Kişi bilinmeyenden korkar derler... Kime göre? Ölüm, büyük bir kurtuluştur,başlangıçtır derler... Kime göre? Yaşamak harikadır derler... Kime göre?
Yazınızı okuduktan sonra bir kere daha anladım ki birey ön yargıları ve iletişimsizliği ile sahneye çıkıyor. Öylesine uç noktalara karışmışız ki ya da karıştığımızı zannediyoruz ki, gerçeklere hiç yaklaşamıyoruz. Aslında aynı gökyüzüne baktığımızda derinlere dalıyor ve dertleniyoruz. Aynı deniz kıyısında aynı denize bakıp dertlerimizi kusuyoruz. Rahatlamaya çalışıyoruz. Hepimiz aynı denize girip serinliyoruz. Ulan aynı gündem için küfürler yağdırıyor ve fikirler üretiyoruz. Hepimiz yaşıyor ama ölümü biliyoruz.
Devamını da yaz üstat, yazman lazım... Sana verilen bu hediyeyi herkese anlatıp hepimizin aynı geminin farklı kamaralarında hayat sürdürdüğümüzü göstermen lazım... At gözlüklerini çıkartmalarını, ağızlarının içindeki dili düzgünce kullanıp herkesle ön yargısız konuşmayı öğretmen lazım... Ateşe su taşıyan karınca misali, yazman lazım...
Yazı için teşekkürler.
Bu denli olduk mu? Kime göre!
Hocam değerli yorumlarınız için teşekkür ediyorum. Laf olsun diye değil gerçekten teşekkür ediyorum. Özellikle şu birkaç günde burada olmam için çok daha fazla nedenim oldu açıkçası.
Anlatmayı deniyorum. Herkes denesin istiyorum. O nedenle sevmeyi öğretelim mi diye bir yazı paylaşmıştım geçen ay. Zaten buradan dünyayı değiştiremeyeceğimizi biliyorum. Fakat bir kelebek etkisi başlatabiliriz. En kötü senaryoda boş koşmuş oluruz. Boş durmaktan iyidir :)
Klişe bir söz belki ama her şey ufak bir adımla başlıyor. Nice büyük zaferler ufak bir düşüncenin özgür kalması ile başlıyor. Yazı özgürlüğün simgesel zaferidir. Nice güzel zaferlere ulaşman dileğiyle :)
Belki de bu yüzden yazmayı seviyorum. Özgürlüğü hissediyorumdur. İyi dilekleriniz için teşekkür ederim :)
Belki de kim bilebilir? Aslında kimsenin de bilmesine gerek yok. Özgürlük tüm bedenine yayılsın yeter...
Kelebek etkisine inanan bir tek ben değilmişim :D
Buyur o zaman :)