The Tagalog's Edition #1: LANSANGAN (Kauna-unahang maikling kuwento na handog ko para sa lahat ng mambabasa.)
Sa maingay at mabahong pook na ito, ako ay nakatira kasama ang iba pang mga batang lansangan. Hindi ko na maalala kung kailan at paano ako napadpad sa lugar na ito. Hindi ko rin kilala kung sino ang mga magulang ko at kung may kapatid pa ba ako. Basta ang alam ko, dito ako lumaki at nagkaisip.
"O ano, Pasko ngayon! Magkikita-kita tayo sa ikatlong kanto, bukas ng umaga. Doon tayo magsisimulang magkarol," ang naulinigan kong sabi ni Ambong sa tatlo niyang kasamahaan.
"Hindi ba natin isasama si Nati?" tanong ng pinakamaliit sa kanila.
"Ba't natin isasama ang Laing na iyon? May dalang kamalasan ang elepanteng mukha niya! Baka magmukhang elepante tayo lahat doon!" tugon ni Ambong sabay sulyap sa akin. Ngumisi siya na para bang ipinaparating sa akin na huwag akong mangarap na mapabilang sa kanilang grupo. Tumalikod ako at dali-daling humayo. Baka mapapaaway na naman ako at siguradong bugbog-sarado ang aabotin ko. Paano, ako na yata ang pinakabata sa lansangang ito. Lahat sila ay nasa edad na diyes pataas. Mas malakas pa silang sumipa at manuntok kaysa sa akin. Galit na galit ako sa kanila at pati na rin sa sarili ko dahil hindi ko magawang ipagtanggol ang aking sarili sa pangungutya, pang-aapi't pang-uuyam na nilalasap ko mula sa kanilang mga kamay, lalo na kay Ambong na siyang laging tumutukso sa akin. Siya kasi ang pinakamatandang naghahari-harian dito. Siya na nga rin ang nagbinyag sa akin ng pangalang "Laing" eh, mula sa dalawang salitang "Laki Tainga". Noong una, di ko pinapansin ang kanyang mga panunukso ngunit kalaunan ay malimit na akong nakikipagbabag sa kanya. Walang araw na hindi ako nakikipag-away. At wala ring gabi na hindi ako natutulog na may mga bukol at sugat ako sa katawan.
"Mama, mama!" sigaw ko sa kanya pero hindi niya ako nilingon. Kailangan ko talagang bilisan ang aking takbo upang maabotan ko siya.
"Sa iyo ba ito?" ang tanong ng babae na nakatunghay sa akin. Nag-angat ako ng tingin at nasilayan ko ang napakatamis niyang ngiti. Umiling ako at itinuro ang lalaki na medyo malayo na sa aming kinatatayuan. Sinundan ng babae ang direksiyon ng hintuturo ko. At nang makita niya kung sino itinuturo ko, sinabi niya: "Diyan ka muna ha? Ako na hahabol sa kanya. Babalikan kita."
Hindi niya hinintay na sumagot ako. Humahangos na tumakbo siya palayo upang habulin ang lalaki. Naglagos siya sa kakapalan ng mga tao hanggang hindi ko na siya makita.
"What's your name?" nakangiting tanmg sa akin ng lalaki. Hindi ko naintindihan iyon kaya tumitig na lang ako sa kanyang mukha. Siguro, nahulaan ng babae na di ko naunawaan ang sinabi ng lalaki. Nagsalita siya pero wala talaga akong naiintindihan. Nakita ko na lang na tumango-tango ang lalaki habang bumuka't sumara ang bibig ng babae. Maya-maya, binalingan nila ako.
"Bata, maraming salamat daw sa pagbabalik mo ng kahon. Lipos ang kanyang pasasalamat at napahanga mo siya sa iyong ginawa. Ano raw pangalan mo?" sabi ng babae sa akin. Tumungo ako at hindi nakapagsalita agad.
"N..Na...ti po.." pabulol kong sagot. Muli ay kinausap ng babae ang lalaki ng ibang lengguwahe bago siya nagsalita ulit sa akin.
"Wala ka bang mga magulang? Kapatid?"
Umiling ako ng umiling habang ako ay nakayuko, nakikipagtitigan sa lupa. Di ko namalayan na may mga butil ng luhang naglalandas sa aking pisngi. Pinahid ko iyon gamit ang laylayan ng aking damit. Sa pagpunas ko pala ng aking mga luha ay natawag ko ang kanilang pansin at nakita nilang humihikbi ako. Nagkatinginan sila. Sabay silang lumuhod sa aking harapan. Dinala ng lalaki ang kanyang kamay sa aking mukha at pinunasan ang natitirang luha sa aking mga mata.
"Don't cry. Don't cry" paulit-ulit niyang bulong sa akin.
Habang ang babae ay inalo at pinatahan ako.
"Huwag ka ng umiyak, Nati. Tahan na... Hindi ka na titira sa lansangan. Kukunin ka ni Robert kung gusto mo. Kasi nag-iisa lang siya sa buhay. ," anang babae.
Hindi ako umimik dahil hindi ko alam kung ano sasabihin ko. Tiningala ko ang babae at tinitigan ang kanyang maamong mukha. Doon ko napagmasdan na may kasingkitan ang kanyang mga mata at manipis ang kanyang mga labi. Morena siya kaya bumagay sa kanya ang puting blouse at kupasing jeans na suot niya. Idagdag pa na nakapusod lang ang kanyang buhok.
"Nati, sumama ka sa kanya ha? Maraming masasarap na pagkain doon. May bago ka pang damit. Titira ka pa sa malaking bahay," sabi ng babae sabay tampal sa aking balikat. Sinulyapan ko ang lalaki at bigla ay nakaramdam ako ng kakaibang takot. Iniisip ko kung paano na lang ang magiging buhay ko kapag sumama ako sa mamang ito. Napakaestranghero niya para sa akin.
"Huwag kang mag-alala, Nati. Magiging maalwan ang buhay mo sa kanya." muli ay pukaw sa akin ng babae.
Tiningnan ko ulit ang lalaki. Lalong tumindi ang takot ko. Siya kaya ang maaaring magpabago sa aking buhay? Paano na ang lansangang sumaksi sa akin mula noon hanggang ngayon? Tuluyan ko kayang lilisanin ang lugar na ito na araw-araw kong nakikita?
"Maraming salamat po. Dito na lamang po ako sapagkat higit kaninuman, naiintindihan ko ang buhay sa mundong ito."
Babalik ako sa lansangang pinaghahari-harian ni Ambong. Dahil magpakailanman, hindi ako susuko. Lalaban ako magpahanggang-kailanman.
***WAKAS***
You were featured on the #36th edition of steemitfamilyph's featured posts. Congratulations!
https://steemit.com/steemitfamilyph/@steemitfamilyph/daily-steemit-family-ph-featured-posts-36
Very few things leave me speechless but your work did.
Hellow @maverickinvictus. Thank you so much for reading my first published "The Tagalog`s Edition". :)
Until then, see you around!
Para sa isang taong nagsusulat din ng Tagalog na kwento. I can say na ito ay isang magandang likha.
Tip ko lang if ever na may word na medyo malalim/ hindi palasak gamitin mas mainam kung maglagay ka ng parang mini talahulugan gaya ng salitang "lipos" at "uyam" sobrang dalang na nilang gamitin ngayon at ang nakakabatang henerasyon ay hindi na alam kung ano ang kahulugan.
Overall deserve mo ang upvote at resteem sa post na ito. Keep it up!
My pleasure @tpkidkai. :)
Thank you for the upvote and reesteem. :)
awe
woww. sobrang ganda. laki din kasi ako sa lansangan and I know and I feel it. keep up the good work to you
Hi @nenennikka!
Thank you for dropping by. :)
Wow talaga? Laki ka sa lansangan? Hindi nga! :D