Rüya

Hayata dair, hayat neyse artık, o kadar komik ki bütün onca karmaşayı sadece bir kelimeye indirgemek. Milenyum çağına girip artık bambaşka bir hayat yaşayacağımızı sanmak kadar basit ve gülünç, ya da hayatta küçük başarılar elde edip yıllarca bununla övünmek, bu övüncü yaşamı devam ettirebilecek bir çıkış noktası olarak görmek. Allahım, neden, bu belirsizlik bu derece eşit dağılmış, düşünce tarzının her bir tanesi o kadar belirsizlik ki, platon idealer dünyasından bahsederken buna mı değinmeye çalışıyordu acaba. Bu dünyadaki her bir nesnenin özü, başka bir dünyada gerçek karşılığını mı buluyordu? Ama o kadar çok dünya var ki, gerçekten hangisinde yaşıyoruz? Bunun cevabını asla veremiyorum, çünkü başkaları da var, onlar benim beynimin ürettiği simülasyonlar olsa bile benden bağımsız, hatta şöyle söyleyeyim görüntüsü benim hergün aynada baktığım kendimden ayrı. Beni diğer insanların bağımsız olduğuna iten tek şey bu. yoksa diğer türlü, rüyalarımda nasıl onları birer kukla gibi oynatırım, rüyalarımdaki davranışları nasıl bana garip gelmektense tam tersi bizzat açıklayıcı olur. Benim gerçekliğim hangisi, neden bu soruya rüyalar olarak cevap veriyorum. Neden orada sorularımın, hayata dair sorularımın cevabını bulabilirken, tam da burada bu satırları yazan ellerimin, gerçeklik kokusu en keskin ve acı olanın dünyası bu derece sahte geliyor. Bundan asla emin olamayacağımı, hangisinde yaşadığımı bilemeyeceğim. Rüya içinde rüya görmek gibi, birden fazla dünyada yaşadığımı hissediyorum. hayır psikanaliz bunu açıklayamaz, sadece bu dünya zamanla, çok daha bilinçlendiğimiz, gerçeklik duygusunu en çok tattığımız dünya, akıl yürütebildiğimiz dünya. Ama aslında diğer dünyalarda farksız buna o kadar eminim ki. eğer başka insanların, benim zihnimin birer yansıması olduğunu kanıtlarsam bunu da açıklayabileceğim. o zamana kadar rüyalar benim en sevdiğim dünyam, eşsiz parçamın tacı olacaklar.

Source: 1