MİTOLOJİ DİZİSİ 4: Sisifos'un Laneti / Curse Of Sisyphus

Mitolojide Korinthos kralı olan Sisifos insanların en akıllı ve en kurnazıdır. Aynı zamanda dünyevi şeylere ve eğlenceye düşkün olmasıyla nam salmıştır. Diğer ölümlülerden onu farklı kılan bu huyları başına bela sarmış, Tanrılar tarafından sonsuz bir cezaya çarptırılmıştır. Kabahati ise büyük Tanrı Zeus’un sırrını açığa çıkartmış olmasıdır. Zeus, ölümlülerden Asopos’un kızını kaçırmıştı. Bu bilgiye ölümlülerin içinden bir tek Sisifos sahipti. Asopos kızının kaçırılması üzerine Sisifos’a gidip dert yanmış, yardım etmesini istemişti. Kendi çıkarları doğrultusunda hareket eden Sisifos, korinthos kalesine su vermesi karşılığında onunla anlaşarak, kızını kimin kaçırdığını ve nerede olduğunu söylemişti. Ancak Sisifos Tanrıları hafife almış olduğunu çok sonradan öğrenecekti.

Bunun üzerine Zeus yer altı dünyasında Sisifos’u ölümle cezalandırmıştı. Sisifos yer altı dünyasında ölümle savaşarak, ölümü zincire vurmuştur. Hades (yer altı dünyası tanrısı) dünyasını ıssız ve sessiz görmeye katlanamayınca savaş tanrısı Ares’i ölümü geri alması için göndermişti. Sisifos tam ölmek üzereyken karısının sevgisini ölçmek için cenaze töreni istemediğini, cesedini atmasını ister. Daha sonra kendisini yer altı dünyasında bulduktan sonra karısının isteğini yerine getirmiş olduğunu görür. Sisifos insan aşkına öylesine karşıt olan bu tutumu yerine getirdiğini görünce karısına kızmıştır. Karısını cezalandırmak maksadıyla Hades’ten tekrar yeryüzüne çıkmak için izin alır.

Yeryüzüne yeniden çıkan Sisifos, çok sevdiği dünyanın güneşini, suyunu, denizini bir kere daha tadınca yer altı dünyasının karanlığına geri dönmek istemez. Tanrıların çağrısı, öfkeleri, gözdağı vermeleri bile yeterli olmamıştır, dünya nimetlerinden kopup gelmesine. Bunun üzerine Tanrılar toplanıp, sonsuz bir cezaya karar vermişlerdir. Sisifos’u zorla yer altı dünyasına getirirler. Cezası ise onun için hazırladıkları büyük bir kayadır. Bu kayayı hiç durmaksızın dik bir tepenin doruğuna çıkaracaktır.

Sisifos, tepeye her varışında kaya kendi ağırlığı ile tekrar aşağı düşmektedir ve yeniden başlamak zorundadır. Eğer pes edip, acı çekmeye başlarsa bu Tanrıların zaferi olacaktır. Tanrılar onun kibirli tutumuna ve kendilerini hafife aldığı tavırlarından dolayı ona bu cezayı reva görmüşlerdir. Belli ki boş yere ve umutsuz bir çabadan daha korkunç bir ceza olmadığını düşünmüşlerdi. Ancak Sisifos cezasını yine aklını ve kurnazlığını kullanarak kendi zaferine çevirmişti. Sonsuza kadar süreceğini bildiği cezasıyla yüzleşerek kaderine razı olmuştu. Bu kaderine razı oluş, boyun eğme değil başkaldırıydı. Çünkü Tanrılar bu sonsuz ceza ile onun tüm umudunu elinden almak istemişlerdi. Sisifos ise her gün o kayayı acı ve nefret içinde yuvarlamak yerine kendisi için bir amaç olduğuna inandırmış ve kabullenmişti.

Özetle sevgili meraklı dostlarım, başımıza gelen her kötü, anlamsız, faydasız, boş görünen ve asla bitmeyeceğini düşündüğümüz olaylar yaşayabiliriz. Elimizden gelen her şeyi de yapmış olabiliriz. Ve dahası elimizden bir gelmiyor da olabilir. İşte böyle anlarda sessizce yerinize oturup şöyle deyin "Bu anı yaşamazsam, asla tüketemem".

123