Yazı konusundaki azimli tavrınızı takdir ediyorum. Uzun yıllar güzel içeriklerinizi okuma temennisiyle selamlarımı sunuyorum.

Yazmak çok anlam yüklüydü bende... Ta ki lise yıllarında yazdığım günlüklerimi (2 ajanda) yakana kadar :( Bu olaydan sonra yazmaya her başladığımda bir hüzün kaplar beni. Günümüz atmosferinde de yazmak farklı açılardan mahzurlu... Zülfiyare dokunacak diye yazınızın orasından burasından kesmek isteyen yayıncılar bir süre sonra isteseniz de istemeseniz de kaleminizi etkiliyor... Özgürce yazamayacaksam bari yazmayayım düşüncesi de esir alıyor ruhunuzu... Bir gün kalemin tutanı korku ve endişe iklimi değil, özgürlük rüzgarı olursa; o zaman belki çok zevk duya duya yazabilirim diye düşünüyorum. Selamlar.