You are viewing a single comment's thread from:
RE: İntihar Felsefesi- Albert Camus / Philosophy of Suicide
Diğer bir yönüyle de intihar insanın acizlik duygusuna kapılmasının bir sonucudur. Söylediğiniz gibi, tekdüzeliğe karşı acizlik, zamanın akıp gidişine karşı acizlik, hayatın bizlerin adına bir gün son bulacağı gerçeğine karşı acizlik. Eğer bunların farkında olup, sistemin çarkının rüzgarına kendimizi esir etmediysek ölümün de çözümü vardır. İnsan belki de ölmemek için yaşamalı. Hayatı şüphesiz anlamlı kılan budur. Bakınız; Albert Camus öldü. Ancak, biz onun fikirlerini konuşuyoruz. Ölümsüzlük budur. Ve ne mutludur ki bunu başarabilmişlere.
Elinize emeğinize sağlık.
Evet, ne yaşam nefes almak, ne de ölüm nefessizlikten ibaret. Önemlli olan arkada iz bırakabilmek. Bu bir söz, şiir, fikir, sanat veya bilim olabilir. Bir söz vardır "ismini hatırlayan son kişi öldüğünde, hiç doğmamış olacaksın" diye. Aynen o şekilde hiç doğmamış milyonlarca ölü olduğu gibi binlerce yıl önce toprak olmuş ölümsüzler de var. Yüz yıllık ömürleri boyunca boş, istemedikleri, kendilerine ait olmayan hayatı yaşayan inanlarda var. Tek seferlik olan hayatı bu şekilde harcanan sayısız insan var. Aslında herşeyin başı özgürlük birazda. Şu kısacık hayatı özgür ve faydalı bir şekilde dolu dolu yaşayabilmek tek önemli olan. Herkesin tek hakkı var.