Ben kendi adıma yanındayım. Sen yaz, anlat, hayal kur yeter ki.

Dünya üzerindeki herhangi bir ekonomik sistemin tek başına yeterli olduğunu düşündüğüm romantik yaşları geçtim maalesef. Ama bu sürede şunu da öğrendim mesele sistem değil, mesele o sistemin ne kadar düzgün ve adil uygulandığı. Bu biraz "hukuk var ama uygulanmıyor" durumu gibi. Bizde kapitalizm yok mu? Biz sosyal devlet miyiz? Hayır, değiliz ve evet, var. Ama kapitalizm çalışanın kazandığı bir sistemken bizdeki tanışın kazandığı bir sisteme dönüşmüş durumda. Sosyalizm güzel mi? Teoride evet ama geçmişte başka ülkeler üzerinden onun da sıkıntılarını gördük. Mesele sistemler değil, mesele o sistemlerle beraber o sistemlerin başındaki uygulayıcı insanlar. O yüzden kendi adıma sistemle savaşmayı, yenilemeye çalışmayı bıraktım, kaybettiğim zamanı ve enerjiyi çöpe attım, şimdi üretmeye, gelişmeye odaklanıyorum. Kendim için de çevrem için de insanlık için de en faydalı olmanın yolunun bu olduğunu yeni yeni anlıyorum. Sistemle didişmek yerine kendime sistemdışı başka bir alan yaratmaya çalışıyorum. Fena da gitmiyor hani :)

O yüzden başta dediğim gibi kimin ne dediği, ne yaptığı, ne düşündüğü mühim değil; yaz, üret, anlat, hayal kur. Senden gelecek her şeyde ben de varım :)