Hatıra Defteri #7 busy

Önceki Bölüm: Hatıra Defteri #6

Selamlar, Sevgili Steemit sokağının biricik sakinleri; bugün hikayemize kaldığımız yerden devam ediyoruz.

Antalya Lisesinden, lisemden atılmıştım. Ertesi gün yeni okula gidip kayıt yaptırmam gerekiyordu. Ben eve gitmeye korkuyordum. Beni evde sinirden küplere binmiş 3 birey bekliyordu. Ne yapacağımı bilemiyordum. Ama gidecek başka bir yerimde yoktu. Mecburen eve gittim. Eve vardığımda tam da beklediğim gibi salonda oturan sinirden sadece oturan hiç ses çıkarmayan annem, babam ve ağabeyim. Salona girdiğim de beni çok şaşırttılar. Sanki cinayet işlemişim, mahkemede yargıç hakkımdaki kararı okuyormuşcasına yarın yapacaklarımı söylediler ve beni odama gönderdiler. Normal şartlarda ailemi kızdıracak bir şey yaptığımda bağırırlar, çağırırlar, küfür savurup, hakaret ederlerdi ama o gün demek ki bana gerçekten kızmışlardı...

Ertesi gün sabah babamla beraber yeni okuluma Antalya Gazi Anadolu Lisesi’ne gidip kayıt yaptırdık. Ne giderken ne de dönerken babam benimle tek bir kelime dahi konuşmadı. Eve döndüğümüzde bir miktar para verip yeni okulun kıyafetlerini almamı söyleyip işe gitti. O gün tam anlamıyla rezalet bir gündü. Önce Antalya Lisesine gidip birkaç hocamla görüştükten sonra baş müdür yardımcısının yanına gidip telefonumu aldım. Daha sonra okul kıyafetleri satan bir mağazaya gidip yeni kıyafetlerimi aldım. Eve dönüp eşyaları bırakıp dershaneye gittim. Akşam 9’a kadar derse girdikten sonra pek de samimi olmadığım bir kaç arkadaşımla bir bara gittim. Eve döndüğümde saat 1’i çoktan geçmişti. Eve bu kadar geç gitmemin tek sebebi yarının hiç olmamasıydı. O yeni okula, hiç mi hiç gitmek istemiyordum. Caddesinden geçerken bile hiç kafamı çevirip bakmadığım bir yerde vaktimin çoğunu geçirmek zorunda kalmıştım. Biliyorum çok ergence düşüncelerdi. Fakat o zaman da çok ergendim. Okuldaki vaktimin çoğunu en arka sıraya oturup, müzik dinleyip hiç kimseye takılmadan geçirmeye başlamıştım. Okuldaki hiç bir olaya karışmıyorum. Ama ne garip ki olaylar gelip beni buluyordu her seferinde.

Gazi Anadolu Lisesi’ne dair anlatmak istediğim tek bir anım var. Okulun baş müdür yardımcı bir gün bir olaydan dolayı sınıfa geldi. Kendisi daha önceden Antalya Lisesinde müdür yardımcılığı yapmıştı. Antalya Lisesindeyken bir kıza tokat atmış ve buraya sürülmek zorunda kalmıştı. Neyse kısa bir konuşma yaptıktan sonra benden bahsetmeye başladı. Antalya Lisesindeki çok fazla zibidi olduğunu en başlarında da benim olduğumu, falan söylemeye başladı.Koca bir sınıfın önünde beni rezil etmişti. Konuşmasını bitirdikten sonra ‘Antalya Lisesi çok güzel bir okul, kimse oradan ayrılmak istemez. Sanırım, sizin neden burada olduğunuz bir sır. Merak etmeyin sırrınız bende güvende’ dedim. Cevap vermeden sınıftan çıkıp gitti. Gerçekten de kimseye anlatmamıştım ama okulda neredeyse yüzden fazla dedikodu çıkmıştı, baş müdür yardımcısının neden orada olduğuna dair. Hocalar arasında dahi konuşuluyordu. Ama ben sözümü tuttum o okuldan olan kimseye neden olduğunu söylemedim...

Bu bölümü burada noktalandırıyorum. Bir sonraki bölümde kaldığım yerden devam edeceğim. Okuduğunuz için teşekkür ederim. Oylayarak bana katkıda bulunursanız ve yorum kısmına beğenip beğenmediğinizi belirtirseniz sevinirim. Yorumlarınızı ve eleştirileriniz bekliyorum.

Photo Source