2000'lerden sonra uygulanan sert neo liberalist bir ekonomi modelini değiştire değiştire sürdüre sürdüre buralara geldik. Bundan sonrasını nasıl gideceğiz orası meçhul.

Sorun üretimin sürdürülebilirliğine dair önlemler alamamakta. Sorun hazır yemeye, gösterişe alışmakta. Belki on yıllar daha sürecek bir kalkınma dönemine balistik hızıyla giriş yaptık ve daha gelişmeye fırsat bulamadan füzenin yakıtı bitiyor ve biz belki de daha hızlı bir şekilde ve atmosferin yakıcılığıyla yer çekimine meydan okuyamıyoruz ve düşüyoruz.

Sorun uyguladığımız, uygulayacağımız ekonomi rol modelleri değil. Bunu nasıl uygulayacağız, bize uygun mu, altından kalkabilecek miyiz, geri bildirimi ne kadar sürede ve nasıl bir etkiyle olacak, ortaya karışık bir şeyler yapabilir miyiz gibi soruların sadece doğru değil, bize uygun en doğru cevaplarını bulmamız gerekir.

Ekonomi sadece bürokratik ve siyasi kanallar arası bir güç değil aynı zamanda ve en önemlisi emek ve sermaye gibi yapı taşların oluşturduğu bir kaledir. Yapı taşlarını yok sayıp üstüne güçler arası savaş başlatırsak kale yıkılır. Altında kalırız. Fethediliriz.

Savaşların kazananı yoktur. Her iki tarafta kaybeder. Daha az kaybeden zafer ilan eder.

Yazı ve beni çocukluğuma götüren mahalle bakkalı gofret için teşekkür ederim. :)