Konumuz Üşengeçlik 😏

Çalışan demir nasıl pas tutmuyorsa çalışmayan demir de artık tahtalaşmaya başlıyor gibi geliyor bana (:
Tamamen kendime İthafen söylüyorum bunları ...
Bilmiyorum üşengeçlikle aranız nasıl ama ben ciltlerce kitap yazabilirim bu konuda ((:
Ama üşenirim. 😏

Misal sabah kalktığımda -sabah dediğimde 11 falan- evde ekmek yoksa üşenirim, ekmek almaya gitmem, aç kalmayı tercih ederim o gün, yani o derece... Ve bu ekmek olayını hep yapıyorum. Hem zaten ekmek zararlıymış da. O zaman sorun yok bana kalırsa.

Zaten bana kalırsa, bana kalmasın bişeyler.((:

Bu yüzden atik insanlara saygı duyarım. Bir anlamda hayatı onlar tat alarak yaşıyormuş gibi düşünürüm.

Bi keresinde Konya da huzur evine ziyarete gitmiştim, teyzenin biri taa Aydın' a güne gitmişti. Üstelik günü birlik, üstelik yaşlı haliyle,
üstelik ben evimin altındaki pastaneye gitmeye üşenirkene... 🙄

ve nasıl bir yaşama sevinciyse artık ....

O teyzenin yaşama sevincinden dilemiştim o gün kendim için...

İnsanı tembelliğe iten baş etken çalışmamak bence. Çalışırken daha düzenli oluyor insan, daha planlı, programlı...
Daha az üşeniyorsun bir anlamda...
Sorumluluklardan ötürü olsa gerek...

Herneyse işte çok uzatmaya gerek yok bence.
Kendinize iyi bakın ...
Misal ben iyi de bakmıyorum kendime ... 😏