Özgürlük

Bu nasıl bir kavramdır böyle? Böylesine önemli fakat böylesine işlevsiz. özgürlüğün zerre tanesini hissetmiyorum içimde. Yaşadığım hayat, verdiğim kararlar, diğer insanların seçimleri. gerçekten ne özgürlüğü? Size ancak ne zaman özgür olabileceğinizi söylim mi. Bir padişah olmalısınız çevrenizde sayısız cariye, bir emrinize kelleler vurulacak, bir el hareketizle şarabınız ağzına kadar doldurulacak. Değilse bizim özgürlük hakkında 2 kelam etmeye dair hakkımız bile yok böyle bir hayat yaşamıyorsak. Çünkü 3 kademli bir sistem süzgecinden geçiriliyoruz.

Birincisi devlet denen mekanizma çok fazla anlatmaya gerek yok sanırım. İnsanların düşüncelerini bile söyleyemediği bir dünyada yaşıyoruz değilse birileri sizi başka ülkede bile olsanız gelip doğrayabiliyor ve üstünü kapatabiliyor. Finlandiya gibi bir ülkede olsanız bile, doğru veya yanlış nedir ayrımında tamamen kopuk; çünkü özgürlük sadece doğru olanı yapmak olarak tanımlanamaz herhalde, asla ve asla özgür değilsiniz. Olsak olsak emeğini yaşamak uğruna satan basit, aptal ve her adımı tahmin edilebilir ucubeleriz.

Bir diğeri aile ki devletten geri kalmayan fakat daha özel kararlarınıza müdahale eden bir sistem. arada duygusal bir bağ olmasının yanında, genetikle geçen extra bir çekim kuvveti var. Onları ikna etmek zor, savaşmak yıkıcı iken sözlerine itaat etmek ise en karlısı oluyor. İki tarafın da en çok kazandığı anlaşma böyle sağlanıyor.

Arkadaşlarımızın hayatımıza müdahale etmesine çoğu zaman biz izin veriyoruz çünkü içinde bulunduğumuz duygusal sıkışmayı tek başımıza atlatamayacağımızı düşünüyoruz. Bu bir yanılgı mıdır yoksa gerçeğin ta kendisi midir şöyle bir düşünelim. Eğer özgürlükten bahsediyorsak bu, bir yanılgıdır. Fakat buna engel olmak o çevreden dışlanmaya, yalnız bırakılmaya zorluyorsa gerçeğin ta kendisidir.

Bunlara ek olarak beynimizin bize oynadığı oyunlar var ki, onu yenmek seneler alıyor, sınırsız acılara katlanmayı gerektiriyor. Yukardaki tüm sınırların üstüne bir de kendini sınırını çiziyor. Sonuç olarak ipleri başkalarının elinde olan çirkin kuklalar haline geliyoruz, özgürlük dilimizde yaşayan fakat ruhumuzdan çoktan çıkmış birkavram olarak kalıyor.