရင္ ေရမႀကီးပဲနဲ႔ကို ေရလွ်ံတယ္ဆိုတာေတြျဖစ္ေပၚေနၾကရတယ္။ ဘာလို႔လည္း ဆိုရင္
ေရစီးေရလာ႐ွိေနရမယ့္ေရေျမာင္းေတြထဲမွာ လူေတြရဲ႕မဆင္မျခင္ စြန္႔ပစ္မႈေတြေၾကာင့္အမိႈက္မ်ားစြာဟာတည္႐ွိေနရတယ္ေလ။အဲ့လိုတည္႐ွိေနခ်ိန္မွာ
မိုးကသည္းႀကီးမႀကီးရြာခ်ပါေလေရာ။
ရြာခ်တဲ့မိုးေရေတြက ေရေျမာင္းေတြပိတ္ေတာ့ ဘယ္မွမသြားႏိုင္ ဘယ္မွမသြားႏိုင္ေတာ့ ၿမိဳ႕ေပၚကိုေရေတြလွ်ံတက္ကုန္တာေပါ့။ အမိႈက္ေတြကိုသာ ကိုယ္စီတာဝန္သိစိတ္႐ွိ႐ွိနဲ႔ စည္းကမ္းတက်စြန္႔ပစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ မိုးရြာလည္း ေရမလွ်ံႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့ကြယ္။
အခုသားတို႔သမီးတို႔ရဲ႕ ရြာေလးကိုပဲၾကည့္ ဘယ္ေလာက္ေအးခ်မ္းလိုက္လည္း
မိုးအမ်ားႀကီးရြာခ်ေပမယ့္လည္း ရြာလမ္းကိုေရမလွ်ံတဲ့အတြက္ လမ္းေပၚမွာ ထီးကေလးေဆာင္းလို႔ ေအးေအးလူလူ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္တယ္မဟုတ္လား
အဲ့ဒါ ကိုယ္စီတာဝန္သိစိတ္နဲ႔ ေရေျမာင္းေတြတူးေဖာ္ၿပီး အမိႈက္ေတြကို႐ွင္းလင္းထားၾက ေဆာင္ရြက္ထားၾကလို႔ေပါ့ကြယ္။
ရြာရဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္မွာဆိုလည္း အမိႈက္ကင္း႐ွင္းတဲ့အတြက္ အသီးအပင္ေတြ စိုက္ပ်ိဳးသမွ်ဟာျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္တာပဲမဟုတ္လား။
လယ္ေတာထဲကို မၾကည့္နဲ႔ အိမ္ေနာက္ေဖး ေစ်းဆိုင္ေလးေတြကိုပဲၾကည့္ၾကကြယ့္.....
”အိမ္ေနာက္ေဖး ေစ်းဆိုင္ေလးဆိုတာကိုေရာ သိၾကလားကြယ္”..
”မသိပါဘူးဆရာမ”
ေအး မသိရင္မွက္သားထားၾက ကေလးတို႔ေရ
အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ အသီးအပင္ေတြ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းကို
”အိမ္ေနာက္ေဖး ေစ်းဆိုင္တည္တယ္” လို႔ ေခၚတယ္ကြဲ႔။
အခုလို ေက်းရြာေလးမွာ အပင္ေတြစိုက္ပ်ိဳးလို႔ ျဖစ္ထြန္းေနေပမယ့္
တၿခိဳ႕ေနရာေဒသေတြမွာေတာ့ အပင္ေတြကို ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ပဲၾကည့္ၿပီး ခုတ္ျဖတ္ေရာင္းခ်ေနတာေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေဒသေတြရဲ႕ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးဟာ ပ်က္စီးစျပဳလာေနပါၿပီကြယ္။ အပင္ေတြျပဳန္းတီးေလ လူေတြကို ဒုကၡေပးေလပဲေပါ့။
သစ္ပင္ေတြက လူေတြကိုအသက္႐ွင္ေစဖို႔ ျဖစ္ေပၚတည္႐ွိေနဖို႔လိုတယ္လို႔ေျပာႏိုင္သလို။
သဘဝေဘးအႏၲရာယ္ေတြကိုကာကြယ္ဖို႔ရာအတြက္လည္း သစ္ပင္ေတြမ်ားစြာတည္႐ွိေနဖို႔ လိုအပ္တယ္။
ကေလးတို႔မွက္ထားကြယ့္..
သစ္ပင္တစ္ပင္ဟာ ေန႔တစ္ေန႔စာမွာ လူေလးေယာက္အသက္႐ွင္သန္ႏိုင္ေစဖို႔ လူေလးေယာက္စာအတြက္ ေအာက္ဆီဂ်င္ကိုထုတ္ေပးတယ္ကြယ့္။
ေနာက္ၿပီး အဲ့ဒီသစ္ပင္ေတြကပဲ မုန္တိုင္းေတြရဲ႕ရန္ကေန အကာကြယ္ေပးဖို႔ ျဖစ္လာေစတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သစ္ပင္ေတြမ်ားစြာ႐ွိဖို႔လည္းလိုအပ္တယ္။
ဆရာမေျပာတာလည္း အေတာ္ကို႐ွည္သြားပါၿပီကြယ္။
သားတို႔သမီးတို႔ ကိုယ္စီတာဝန္သိစိတ္နဲ႔ အမိႈက္ေတြကိုေကာက္မယ္ဆိုရင္ ေရသာခို အေခ်ာင္မလိုက္ဘူးဆုိရင္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးကို ထိန္းသိမ္းရာေရာက္ပါတယ္ကြယ္။
ငါမလုပ္လည္း ကိစၥမ႐ွိဘူးမေတြးပါနဲ႔ကြယ္..
အဲ့ဒီ ငါေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာက တာဝန္သိစိတ္မ႐ွိပဲ
မလုပ္ေဆာင္ၾကဘူးဆိုရင္ ပ်က္ဆီးျခင္းနဲ႔ဆုတ္ယုတ္ျခင္းေတြပဲျဖစ္ေပၚလာရလိမ့္မယ္။
ငါေပါင္းေျမာက္ျမားစြာက အသိစိတ္႐ွိ႐ွိနဲ႔ ကိုယ္စီတာဝန္ယူၿပီးေဆာင္ရြက္ၾကမယ္ဆိုရင္ျဖင့္..
သာယာလွပတဲ့ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးကိုျဖစ္ေပၚေစၿပီး တန္ဖိုး႐ွိတဲ့လူသားမ်ားတည္႐ွိရာ ေနရာေဒသလို႔ သတ္မွက္ျခင္းခံရပါလိမ့္မယ္။
မိရဲ႕သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကို မိမိပဲဖ်က္ဆီးႏိုင္ၿပီး
မိမိတို႔ရဲ႕ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကို မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ပဲ သာယာလွပေအာင္ဖန္တီးႏိုင္ပါတယ္။
သားတို႔သမီးတို႔လည္း ကိုယ့္ရဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္ကို သာယာလွပေစခ်င္ရင္ ကိုယ္စီကိုယ္စီ တာဝန္သိစိတ္႐ွိ႐ွိနဲ႔ ..
အမိႈက္ေကာက္ရမယ္။
စည္းကမ္းမဲ့ အမွိဳက္မစြန္႔ပစ္ရဘူးေနာ္......
သူတပါးစိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ အပင္ေတြကိုလည္း မပ်က္စီးရေလေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ၾကရမယ္။
အခုအခ်ိန္မွာဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သစ္ေတာေတြဟာ ေလာဘသားေကာင္ေတြေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ကိုျပဳန္းတီစျပဳလာေနပါၿပီ။ သစ္ပင္ေတြမ်ားစြာ ျပန္လည္စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ေစဖို႔လည္းေမွ်ာ္လင့္ ဆုေတာင္းေနမိတယ္။ သားတို႔သမီးတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း သစ္ပင္ေလးေတြစိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားရမယ္ေနာ္။သစ္ပင္ေလးေတြဟာ ကေလးငယ္ေလးေတြလိုပါပဲကြယ္ အသက္႐ွင္သန္ၿပီးေကာင္မြန္တဲ့လူသားေလးေတြျဖစ္လာေစဖို႔ ေသခ်ာ ျပဳစုယုယ သင္ၾကားေပးရလိုပဲ သစ္ပင္ေကာင္းတစ္ပင္ျဖစ္လာေစဖို႔ အပင္ငယ္ေလးေတြမွာကတည္းက ေသေသခ်ာခ်ာ နည္းလမ္းမွန္မွန္နဲ႔စိုက္ပ်ိဳးေပးဖို႔လိုတယ္ကြယ့္။ လူေတာ္လူေကာင္းေတြမ်ားစြာေပၚထြက္လာရင္ ေက်းရြာ၊ၿမိဳ႕နယ္၊ႏိုင္ငံ....စသည္စသည္ အဆင့္ဆင့္ တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးလာႏိုင္သလို သစ္ပင္ေတြမ်ားစြာ႐ွင္သန္ေလေလ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးက သာယာလွပလာေလေလေပါ့ကြယ္။
ဒီေတာ့ ..ဝန္းက်င္တစ္ခြင္ သာယာလွပေနေစဖို႔ ကိုယ္စီမွာတာဝန္႐ွိတဲ့အတြက္ ကိုယ္စီကိုယ္စီ တာဝန္သိစိတ္႐ွိ႐ွိနဲ႔ ထိန္းသိမ္းၾကပါကြယ္။
တစ္ဦးျခင္းဆီမႇသည္ တစ္ၿမိဳ႕နယ္၊တစ္ၿမိဳ႕နယ္ျခင္းဆီမွသည္ ႏိုင္ငံတစ္ခုဆီသို႔ ေကာင္းမြန္ေသာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကို႐ွိေနေစပါလိမ့္မယ္ကြယ္...
တစ္ဦးေဆာင္ရြက္ေသာ္မရ...အမ်ားေဆာင္ရြက္ေသာ္ရသည္ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့ကြယ္။
ဒီေတာ့ မိမိတို႔ရဲ႕သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကို မိမိတို႔ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္းျဖင့္ အမိျမန္မာႏိုင္ငံကို အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ႐ွိေစတယ္ဆိုတာကို စိတ္ႏွလံုးသြင္း သိ႐ွိထားရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္....
သားတို႔သမီးတို႔နဲ႔ လူသားအားလံုးအတြက္..
ေခါင္းစဥ္တစ္ခုေပးလိုက္ခ်င္ပါတယ္ကြယ္...
အဲ့ဒီေခါင္းစဥ္ကေတာ့
”ယိုယြင္းေနေသာ ျမန္မာ့သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကိုထိန္းသိမ္းျပဳျပင္ရေအာင္...” ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ပါပဲ သားတို႔သမီးတို႔ေရ......
လိုက္နာ၊က်င့္သံုး၊ ေဆာင္ရြက္ၾကပါစို႔ေနာ္...
"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာမ''
ကဲကဲ..ဒီေန႔ေတာ့ ဆံုးမတာနဲ႔တင္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ကုန္ေနပါၿပီကြယ္...က်န္႐ွိေနတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ စာဆက္သင္ၾကတာေပါ့...
.
”မဂၤလာပါ သားတို႔သမီးတို႔ေရ....”
မဂၤလာပါ....ဆရာမ.....
....
...
ကြၽန္ေတာ္လည္း ဆရာမရဲ႕ ေျပာဆိုဆံုးမသြားတဲ့စကားကို နားေထာင္ရင္း ကြၽန္ေတာ္ နားေထာင္ခဲ့ဖူးေသာ...သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကို နားထဲတြင္ၾကားေယာင္ေနမိပါေတာ့သည္။....
.
သီခ်င္းေလးကေတာ့......
.
🎶🎶ဒီေျမဟာ..ငါတို႔ေျမ...ျမန္မာဘိုးဘြားတို႔အေမြ.....ဒီေျမဟာငါတို႔ေျမ......ျမန္မာပိုင္ဘိုးဘြားတို႔အေမြ.....ျမန္မာ့..စိတ္ထားကို ကမ႓ာသိေစမည္..
ျမန္မာ့စိတ္ဓာတ္ကို ကမ႓ာက ရမည္...တဲ့........
.
ျမန္မာ့စိတ္ထားကို ယခုအခ်ိန္မွာ ကမ႓ာက သိေနျမင္ေနတာက ဘယ္လိုမ်ိဳးလည္း ဆိုတာကိုေတာ့ျဖင့္.......................။
.
.
ေက်းလတ္ေတာရြာေလးတစ္ခု၏အေၾကာင္းကို စိတ္ကူးျဖင့္ ဖန္တီးၾကည့္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ငယ္စဥ္က စာသင္ၾကားေပးေသာ
ဆရာမအား သတိရမိသည္ျဖစ္၍ ယခုလိုေရးသားျဖစ္ခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္ပါသည္။
ဆရာမကို ဤေဆာင္းပါးေလးႏွင့္ပဲ ႐ွိခိုးဦးခိုက္ ဂါရဝျပဳလိုက္ရပါသည္။
ဗဟုသုတ မ်ားစြာမေပးႏိုင္သည့္အတြက္လည္း ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးပါခင္ဗ်ာ။
ဖတ္႐ႈေပးသူအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္....။
ေအာင္ျမင္ပါေစ ကိုမိုး
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဘုရာ့
Vေပးၿပီး Cေပးဖို႔ ေမ့ေနတာ ဖက္လိုက္ရတာ ဖက္ဖက္ကိုေမာ မေရးတတ္လို႔ပဲ အရမ္းေကာင္းပါတယ္ ဆုရပါေစကိုေဇာ္ေရ😁
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုလင္းေရ
ဆုရဖို႔ကိုေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ရဲပါဘူးဗ်ာ။
ကိုလင္းတို႔ကိုမမွီဘူးေလ ဗဟုသုတပိုင္း အေတြ႕ၾကံဳပိုင္း ကအစ ကိုလင္းတို႕က သာတယ္။
အကဲျဖတ္ဒိုင္ေနရာမွာ ကိုလင္းကိုထားမွရေတာ့မယ္
ၿပိဳင္ပြဲဝင္postတိုင္းမွာ ကိုလင္းMentေတေတြ႕ခဲ့ပီ
ဘယ္သူဆုရမွာလည္း.ခုတည္းကေျပာခဲ႔ေတာ့😁😁😁
ေအာင္ျမင္ပါေစ bro
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ broေရ
Thank you komoezaw for making a transfer to me for an upvote of 1.23% on this post!
Half of your bid goes to @budgets which funds growth projects for Steem like our top 25 posts on Steem!
The other half helps holders of Steem power earn about 60% APR on a delegation to me!
For help, will you please visit https://jerrybanfield.com/contact/ because I check my discord server daily?
To learn more about Steem, will you please use http://steem.guide/ because this URL forwards to my most recently updated complete Steem tutorial?
You got a 2.99% upvote from @mercurybot courtesy of @komoezaw!
This post has received a 11.76 % upvote from @sleeplesswhale thanks to: @komoezaw.
This post has received a 4.08% upvote from @msp-bidbot thanks to: @komoezaw. Delegate SP to this public bot and get paid daily: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP Don't delegate so much that you have less than 50SP left on your account.
This post has received gratitude of 1.23 % from @appreciator thanks to: @komoezaw.
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ အငယ္တုန္းက အသင္းေလးေတြေတာင္ သတိရမိေသး ဆုရမွာပါဗ်ာ
ဟုတ္ ဖတ္႐ႈေပးလို႔ေက်းဇူး broေရ
မေရးတတ္ဘူး...မေရးတတ္ဘူးနဲ႔ ၿပဳိင္ပြဲဆုိေတာ့ အစြမ္းေတြထက္လာလုိက္ၾကတာ တစ္ေယာက္ကုိအျမင္တစ္မ်ဳိးစီနဲ႔ ရႈ႕ေဒါင့္စုံပါပဲဗ်ာ....
ဟုတ္ ဖတ္႐ွဳေပးလို ့ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ဆရာ
မေရးတက္ေရးတက္ေလးနဲ ့ေရးထားတာ ဟီး😁😁