Yağmur

Unutulmaz zamanlar, olaylar vardır... Bunlar kısadır bazen, anlıktır. Fakat hep hatırlanır, hep özlenir...

Çok değil bir kaç gün önce, hava açık ve sıcaktı.

Nasıl oldu bilmem, kısa sürede bulutlar toplandı, şimşekler ardı ardına çakmaya, gök azametle gürlemeye başladı.

Görüntüler, sesler hem ürkütücüydü hem de cazip ve güzel.

Açık alandaydım. Belli olmuştu, birazdan yağmur bastıracaktı. Sığınacak bir yer aradım.

Baktım ileride bir küçük kulübe (Halk ekmek büfesi) var. Hemen oraya koştum.
Ben kapıya varmadan yağmur hışımla yeryüzüne inmeye başladı. Ama ne Yağmur!

Kurban bayramında kesilmemek için bıçaktan kaçan koyun gibi kulübeye zor attım kendimi. Küçük belkide başkalarına göre ruhunu daraltmak kadar dar ama böyle bir durumda ne büyük nimet!

Yağmur daha da şiddetlendi. Kısa sürede çevremde seller akmaya başladı.

Kararan gökyüzünde havada çakan şimşeklerin pırıltısı... Kulaklarımda naralar atan göklerin gürültüsü... Kulübenin damında yağmur damlalarının dinmeyen musikisi...

Bende ise korunaklı bir yerde olmanın verdiği huzur ve rahatlık. Dışarıda kızılca kıyametler koparken güvende olmanın saadeti... Ruhumda tarifsiz bir lezzet... Dilimde dua..

Bu durum yarım saatten fazla sürdü...

Fakat dünya bu, her şey başlıyor ve bitiyor...

Yagmur dindi... Bulutlar çekildi... Gök açıldı... Seller kesildi.

Hayatı yoğun yaşadığım bu zaman dilimini hiç unutamam...

İşte bu fakirin yağmurla yaşadığı imtihanda bu.

Okuduğunuz için teşekkürler... !