Son zamanlarda ben

Pazar kahvaltısını kendi evimde yapabildim. Yaklaşık 9 gündür Trabzonda ailemin yanindayim. Ne kadar daraldım, ne kadar sıkıldım anlatamam...

2 sınavım var ve bunların birisi pazartesi diğeri cumartesi gününde idi. Gereksiz bir şekilde 5 gün trabzonda vakit geçirmek zorunda kaldim. Ailemi ve arkadaşlarımı gördüm derken bana 3-4 gün yetiyor. Geriye kalan günler ise biraz rahatsız edici bir süreç.

Tatlımı hani nerede?

Ne yani sadece kötü şeyler mi? Tabikide hayır. Galiba 6 tane sütlaç yedim. Neden mi? Çok güzel. :) Bunu açıklamak istemiyorum, sadece bir kelime grubu vereceğım. Hamsiköy sütlacı bunu araştırın.

Sabah Yürüyüşü

Pek sabah denmez buna. Ama özledim sonuçta. Normalde 6-7 gibi kalkar 1 saat yürür/tempolu koşardım. Güne daha dinemik başlamamı sağlardı. Geceleride rahat bir uyku çekmek için birebir bi aktiviteydi. Neyse Istanbuldayım ve reel hayata dönmem lazim. Benim sporum tramvaya binme çabasında artık. :)

Insanlar

Bu kara sadece çok küçük bir insan toluluğunu ifade ediyor. Anılarını nesneler ile ifade edemediğim bir okadar kişı ve olay varki... Arkadaşlar ile görüştügümde aldığım tepki beni çok mutlu etti. Bölüm başkanı ve bazı hocalarımızdan bile aldığım tepki okul hayatımda bazı şeyleri doğru yapmış hissini uyandırdı bende. Sonuç olarak bu insanları görmek ve onlarla vakit geçirmek; bu vakiti değerlendirmemde en iyi yaptığım şeylerden biriydi. Şimdi steemit, utopian, dpoll ve steemhunt'a geri dönebilirim.