Çok tatlı bir hayaller havuzuna doğru götürdü beni. Uğraştığımız olgular olduğumuz döneme. Şeker yerken şeker olduğumuz, oyun oynarken oyun olduğumuz döneme... Kısacası o zamanlar yaptıklarımızda sadece onlar vardı. Sinemaya gittiğimizde aklımızda, salona girmeden önce gördüğümüz bir ürünü almak yoktu. Patates aşırdığımızda elimize vurulacağı korkusu ya da başka yerde daha rahat alırım düşüncesi yoktu. Fass Food da yediğimizde onların nasıl yapıldığı düşüncesi yoktu. Her yaptığımız olguya bürünüyorduk sadece ve beklentilerimiz hiç bir zaman menfaat oldaklı olmamıştı. Fotoğrafta mesela; dünyaya kafa tutmuş, sorunlarla boğuşan bir ruhun o an salıncaktaki mutluluğu. Tamamen uğraştığı olguya dönüşmesi. Düşünmemesi! Anlık bile olsa. Yazı İçin tebrik ederim. ElinizeSağlık