23 Nisan Ruhunu Birlikte Paylaşalım [Cointurk 26.Projesi] [noxite#2868]

Hemen her konuda yaptığımız "Ahh nerede o eski günler" tanımlaması hiç kuşkusuz resmi bayramlarımızda da geçerli. Maalesef günümüzde özel günlerin, bayramların yarattığı etki gün geçtikçe azalıyor ve içi boşaltılıyor. Eskiden çok güzel-anlamlı törenlerin yapıldığı, öğrencilerin doyasıya eğlendiği ve ülkemizin geleneklerini göreneklerini öğrendikleri törenler artık eskisi kadar coşkuyla kutlanmıyor. Bu durum böyle ilerlemeye devam ederse gelecekte maalesef yeni nesiller değerlerimizden yavaş yavaş uzaklaşmaya devam edecekler.

Bugüne kadar @kusadasi 'nin düzenlediği projelerin hemen hemen hepsine katıldım. Bana göre sokak hayvanlarını beslediğimiz projeden sonra gerçekleşen en anlamlı proje konusu bu olmuş. Bizim için anlamı oldukça fazla olan bu özel gün hakkında yazılanları okurken büyük keyif alacağım. Bu yazımda hem 23 Nisan'ın önemini hem geçmişte nasıl kutlandığını hem de başımdan geçen üzücü bir anımı paylaşacağım. Beni daha çok heyecanlandıran nokta ise başkalarının yazılarını okurken olacak. Çünkü bu yazılar sayesinde belki eskiden yaşadığımız coşkuyu yeniden tadabileceğim.

23 Nisan neden önemlidir? Anlamı nedir?

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı olarak kutlanıyor olsa da aslında arka planında çoğumuzun bilmediği bir geçmişi vardır. 

23 Nisan 1920 tarihi, bizlerin bağımsızlığını simgeleyen, milletimiz hakkında önemli kararların alındığı TBMM’nin açıldığı ve Türk halkının düşmanlardan kurtulup tamamen ve resmi olarak egemenliğini ilân ettiği gündür. Ulu önderimiz Atatürk, '23 Nisan' tarihinin bayram olarak kutlanmasına TBMM açıldıktan yaklaşık dört sene sonra karar vermiştir. O zamana kadar bu tarih TBMM'nin açılışı olarak kutlanmıştır. 23 Nisan 1929’da ise Atatürk bu bayramı dünya çocuklara hediye etmiştir ve ilk olarak 23 Nisan 1929 yılında resmi olarak Çocuk Bayramı olarak kutlanmıştır.

Ahh nerede o eski 23 Nisan törenleri?

Eskiden daha törenler duyurulmadan aylar öncesinde Beden Eğitimi dersinin belirli bir bölümünde o sene için Milli Eğitim Bakanlığı tarafından belirlenen koreografileri çalışmaya başlardık. Nispeten biraz daha uzun boylu olanlarımız stadyumlarda kule yapar çeşitli gösteriler hazırlardık. Kız öğrenciler step gösterileri, çuval oyunları oynarlardı. Adeta her stadyumda bir panayır havası ile coşkuyla kutlanırdı bu bayram. Ve maalesef istisnasız her 23 Nisan tarihinde yağmur yağardı. Yağan yağmur bile o törenlerin coşkusunu dindiremezdi.

Bu törenlerde benim en keyif aldığım nokta stadyumlarda değişen koreografilerdi. Öğrencilerin ellerine sırayla verilmiş olan kağıtları kaldırarak oluşturdukları bu muazzam görüntüler o zamanlar beni çok heyecanlandırırdı. Törenlere katılamadığım zaman TRT'den izlerken bile müthiş bir mutluluk duyardım.

Kule yaparken kolumu kırmıştım

Yazımın son bölümünde ise başımdan geçen üzücü bir anımı paylaşmak istiyorum. 1999 senesinde yapılacak olan törenlere İlhami Ahmet Örnekal İlkokulu olarak katılım gösterecektik. Bayrampaşa'da adını hatırlamadığım bir stadyumda yapılacak olan gösteride kule yapma görevi bizdeydi. Bu kule için çalışma yaparken bir gün kulenin üçüncü katından yere düştüm. Yerde minder olmasına rağmen çok sert düştüğüm için kolum kırıldı. O an yaşadığım acı, çıkan ses ve insanların tepkisi hala dün gibi kulağımda. Okul provalarda bu olay başıma geldi diye ilerleyen zamanlarda bana baya yardımcı olmuştu allahtan :) Törenleri o sene televizyondan izlemek zorunda kalmıştım :))

Buradan bu yazı aracılığıyla anne babalara seslenmek istiyorum. Çocuklarımızın bu özel bayramını sadece harçlık vererek lunaparka götürerek kutlamaya izin vermeyin. Eğlence tabi ki olsun ama asıl değerlerimizi ve kültürümüzü çocuklarımıza öğreterek bu güzel günü kutlayalım. Şimdiden herkesin 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlu olsun!