Albert Camus, "saçma" kavramını kattığı felsefesine intihardan yola çıkarak başlar. Yaşamın yaşanmaya değer olup olmadığı konusunda bir cevap aramaktadır. Çünkü bu düşünce uğruna ölüme giden nice insanlar olduğundan bu problemi inceler. Ona göre önemli olan bir tek felsefi sorun vardır bu da intihardır.

Camus’a göre "saçma" diye nitelendirdiği durum; insanın hiçbir zaman değiştiremeyeceği ve her anın birbirine benzediği duygusunu taşımaktadır. Bu aslında bir duygudur, saçma duygusu insanın dünyadan kopmasıyla, kendisine ve dünyaya yabancılaşmasıyla açığa çıkmaktadır.

Saçma duygusunun dört ayrı özelliği vardır ve bunların en az birisi her insan da mutlaka ortaya çıkmaktadır:

• Hayatının monotonluğu ve tekdüzeliğinin farkına varma,
• Zamanın kavramının bilincine varılması, (Geçmiş ve geleceğin değiştirilemez oluşu)
• Kendine ve başkalarına karşı yabancı oluşu,
• Ölümün zorunlu ve kaçınılmaz bir son ve her şeyin bir gün sona ereceğinin anlaşılması.

Bu özellikler saçma duygusunun habercisidir. Bu duygunun insanda temel bir duygu olması nedeniyle Camus, saçma’nın ortadan kaldırılması için çözüm arayışı içindedir.

Bu tehlikeli duyguya rağmen insan yaşamalı mıdır? Yoksa ömrünü tüketen monoton hayatından kurtulmak için intihar mı etmelidir?

Camus’nun bu soruya verdiği yanıta göre insan saçma duyguya rağmen yaşamalıdır; çünkü bu duygu insan olmamızın bir parçasıdır. Yaşamak, insan için bu girdap duygusuyla birdir. İntihar ise bir yanılmadır ve insanın kendisi için yapabileceği her şeyi tüketmektedir. En önemlisi ise kişinin özgürlüğünü dahi ortadan kaldırmaktadır.

Peki sizler bu metni okuduğunuzda ne düşündünüz? Bu saçma duyguya sahip misiniz ya da zaman zaman bu düşüncelerle dolup taşmış olduğunuzun farkına vardınız mı? Yahut zalim bir döngünün içinde hapis misiniz?

---

ENGLISH VERSION

Albert Camus begins his philosophy of suicide by taking the absurd conception. He is looking for an answer about whether life is worth living or not. He examines this problem because there are too many people die for it. According to him there is a just one important problem; suicide.

According to Camus that emotion which is called absurd; based on that lives are similar for all and no one can change it. This is an emotion. Emotion of absurd is revealed by the detachment of man from the world, the alienation to himself and to the world.

There are four distinct characteristics of emotion of absurd, and at least one of them is manifesting in every human being.

• Being aware of the monotony of life.
• Awareness of the concept of time. (The past and the future cannot be changed)
• Being strangers to yourself and others.
• To know that dath is an unavoidable and inevitable end and understanding that everything will end someday.

These characteristics are messenger of absurd emotion. Camus looking for a solution to eliminate absurd, because this emotion is a basic feeling for human being. Should human go on living despite of this dangerous emotion? Or should he commit suicide to get rid of his monotonous life that consumed his life?

Camus answers to these question that human being should live despite of this absurd emotion; because this emotion is part of our humanity. Living is living with this absurd emotion for human being. Suicide is a mistake and suicide consumes everything a person can do. Suicide even removes the freedom of a person.

So, what you guys think when you read this text? Did you realize that you have this absurd emotion, or that you have overflowed with these thoughts from time to time? Or are you imprisoned in a cruel return?

12