RE: Kurban
Kurban en değerli şeylerden vazgeçmek olarak nitelendirmek doğru değil maalesef. Yani şöyle kısa bir örnekle açıklmam herekirse boğazda yalın var birde başka önemsiz muhitte gecekondun var diyelim. Yalıyı satıp ihtiyaç sahiplerine dağıtmak sevdiğinden infak etmek büyük sevaptır ancak kurban yerine geçmez. Hazreti İbrahim'in endeğerli varlığı oğlu İsmaili Allah'a verdiği söz gereği boğazlamak istediğinde Allahın rahmetine mazhar olması ve İsmail yerine bu koçu kurban et diye ilahi mesaj almasıda bunun göstergesidir. Zira yüce Allah Hz İbrahim'e sözündeki sadakatı sonrası koç indirmek yerine senden bu ibadetini kabul ettim bunun yerine şu kadar mal ile fakir doyur diye de emir verebilirdi. Dinimiz tamam olarak indirilmiştir. Güncellenmeye ihtiyacı yoktur. Sizin belirttiğiniz konu dinimizde zekat olarak zaten vardır.
Iyi bayramlar dilerim.
Hz. İbrahim'in uzun süre çocuğu olmuyor ve hep Allah'a kendisine bir çocuk vermesi için dua ediyor. Allah dularını kabul edip çocuğu olduktan sonra da ona çok aşırı şekilde bağlanıyor ve zaafiyet gösteriyor. Bu zaafından vazgeçebilmeyi öğrenmesi istendiği için Allah kendisinden İsmail'i kurban etmesini istiyor. Hz. İbrahim İsmail'i kurban etmeye niyetlendikten ve eyleme geçirmek üzereyken koç indiriliyor. Yani zaten en sevdiğinden ve en büyük zaafından vazgeçmiş oluyor. Burada mesaj apaçık ortada ve hayvan kesmekle bir alakası yok. Amaç tamamen en büyük zaafından vazgeçebilmeyi öğrenmesidir. Bunu başardıktan sonra koç indiriliyor. Amaç mal ile fakir doyurmak değil en büyük zaafından vazgeçebilmeyi öğrenmek. Ben insanların en büyük zaafının hayvanlar olduğunu hiç zannetmiyorum. Kimsenin hayvana değer verdiği ve vazgeçmekte zorlandığı yok maalesef.
Diğer konu da eğer yoruma açık olmasaydı ve güncellenmesi gerekmeseydi çok sayıda farklı yorum getirilip mezhepler oluşmazdı. Net ayetler olduğu gibi yoruma açık olan ayetler de mevcut. Bir konudan farklı ayetlerde bahsedilebiliyor ve bunlar birbirleriyle bağlantılanarak farklı yorumlar getirilebiliyor. Zaten İslam alimlerinin bir görevi de çağa göre yorumlayıp zamanın şartlarına göre güncellemek.
Kardeşim sana kurban ile ilgili ayet ve hadislerden uzun uzun bahsedip konuyu uzatmayacağım sadece efendimizin şu sözü senin bütün alimlerinin diyeceği sözden değerlidir diye düşünüyorum
“Ademoğlu kurban bayramı günü, Allah katında kurban kesmekten daha sevimli bir iş yapmaz. Şüphesiz ki kesilen kurban kıyamet günü boynuzları , kılları ve tırnakları ile gelir. Hiç şüphe yok ki kesilen kurban, kanı yere akmadan önce Allah katında kabul görür. Öyleyse gönüllerinizi kurban ile hoş ediniz.”
Bu gönderi ile ilgili karşılıklı yazışmayı daha fazla da uzatmak gereksiz.
Kim olursa olsun bir insana efendimiz demek Allah'a şirk koşmaktır. Çünkü efendimiz Allah'tır. Diğer konu hadisin sahih olduğunu ispatlayabilir misiniz?
Bu sözden sonra tek kelimeye gerek yoktur; Senin dinin sana benim dinim bana.
Saygı duyuyorum kardeşim. Aynen öyle, herkesin inancı kendisi ve yaratıcı arasındaki manevi bir meseledir ve kimseyi bağlamaz. Ortak noktayı bulabildiğimiz için mutluyum.