Satılan KİT lerden birinde hala çalışıyorum.Satış zamanı yaşananları anlatmak benim için çok zor.Ağlayarak işine veda edenler,birimlerinden başka birimlere sürülenler.Çok zor zamanlardı.Şu an da nasıl derseniz?Sürekli üzerimizde özel sektörün patron baskısı ile çalışmaya çalışıyoruz.
Çünkü o devlet iştirakleri sadece birer şirket değildi, aileydi çalışanlar, hatta emekli olanlar... Seka fabrikasının kalıntılarını gezerken benzer duyguları yaşarım, emek, sevgi , yokluktan çıkarılan işlerin izlerini, ustaların alın terlerini..
Paylaşımınız için teşekkürler, herşey gönlünüzce olsun