Hoşgörü,Saygı ve Toplumumuz

Merhaba,

Bugün sizlere toplumumuzda büyük bir yeri olması gerektiği halde son yıllarda değerini kaybetmiş olan bir davranış biçimi ve güzel bir kelime olan "hoşgörü"den bahsetmek istiyorum ve uzatmadan konuya geçelim.

 Devir sürekli değişiyor bu sebepten ötürü davranış biçimlerimiz, yaşayışımız, duygularımız ve hatta insanlara olan saygımız büyük ölçüde değişiyor. İnsanlara olan saygımızın artış yönünde değişim göstermesini isterdim fakat saygımız gün geçtikçe azalıyor. İnsanlara olan saygımız azaldıkça da hoşgörüden eser kalmıyor doğal olarak. Peki göz göre göre bu güzel toplumu bu uçuruma neden sürüklüyoruz? Bu soruya cevap olarak birçoğumuz "Toplumda kültür farkının olması toplumun değerlerinin çelişmesine yol açıyor." diye cevaplayabilir ama bununla alakası olduğunu düşünmüyorum açıkçası. Avrupa ülkelerinin çoğunda bizden daha kozmopolit bir yapı var dolayısıyla uçurum farkı denecek kadar kültür farkları oluyor buna rağmen bu ülkelerde insana olan saygı ve hoşgörü bir gün olsun azalmıyor. 

Aslında asıl sorun kültür farkı,ideoloji çatışması gibi kavramlar değil asıl sorun bencillik. Herkes kendi yaptığının tek doğru olduğunu, kendi düşüncesinin en iyi, kendi tuttuğu takımın en iyi, giydiği kıyafetin en güzel, yaptığı yorumun en mantıklı olduğunu düşünüp bunu karşıdaki kişiye direttiği için sorunlar çıkıyor. Bu bencilliğimizin en büyük sebeplerinden birisi de çocuklarımızın büyüme sürecindeki yetiştirilme biçimi oluyor maalesef. Bizim toplumumuz çocuğunu büyütürken çocuğunun yaptığı yanlışın arkasında durmuyor, ona kızarak hatta belki de darp ederek ona kendi kafasındaki doğruyu direterek kabul ettirmeye çalışıyor. Neden böyle yaptığını sormadan,onun aklından geçeni ve hislerini öğrenmeden diretiyoruz. Ailede içerisinde doğruyu aşılamayı böyle öğrenen insanlar olarak bizim toplumumuzdan karşıdaki kişiye saygı duymayı beklemek doğru mu sizce?

Yahu çocuk hoşgörü çerçevesinde kendi düşüncesini karşıdakine aktarmayı öğrenemiyor ki! Biriyle fikir olarak çatıştığı zaman bilinçaltı devreye girip doğru olanın kendi fikri olduğunu,karşıdaki kişiyi dinlemeye gerek duymadan karar veriyor ve kabul ettirmek için çaba sarf ediyor. Karşıdaki insanı dinlemiyor bile böyle olunca da başka yollara başvurmak zorunda kalıyor. Evet doğru tahmin :) Şiddet. 

Toplumumuzun neden bu kadar asabi, tartışmaya meyilli ve çözümü şiddette arayan bir toplum olduğunu az çok anlayabilmişizdir sanırım. Aile içerisindeki eğitim gerçekten çok önemli ve bu konuya ayrı bir yazıda değineceğim. 

Sizce bir insanın düşüncelerini dinlemek,neden bizden farklı olduğunu görmek, hislerini anlamaya çalışmak çok mu yanlış?

Konu ne kadar ciddi olursa olsun bir insanın neden öyle düşündüğünü merak etmişimdir hep. Çünkü onun beyninin benden farklı düşünen bir tarafı var ve onun düşüncelerini öğrenerek kendime yön verebilmem gerekiyor,zaten bir insan başka türlü kendini geliştirebilir mi ki? Bir kişinin düşüncelerini öğrenerek kendime yön vermem demek onun düşüncesini kabul etmiş olmam demek değil. Kafamda ölçüp biçerek doğru ve yanlış kısımlarını ayırt ederek hatta karşımdaki insanla güzel bir münakaşa ederek doğruyu birlikte çözümleyip  kafamda şekillendirmem gerekiyor. İletişim,toplum etkileşimi budur aslında. Bir şeyleri paylaşarak doğruyu hep beraber bulmak ve toplumu şekillendirmek tamamen bizim elimizde. Herkesin kendine özgü bir kafa yapısı var ve biz bunların hepsini kullanmazsak,faydalanmazsak kendimize toplum diyemeyiz.

Bakın güzel insanlar,bir insanın düşüncesi ve bilgisi aslında bizim hiç fark edemediğimiz bir zenginliktir ve biz bu zenginliği elimizin tersiyle her gün itiyoruz. 

İnsanın dış görünüşü bile kişiye olan saygı ve hoşgörüyü etkiliyor.

Kabul etmek zor olsa da,kendimize yediremesek de bu durum böyle maalesef. Kişinin giyimine,temizliğine, gezdiği ve yemek yediği yerlere, kilosuna,boyuna,fiziğine,yakışıklılığına,güzelliğine göre insanları seçip iletişim kuruyoruz. Göz zevkimize hitap etmeyen insanları hor görüyoruz. Muhatap olmaya değer görmediğimiz insanlar bir şeyleri başardıkları zaman da kıskançlaşıyoruz ve suçlayıcı gözlerle bakıyoruz. " Bu vasat adam bu başarıyı nasıl elde etti ki acaba? Kime yalvardı da torpil yaptırdı kim bilir.", " Bu kadın bu kolyeyi alacak parayı nereden buldu? Kesin çalmıştır." Hiç öyle bakmayın bu gibi düşünceler sürekli aklımızdan geçiyor ve biz bu insanlara saygı duymuyoruz maalesef. Ne yani dış görünüşü iyi olmayan insanlar bir şey başaramayacak mı? Onların düşünceleri,yaptıkları değersiz mi? Onlar konuştuklarında dinlemeyip terslemek veyahut dinlemeye değer olmadığını düşünecek kadar kibirli ve kendini beğenmiş insanlarız. Üzgünüm ama işte bu yüzden kaybediyoruz.

İnsanların dış görünüşünü değiştirmesini beklemek yerine biz iç görüşümüzü değiştirmeliyiz bence :) İnsanlara saygı duymayı öğrenmeli ve hoşgörülü bir toplum oluşturmak için çabalamalıyız. "Bir kişiyle olacak iş mi ben yapmasam ne olacak sanki?" demeyin lütfen demeyin. İnanın bir kişiyle olacak iş mi diye diye milyonlarca insanı, milyonlarca güzelliği kaybediyoruz.

Çok fazla uzatmadan değinmek istediğim son bir şey var. Ne olursa olsun,kim olursa olsun yolda yürürken karşılaştığın, şans eseri göz göze geldiğiniz insana karşı bile gülümsemenizi yüzünüzden eksik etmeyin. Çünkü sizin yüzünüze bakarak mutlu olacak ve bir anda hayata dair düşüncesi değişebilecek çok insan var. Tiksinti dolu bakış atacağımıza sürekli minik bir tebessümümüz olsun yüzümüzde. 

Kalın sağlıcakla.

** Fotoğrafların kaynaklarını görüntülemek için fotoğrafların üstüne tıklamanız yeterlidir.