Bir çoğunuzun bildiği gibi, kediler ve köpekler zorlu şartlar altında yaşam mücadelesi veriyorlar. Sokak hayvanları oldukları için sokaklarda yaşamak onlara göre kolay sanıyorsanız yanılıyorsunuz! Sokaklar normal olsaydı belki yaşam mücadelesi vermek onlar için kolay olabilirdi ama maalesef sokakları onlara dar ettiğimiz ve hiç birimiz yardım etmediğimiz için sürekli mücadele halindeler.

Diğer hayvanlardan gelen tehlikelerden korunmak, karınlarını doyurmak ve geceyi geçirecek yer bulmak için sürekli mücadele halindeler. Bir de yetmezmiş gibi biz insan cinsleri ile de uğraşıyorlar.

Uğraşmak derken normal bize dalaşma anlamında uğraşmaktan bahsetmiyorum. O manada onlarla uğraşan bizleriz sonuçta. Biz insanoğlu bir türlü rahat duramıyoruz ve bu canlara mutlaka zarar veriyoruz. Neyse hiç bu konulara girmeyeyim gözümün önünde çok şey canlanacak ve ben yine insanoğlundan nefret edeceğim!

Oturduğum binanın arka tarafında bahçeden hallice, boşluk bir kısım var. Buraya her sene mutlaka bir kaç kedi yavruluyor. Büyütene kadar da arkada duruyorlar. Bu zamana kadar kaç yavru büyüttüm inanın ben de bilmiyorum. Bu yüzden bizim binanın arka tarafını sürekli seçiyorlar. 1,5 ay önce yine iki kedi yavrulamış ve yavrularını oraya getirmiş. Şu an orada 6 yavru 4 yetişkin kedi var. Hayvanlar genellikle insanlardan uzakta kuytu köşeler de doğum yapar ve yavrularını bir müddet orada tutar.

Bu kısma eskiden kömürlükten inip geçebiliyordum ama son zamanlarda orası kapatıldığı için aşağı inip onları besleyemiyorum. Genelde balkondan mama falan atıyorum ama mamalar ufak olduğu için, yerden sekiyolar ve her alana dağılıyorlar. Dağıldığı için de arada kaçırdıkları, görmedikleri oluyor. Bu yüzden ne yapsam diye düşündüm ve bir çare buldum. Ondan önce şu bakışlar çok tatlı değil mi?

Arka tarafa inemeyeceğim için amatörce bir çözüm buldum. 5lt'lik su şişesinin dip kısmından dört parmak yükseklikte bıçakla kestim. Kestikten sonra kenarları kediler yemek yerken batmaması için, çakmakla ısıtıp kağıt üstünde her noktasını bastırdım. Kenarlar keskinliğini kaybedene kadar hepsini bu şekilde yumuşattım. Daha sonra gördüğünüz gibi 4 farklı noktadan bıçakla delip, ip yardımı ile o deliklerden ipi geçirip dengede durması için ayarladım. Şimdilik başka bir yöntem bulana kadar, bu amatörce yaptığım şey beni bir süre idare edeceğini düşünüyorum.

Evimde kedi beslediğim için, yaş mama ve kuru mama bakımından her zaman hazırlıklıyım. Ara sıra sağlıklı besinler yesinler diye, ciğer ya da diğer başka et türlerinden alıp haşlıyorum. Bugün menümüz de farklılık olsun istedim ve geçen gün kediler için aldığım piliç ciğer ve yürek karışımını verdim. Etiketi daire içine aldım çünkü, bu işin ne kadar ucuz(4TL) bir şey olduğunu görün istedim. Bu kadar basit bir şey arkadaşlar. Hatta bu kadarını almanız bile şart değil! Gidin mahallenizin kasabına çorbalık istiyorum diyin çorbalık kemiler den 1TL'ye alın. Kemikleri evde kaynatın ve suyuna ekmekler ekleyin. Sonra da çıkın sokağa! Evinizin yakınında ki sokak hayvanlarına dağıtın. Gerçekten bunu yaparken çok mutlu olacaksınız.

Ben bir de bu paketi ikiye bölüp iki gün yetecek şekilde ayarlıyorum. Bol su ile haşlayıp üzerine biraz da ekmek katınca inanın çok doyurucu oluyor. Neyse ciğer ve yürek etlerimizi güzelce sudan geçirelim. Bunu bakteri üretip parazit olmamaları için yapıyorum. Bir de sokak hayvanı diye de olduğu gibi pis halde vermeye içim elvermiyor. Biz nasıl besleniyorsak, onlarda öyle temiz şekilde beslenmeli.

Temizledikten sonra bol su ile haşlıyorum. Etlerin yarısını ufak çorba tenceresinde haşladım. Siz denerseniz eğer yaptığıma göre göz kararı ayarlamaya çalışın.

Ciğerlerin haşlanması 10 dakika kadar sürüyor. Soğumaya bırakırken bir yandan yaptığım kaba ekmekleri parçalayıp ekledim. Ardından ciğerleri ve en son suyunu ekledim. Tamamen soğuduğundan emin olduktan sonra ellerim ile(evet en pratiği) hepsini ezerek iyice karıştırdım. Mama gibi bir kıvam alana kadar bu işlemi yaptım. Bundan sonra ip ile bahçeye kabımızı salmak kaldı.

Ciğerlerin soğumasını beklerken şunlara bir bakayım dedim. Şu minnoşun sevimliliği gözüme çarptı. Allah'ım! çok tatlı değil mi? Resme bakınca bir şiir geldi aklıma. Bu sayede Orhan Veli'yi de anmış olalım!

Ciğeri kokluyorum gözlerim kapalı. Önce hafiften bir rüzgar esiyor; Yavaş yavaş kokusu geliyor. Ciğer,yürek; yakınlar da, çok yakınlarda. Ciğeri kokluyorum, gözlerim kapalı. -

İlk yemeye başlayan bu anne ve kedi oldu. Diğerleri biraz ürkek olduğu için bu kediler varken pek yanaşmaya cesaret edemedi. Bu ikisi yemeğini yiyip doyduktan sonra diğer ikili geldi.

Ardından siyah beyaz ailesinden anne ve yavrusu yemeye geldi. Aslında bu aile 5 kişilik ama diğer 3 yavru sanırım uyuyordu. O kadar seslenmeme rağmen gelmediler. Görünürler de de yoktular. Onlar bu esnada yiyemediğinden içim rahat etmedi. Bende akşama kadar, ara sıra yokladım geldiler mi diye. Sonradan geldiler ve hemen geldiklerin de doyurdum onları da.

Yemek yemek rutinimiz enteresan bir şekilde geçti. Anlaşmışlar gibi her gelen kedi ikili ikili yemeklerini yediler. Ben ilk diğer kedileri korktukları için yanaşmadılar sanmıştım ama bunlar meğersem birbirlerini saygı çerçevesi içinde beklemişler. Bu ikilide onlardan biriydi. Aslında bu minik kedinin annesi ilk resimde gördüğünüz kediydi. Bu beyaz iri kedi bunlardan bağımsız yalnız bir kedi.. Yine de kavgasız, gürültüsüz, barış içerisinde hep birlikte yediler yemeklerini. Peki bunlar olduğu sırada benim cephem de ne oldu size göstereyim mi?

Benim başka kedilere yemek verdiğimi gören Şila ve onun yüzün de ki kıskançlık ifadesi. Bildiğiniz bana trip attı yahu!

İşte şaka bir yana gördüğünüz gibi sokaklarda ki canlıları doyurmak o kadar basit ki. Bu yazıyı okuduysanız eğer umarım bu yazı size ilham verir. Belki bu sayede sizinde bir canlının hayatına güzellik katacak bir dokunuşunuz olur.

Sevgiler,

---

Posted from my blog with SteemPress : http://tugbagungor.steemblogtr.ovh/2018/07/01/arka-bahcede-ki-hazineler/

---