Mijn visie op de waarde van geld. Wat is die van jou?
Om te beginnen is geld in de plaats gekomen van ruilhandel, het is dus een noodzakelijk iets om te hebben. Al is het maar om te overleven.
Bij de waarde wordt er natuurlijk gekeken naar wat je er mee kunt. Dus hoe veel of wat je voor een bepaald bedrag kunt kopen.
Daarnaast wordt de waarde natuurlijk ook bepaald door wat je zelf “nodig” vindt om te hebben. Of de financiële mogelijkheden je hebt. € 20 is voor een alleenstaande moeder in verhouding veel meer waard als iemand die gewend is om iedere dag uit lunchen te gaan voor datzelfde bedrag.
Ik kom zelf uit een gezin met een broer en een zus. Geld was bij ons geen probleem, we hadden een dak boven ons hoofd met allemaal een eigen slaapkamer, grote tuin en twee auto’s voor de deur. Daarnaast hadden goeie kleren en schoenen aan ons lijf, er was altijd goed te eten, we zaten op sport en muziek, we gingen een keer per jaar 3 weken op vakantie en in de loop van de jaren hebben we de mogelijkheden gehad om de scholing te doen die we graag wilden.
In mijn jeugd was er dus in zekere zin “geld zat” zonder dat ik ooit echt verwend ben. Daar werd dan ook hard voor gewerkt. Maar omdat mijn vader boven gemiddeld verdiende in een klein dorp kwam ik in mijn jeugd al in aanraking met hoe daartegenaan gekeken werd.
Mensen hebben ook verwachtingen omdat een gezin geld heeft. Mensen denken dat daar automatisch andere dingen bij horen. Zoals merkkleding, veel zakgeld krijgen en dat soort zaken. Ook gaan mensen er vaak van uit dat je daar ook gelukkig van wordt.
Nou misschien had ik dubbel pech, want ik kreeg niet veel zakgeld. Moest voor alle extra’s iets van klusjes doen en merkkleding vonden mijn ouders niet nodig. En gelukkig?
Gelukkig heeft het geld van mijn vader me niet gemaakt. Mijn vader was er bijna nooit. Altijd druk met het werk. Waardoor ik mijn vader eigenlijk nauwelijks zag. Door dat mijn ouders zich in bepaalde “kringen” bevonden werd er ook van alles van mijn moeder verwacht. Daarnaast kwam het grote huis, de boodschappen en het opvoeden van de kinderen op mijn moeders “bordje” terecht. En nou is mijn moeder een vrouw die zich vroeger altijd druk maakten om wat andere denken dus werd de druk om “perfect” te zijn alleen maar groter. Gek kunnen doen in mijn puberteit kon niet, ik moest uitkijken met wie ik omging en er was altijd wel een oordeel over mij als mensen me voor het eerst ontmoeten. Dit alles zorgde er in mijn geval voor dat ik in feite heel ongelukkig was. En natuurlijk zie ik de kant van dat ik dankbaar moet zijn voor de mogelijkheden die het me heeft geboden in mijn leven en dat ben ik ook!
Na de tijd bij mijn ouders heb ik ook jaren gekend van financiële zorgen, de angst voor deurwaarders en het moeite hebben met je hoofd boven water kunnen te houden. Ik heb daar door heel goed geleerd wat je nou eigenlijk allemaal echt nodig hebt en wat misschien wel een stuk minder belangrijk is als je eerst dacht.
Deze totaal verschillende omstandigheden hebben mijn kijk op de waarde van geld erg veranderd.
Natuurlijk heb ook ik geld nodig. Omdat ik graag een dak boven mijn hoofd wil voor mijn gezin, kleren aan onze lijven wil en wil kunnen eten. Maar geld alleen maakt echt niet gelukkig. Mijn kinderen groeien op in een gezin waar we het financieel niet altijd even makkelijk hebben, en er soms ook wel wat extra’s kan. Maar boven alles groeien ze op in een gezin waar tijd en aandacht voor ze is. Die tijd zal ik zolang het niet nodig is om onze basis onderhoudt te voorzien ook nooit op offeren. Want geen geld kan die momenten dat ik er voor mijn kinderen kan zijn vergoeden. Mijn allereerste baan is mama en pas daarna werkneemster.
Ik roep ook altijd dat ik geen loterij hoef te winnen, doe dan ook niet mee. Maar ik meen het ook nog. Als je geld hebt kijken mensen anders naar je en oordelen. Op het moment dat je vrijwel geen geld hebt kijken mensen anders naar je en oordelen. Laat mij dus maar gewoon in de middenmoot horen. Gewoon kunnen rondkomen, hard moeten werken voor de extra’s en boven alles gelukkig zijn met mijn gezin. Geld is voor mij echt alleen dat ruilmiddel, een noodzakelijk kwaad.
Ik ben heel benieuwd hoe jullie tegen de waarde van geld aan kijken. Laten jullie het me weten?
De foto's die ik gebruikt heb zijn allemaal afkomstig van www. pexels.com
Ik ben het wel met je eens. Geld maakt niet gelukkig en is op zichzelf ook niet zaligmakend. Een regelmatig inkomen sluit wel uit dat er stress ontstaat over hoe de eindjes aan elkaar te knopen.
We hebben echter veel minder spullen (en daardoor ook geld) nodig dan we denken. Mijn vrijheid om te werken wanneer ik wil, mijn eigen tijd in te kunnen delen, is mij bijvoorbeeld meer waard dan een flinke vergoeding.
Leuk dat je reageert. Ik ben het ook zeker met je eens dat het (helaas) zo is dat niet voldoende ook zeker stress met je me neemt. En dat gun ik ook zeker niemand. Je zit inderdaad in een mooie situatie dat je je eigen tijd kunt indelen. En nog mooier vind ik dat je de waarde daar van ook in lijkt te zien. Hartelijk bedankt voor je reactie!
Goed en duidelijk verhaal veel overeenkomsten met mijn opvoeding. De enige manier om los te komen is: KENNIS. Zoveel mogelijk zelf regelen en zoveel mogelijk kennis op doen om onafhankelijk van geld te zijn. Is in deze tijd erg moeilijk te realiseren, want je hebt toch geld nodig om los te komen. Ik doe mijn best en ga zeker een poging doen. Maar als ik mijn familie in Nederland wil bezoeken zal ik toch geld voor een ticket moeten betalen, dus helemaal los gaat niet lukken. Ik hoop toch dat er een eerlijk systeem komt gedekt door zilver en goud, niet zoals nu kopen, kopen, kopen met gebakken lucht.
Dat klopt helemaal wat je zegt. Het los komen van de maatschappij is heel moeilijk. Nou is dat in Nederland in mijn ervaring nog erger als in andere landen. Mooi om te horen dat je het wel zo veel mogelijk probeert te doen. Als ik zo nieuwsgierig mag zijn in welk land woon je nu?
Nieuw Zeeland, hier is het zeker mogelijk om vrij te leven. Voordeel is dat het toch een Westers land is, dus je kan kiezen tussen stad en the middle of nowhere.
Idd, geld maakt niet gelukkig, maar het helpt wel. En jou zinnetje dat het een noodzakelijk kwaad is kan ik smaken.
Vroeger, bij ruilhandel, dachten de mensen aan "leven" en ruilden hun aardappelen voor een stukje vlees, en visa versa. Geld is, volgens mij, een betere vertegenwoordiging van die aardappels en dat vlees. Want die 10 aardappelen van de ruil van gisteren zijn niet dezelfde aardappelen van vandaag (groter, verser, ander ras,etc...) geld lijkt mij een betere maat.
Maar, om dan verder te gaan over vroeger, niemand haalde het in zijn hoofd om alle dieren af te schieten om nog meer aardappelen te hebben (die ze toch niet konden opeten).
Waar ik naartoe wil is dat niet het geld de boosdoener is in deze (moderne?) wereld, wel de mindset van de mens.
Waarbij het me ook opvalt dat diegenen die al teveel hebben steeds meer willen, en ook driester te werk gaan in hun graai-werk. (met teveel bedoel ik diegene die zoveel hebben dat nog zij, nog hun kinderen het zouden kunnen op krijgen in hun leven)
Natuurlijk ben ik het je eens dat ook zeker de mindset een hele grote rol speelt. Natuurlijk snap ik je punt van dat je denkt dat geld een beter maat is. Maar de prijzen van dingen veranderen ook, dat heeft ook te maken met aanbod, kwaliteit en natuurlijk vraag.
Vroeger had je natuurlijk ook al het geheel dat mensen hun macht lieten zien door bezittingen ook al in de tijd van de ruilhandel. Blijkbaar hoort dat bij mensen en zal dat nooit veranderen.
Bedankt voor het reageren!
het veranderd wel... spijtig genoeg in de negatieve zin...
Fijne blog die aanzet tot reageren, hopelijk doen er dat dan ook velen.
Geld was bij ons thuis vroeger altijd een probleem. Er was altijd te weinig. Liever gezegd; er werd verkeerd mee omgegaan, zodat we een armoedig bestaan hadden. Geld is niet zaligmakend maar je kunt er je leven wel iets makkelijker mee maken vind ik.