Kadın Olmak... [TR Liste Yarışma 02]

Merhabalar,

Aslında bu yazıyı yazarken çok düşündüm. Konuya nereden başlamalı diye. Şiddet gören, tacize uğrayan kadınları her gün televizyonlardan izliyoruz, gazetelerden okuyoruz. Gündüz kuşağında kadın programları yayınlanıyor. Konuların neredeyse hepsi aynı. Küçük yaşta evlendirilmiş ve çocuğunu bir şekilde kaybetmiş anneler ya da küçük yaşta kaçırılan, ölen kız çocukları. Eskiden izleyip güldüğümüz Türk filmlerinde geçen, bu da olur mu dediğimiz tüm olayları yaşamış kadınlar.

görsel

Kadına şiddet bu toplumun kanayan bir yarası. Ama daha kendi hemcinsine bile tahammül edemeyenlerin kadına şiddet uygulamaları da kaçınılmaz son. Aramızdaki farklılıkları saygıyla kabullenmediğimiz, karşımızdakine önce cinsiyetiyle değil bir birey olarak yaklaşmadığımız sürece daha taciz, şiddet listeleri uzar gider.

"Cennet Annelerin Ayakları Altındadır" diyen bir toplumun kadınları öldürmede en üst seviyelerde olması da ayrı bir yazı konusu.

görsel

Şimdi bir düşünelim annemiz evde birkaç gün hastalanıp yattığında nasıl elimizin ayağımıza dolaştığını. Evde işlerin nasıl karıştığını. Çok basit bulup küçümsediğimiz çamaşır, bulaşık, ütü gibi ev işlerinin yapılmadığında, ev temizlenmediğinde, sıcak poğaça kokusu mutfaktan gelmediğin de başınıza neler geldiğini…

Çok basitmiş gibi gelen ama rutin olarak yapıldığı için hiç anlamadığınız bu işler aslında ne kadar önemli ve kadınlar her zaman yapmak zorundalar. Akşama kadar çalışıp yine evlerinde en iyi anne, en iyi ev hanımı olmak zorundalar. Annelerimizin ve eşlerimizin değerini bilelim.

görsel

Aslında çocukken başlıyor bizim hikayemiz. Belli bir yaştan sonra erkek çocuklarda sokakta oynamamız bile uygun değil. Kıyafetlerimiz hep usturuplu olmalı. Olur da bir yerlerimiz açılırsa diye. Hiç açık giyinmesek bile sokakta laf yemek şart. Bana hiç laf atılmadı diyen bir kadın olacağını pek sanmıyorum. Bir erkekle sokakta fazla samimi olsak ya da otobüse bile her sabah beraber binsek adımızın onunla çıkmaması ihtimali yok denecek kadar az. Otobüs, metrobüs gibi tüm toplu taşıma araçlarında tacize de uğramak doğal. Ya fazla sıkıştırılırız ya da üstümüze abanırlar. İş hayatında da erkeklerin çoğunlukta olduğu bir ortamda isek hal ve hareketlere yine dikkat etmek zorundayız. Toplumsal baskı üzerimizde o kadar yüksek ki kaldırmak için kendi çocuklarımızı eğitmemiz şart. Daha fazla toplumsal yaşamda yer edinmeli ve katılımcı olmalıyız.

Kendi yaşadıklarımdan da örnek vermem gerekirse,
İstanbul’da yaşayanlar bilirler 500T hattı vardır. TOPKAPI CEVİZLİBAĞ –TUZLA İÇMELER arasında işler. İşe giderken yıllarca kullanmak zorunda olduğum otobüsteki maceralarımı anlatsam zaman yetmez. Ayrıca meslek lisesinde okumuş bir kız olarak ta lise hayatım oldukça renkli geçti diyebilirim.

Ne kadar sıkıntı çekersek çekelim yine de Türk toplumunun bir üyesi olmaktan mutluluk duyduğumu belirtmek isterim. Kötüler her zaman var. Ama bir o kadar da iyiler. Doğru insanların artması dileğiyle…

Sevgiler,

JUNOSTAR