Çocukluğumda ilkokul yıllarina kadar hiç arkadasim olmamis.Bende içine kapanıkmısim.sonradan açıldim tabi.hep ayni il sinirlari içinde okudum.bu bir avantaj.ama 1 yıl önce taşınmamız yazında da belirttiğin gibi oğlumu fazlasıyla etkiledi.Duygusal anlamda zor aylar geçirdi diyebiliriz.bir anne olarak onunla birlikte fazlasıyla üzüldüm diyebilirim.duygulari öyle güzel anlatmışsın ki...kalemine sağlıķ.