SHALOTT LEYDİSİ ELANİE

Kral Arthur. Üzerine belki de ciltlerce yazı yazılabilecek bir kral. Efsanelerle dolu bir hayat ve o efsanelerden birinde geçen bir leydi; Shalott Leydisi Elaine. Lanetlendiğine inanılan Shalott Leydisi, bu laneti bile bile kabul etmiştir. Ne uğruna diye soracak olursanız; yüzyıllardır insanların uğruna ölümü göze aldıkları değer üzerine: Aşk.

John William Waterhouse, The Lady of Shalott (1888)

1800'lerin Victoria dönemi devlet şairlerinden olan Alfred Tennyson bir şiir yazar ve bu şiirinde bir taraftan aşkın en hüzünlü yönlerini yüreklere işlerken bir taraftan da o dönemlerde kadınların konumunu ve onlara olan muameleyi açık seçik ortaya koyar.

THE LADY OF SHALOTT

  on either side the river lie long fields of barley and of rye, that clothe the wold and meet the sky; and thro' the field the road run by to many-towered camelot; and up and down the people go, gazing where the lilies blow round an island there below, the island of shalott. willows whiten, aspens quiver, little breezes dusk and shiver thro' the wave that runs for ever by the island in the river flowing down to camelot. four grey walls, and four grey towers, overlook a space of flowers, and the silent isle imbowers the lady of shalott only reapers, reaping early, in among the beared barley hear a song that echoes cheerly from the river winding clearly, down to tower'd camelot; and by the moon the reaper weary, piling sheaves in uplands airy, listing, whispers "'tis the fairy the lady of shalott." there she weaves by night and day a magic web with colours gay. she has heard a whisper say, a curse is on her if she stay to look down to camelot. she knows not what the curse may be, and so she weaveth steadily, and little other care hath she, the lady of shalott. and moving through a mirror clear that hangs before her all the year, shadows of the world appear. there she sees the highway near winding down to camelot; and sometimes thro' the mirror blue the knights come riding two and two. she hath no loyal knight and true, the lady of shalott. but in her web she still delights to weave the mirror's magic sights, for often thro' the silent nights a funeral, with plumes and with lights and music, went to camelot; or when the moon was overhead, came two young lovers lately wed. "i am half sick of shadow," she said, the lady of shalott. a bow-shot from her bower-eaves, he rode between the barley sheaves, the sun came dazzling thro' the leaves, and flamed upon the brazen greaves, of bold sir lancelot. a red-cross knight for ever kneel'd to a lady in his shield, that sparkled on the yellow field, beside remote shalott. his broad clear brow in sunlight glow'd; on burnish'd hooves his war-horse trode; from underneath his helmet flow'd his coal-black curls as on he rode, as he rode down to camelot. and from the bank and from the river he flashed into the crystal mirror, "tirra lirra," by the river sang sir lancelot. she left the web, she left the loom, she made three paces thro' the room, she saw the water-lily bloom, she saw the helmet and the plume, she look'd down to camelot. out flew the web and floated wide; the mirror crack'd from side to side; "the curse is come upon me," cried the lady of shalott. in the stormy east-wind straining, the pale yellow woods were waning, the broad stream in his banks complaining. heavily the low sky raining over tower'd camelot; down she came and found a boat beneath a willow left afloat, and round the prow she wrote the lady of shalott. down the river's dim expanse like some bold seer in a trance, seeing all his own mischance - with a glassy countenance she looked to camelot. and at the closing of the day she loosed the chain, and down she lay; the broad stream bore her far away, the lady of shalott. heard a carol, mournful, holy, chanted loudly, chanted slowly, till her blood was frozen slowly, and her eyes were darkened wholly, turn'd to tower'd camelot. for ere she reach'd upon the tide the first house by the water-side, singing in her song she died, the lady of shalott. under tower and balcony, by garden-wall and gallery, a gleaming shape she floated by, dead-pale between the houses high, silent into camelot. and out upon the wharfs they came, knight and burgher, lord and dame, and round the prow they read her name, the lady of shalott. who is this? and what is here? and in the lighted palace near died the sound of royal cheer; and they crossed themselves for fear, the knights at camelot; but lancelot mused a little space he said, "she has a lovely face; god in his mercy lend her grace, the lady of shalott

Şiirin Türkçe'sini bulamadım. Çeviri yapabilecekleri bekliyorum. :=)  

Leydi Elaine, Camelot'ta bir nehrin ortasındaki Shalott adasında yer alan bir kulede yaşar. Kule ve Elaine, Rapunzel'i ve yaşadığı kuleyi andıracak biçimde tek ve yalnızdır. Elaine, dışarı çıkmasının hatta direkt olarak dışarı bakmasının bile yasak olduğunu bilir ve asla çıkmaz ve bakmaz. Sürekli halı dokumaktan sıkıldığı zamanlarda pencerenin önündeki aynanın yansımalarından doğayı izleyebilmektedir. Aynadaki yansımaların dışında kafasını pencereden çıkarıp izlemesi ile bile lanetlenip öleceğini bilmektedir...

Günün birinde Elaine, aynadan dışarıyı izlemeye çalışırken Kral Arthur'un Yuvarlak Masa Şövalyelerinden biri olan Lancelot, şarkı söyleyerek kulenin önünden geçer. Sesi duyan Leydi Elaine, aynadan dikkatlice izler; fakat takdir edersiniz ki aynanın sınırlı görüşü ile bu izleyiş Elaine'yi tatmin etmez ve pencereye koşup doyasıya izler. Uzaktan uzağa şövalye Lancelot'a aşık olan Elaine, aynanın çatlama sesini duyunca kuralı çiğnediğini anlar ve ipin, artık inceldiği yerden koptuğunu fark eder. Artık Lanetli Shalott Leydisi Elaine’dir.

Hal böyle olunca aşık olduğu adama ölmeden bir an önce ulaşıp yanına varmak ister. En azından daha yakından görürüm, düşüncesi ile hızla dışarı çıkar. Şövalye Lancelot ise tüm bunların farkında olmadan atıyla hızla uzaklaşmaktadır. Elaine, hemen nehre koşup bir kayık bulur ve nehrin akıntısı ile Camelot'a doğru yol alır. Şövalye'yi hem gözden kaybetmiş hem de artık geri dönüşü olmadığını bilerek ölüme kucak açmıştır. Camelot'a ise içinde bulunduğu kayıkta ölü olarak ulaşmıştır.

Die Lady von Shalott | Arthur Hughes

Bir rivayete göre Lancelot, kayıkta ölü yatan Elaine'yi görür ve sadece acıyarak bakıp geçer. Kendisi için öldüğünü bilmeden, nasıl öldüğünü bilmeden...

İşte böyledir arkadaşlar. Sanırım fazla bir şey söylemeye gerek yok artık.

Sevgiler, @sahinadm, @edebiyat.