Bugünkü yazı oğluma ait
Merhaba arkadaşlar;
Bilmem hatırlar mısınız, takriben bundan 1 ay kadar önce kızım burada benim yerime Steemit’e yazı yazdı. Daha doğrusu o günkü yazı hakkımı onun kullanmasına izin verdim. Çünkü izin vermek zorundaydım. Onları ihmal etmemden dolayı bana karşı kızgın veya kırgın olmaması için böyle davranmıştım ama yeterli değildi.
Çocuklarla daha fazla vakit geçirmem gerektiğinin bilincindeydim. Onlara yeteri kadar vakit ayıramadığım için zaten suçlu hissediyordum kendimi. Evet kızıma yazı yazdırarak, bir nebze olsun rahatlamıştım, aynı platformda bir şeyler yapmaktan öte, beraber güzel bir vakit geçirmiştik. İnanın yazıyı yazarken ki heyecanı görülmeye değerdi. Arada kafayı çevirip bir şeyler sorması bile çok güzeldi. Aslında o yazı yazarak belki de babamla beraber bir faaliyet yapıyoruz diye düşünüyordu.
İtiraf edeyim bende aynı şeyleri düşünüyordum. Hem kızımla beraber faaliyet yapıyordum hem de maalesef ki zamanımın büyük bölümünü harcamak zorunda olduğum platformdan kopmamış oluyordum.
Neyse efendim kızımla ve yazısıyla olan muhabbeti biraz fazla uzattık, asıl konumuza yani bu günkü yazıya dönelim.
Kızımın o yazıyı yazmasının ardından oğlum yani kızımdan bir yaş büyük olan benim ufaklık biraz hüzünlendi. Bunun üzerine sen de bir yazı yaz, senin yazını da bu platformda paylaşalım dedim.
Dedim demesine ama belki de ilk yazanın kendisi olması gerektiğini düşünmüş olacak ki kabul etmedi. Ta ki aradan 2 hafta gibi bir süre geçene kadar. Unutmadan söyleyeyim bu yazıyı bana belki 10 günden fazla süre olmuştur teslim edeli ama ben fırsat bulamadım veya düşünmüş olduğum yazıları bitireyim ondan sonra koyarım diye içimden geçirmiş olabilirim ki, dün yine sordu bana bu hafta yazını yayınlayacağım dedim. Kısmet bu güneymiş.
Arkadaşlar yazıyı okudum ve sanki televizyonda birkaç kez izlemiş olduğum bir filmden benzerlikler olduğu gibi bir çağrışım yaptı bende. Bilemem belki o film üzerinden bir kurgu oluşturup bize anlattı, belki de filmle hiç alakası olmayan bir yazı kaleme aldı. Ben yine de bu yazıyı süslemek için fotoğraf kullanmam gerektiğinden dolayı o filmle alakalı birkaç görsel koyacağım.
Unutmadan sizlerin de okurken göz önünde bulundurmanız bir detayı atlamayayım. Oğlumun yazdığı yazıya dokunmadan, düzeltme yapmadan olduğu gibi buraya yerleştiriyorum. Başta imla hataları, büyük küçük harf yanlışlıkları ve noktalama işaretleri olmak üzere oraları görmemezlikten gelerek okumanızı tavsiye ve rica ediyorum.
Yazının giriş yazısını biraz uzun tuttum farkındayım, bu yüzden oğlumun yazısının küçük bölümünü yani 3’te 1’ini bugün yayınlıyorum, geri kalanı da yarın paylaşırım.
Okurken keyif almanız dileğiyle
Okulun son günüydü. Annemle beraber karne almaya yola çıktık. Okulun kapısına geldiğimde arkadaşımı gördüm. kim daha iyi karne alacak diye iddiaya girdik.
Sonra hoca sınavları açıklıyordu. Hoca iddiaya girdiğim çocukla sınavlarımı karıştırmasın mı herkes şaşırdı çünkü o çocuğun derslerinde kötü olduğunu herkes biliyordu. Sonra üzüle üzüle annemle beraber eve gittik. Babama söylediğimde çok şaşırdı.
Not o kadar düşüktü ki sınıfta kalmıştım. Milli Eğitimden bir mesaj geldi mesajda şöyle yazıyordu. Sınıfta kalanlar yazda dinlenmeyecek yarından itibaren sınıfta kalanlar okula gelecekler. Bir sene yerine yaz tatilinde dördüncü sınıfı tekrar okuyup okullar başladığında beşinci sınıfa devam edecekler.
Bunu duyduğumda çok üzüldüm. Akşam olduğunda yattım. Sabah oldu annem hadi okula dedi. Bende anne ne okulu dedim. Annem sınıfta kalındağ o yüzden dedi. Bende hemen hazırlandım. Servisler gelmediğinden annemden izin alarak tek başıma gittim.
Okulun kapısına geldiğimde siyah bir araba vardı. Arabanın içi ne bakmak için yaklaştım ama camdan baktığım da içi gözükmüyordu. Ne garip cam arabanın içini göstermiyor dedim tam oradan giderken arabanın kapısı açıldı ve beni içeri aldılar çok korkuyordum ellerinde silahlar vardı beni mekanlarına götürdüler.
Benden annemin numarasını istediler bende verdim. Annemi arayıp çocuğunuz bizde eğer üç saat sonra bir milyar vermeseniz öldüreceğiz dediler sonra beni odaya kapattılar .Odada cam aradım ama bulamadım. Birazcık akıl yürüttüm çünkü buraya hava geliyordu. Ve burada çok koli var beklide kolilerin arkasındadır dedim ve aradım .
Devamı yarın.
Görüşmek üzere...
Maşallah çocuğunuzun hayal gücü gayet yüksek hocam. Birde çocukları ihmal etmek onları dinlemek ileride onlara sorunlar çıkarıyor. Ben mesela babam ile çok fazla vakit geçirmez sürekli susturuldum. Belki de ondandır bu zamanlardaki özgüven eksikliğim. Lafım size değil bu postu okuyan herkese çocuklarınızla ne kadar yoğun olsanıza ne kadar yorgun olsanız da günde 30dk bile olsa vakit geçirin bu onların hakkı.
Dünyanın koşuşturmacası içinde onlara zaman ayırabiliyor muyum, ayırabiliyor muyuz, orası muamma.
Tespitlerin ve önerilerin için kalpten teşekkür ediyorum. Sağolasın...
Yazıyı okurken, her ne kadar yoğun da olsa ailesini düşünen ve bunun bilincinde olup çabalayan bir baba gördüm. Bu çaba o kadar önemli ki. Birlikte yapacağınız ufacık bir etkinlik belki sizin için kısa bir an/anı olsa da çocuklarınız için çok çok değerlidir.
Oğlunuzun hayal gücü geniş, umarım yazmaya devam eder hep. Bizimle paylaştığınız için de teşekkürler. ☺️
Oğlum da aslında bana çekmiş, çekingendir.
Yorumunuz için teşekkür ederim
Keyifli ve doyurucu bir yazıydı. Yeğenlerim geldi aklıma. Teşekkürler...
@tarikhakan55 artık yeğenleri sevmekten bir adım öteye geçmenin vakti geldi :)
Anlamışsındır :)
Tamam tamam daha açık konuşayım, hadi ama baba olmanın yaşı geldi de geçiyor, küçüklere kötü örnek olma :)))
Devamını merakla bekliyoruz :)
Sizin sayenizde anlatım güçleri daha iyi olacak. Önemli olan çocuklarınıza zaman ayıramadığınızın farkında olmak.Sizde bu farkındalığa ulaşmışsınız. Çocuklarının farkında olmayan çok aile var. @gryrgn nin söylediklerine katılıyorum.Yarım saat zaman ayırabilmek ,çocukların hayatlarında büyük değişimler sağlayacaktır. Sizin ve çocuklarınızın emeğine sağlık.
Eyvallah sevgili kardeşim. İlerisi için umutlu olmamak elde değil sizleri ve sizin gibi yanlış yaptığımızda, dünyalık işlerden olan bu Steemit platformuna dalıp çocukları ihmal ettiğimizde uyaracak insanların olması adına. Çok teşekkürler
Gerçekten burada zaman çok harcıyoruz. Bazen bu kadar uğraşmaya deyiyor mu diye düşünüyorum.
Uyarırım hocam hiç sorun değil :) bizi çocukken çok boşladılar. Şimdi ben küçük çocuğu olan herkese söylüyorum oturun 2 kelam edin diye
Ya abi Allah sizlere bağışlasın evlatlarını.
Ne kadar güzel bir etkinlik yapmışsınız.
Özellikle çocukların hayal güçlerine bayılıyorum. Böyle bir şey heves edip uğraşması çok hoşuma gitti destekliyorum sizi de . Evet babalar biraz anne gibi olmasa da iş, güç, ekmek parası derken istemeyerekte olsa ihmal etmek zorunda kalabiliyor. Ama sizin bu yaptığınızı takdir ediyorum. Ufaklık eminim çok mutlu olmuştur yazısını paylaşmanıza bu bile ona yeter emin olun. Yanaklarından öpüyorum küçüğümüzün. Ona söyleyin mutlaka hikayelerini merakla beklediğimizi bizi ihmal etmesin. Ve yazmayı hayal kurmayı asla ama asla bırakmasın. :)
ne kadar iyi yapmışsınız birlikte zaman geçirmek o yaştaki çocuklar için o kadar önemli ki..
ben de babamla resim yapardım büyüsek de unutulmuyor😊
tebrik ediyorum ve devamını bekliyorum☺
İnsan ne kadar büyürse büyüsün çocukluk anıları unutulmuyor. Hele mutu bir ailede yaşamışsa. Öyle sanıyorum ki baba ile geçirilen zaman, paylaşılan an daha bir kıymetli, daha bir unutuulmaz.
Bir ömür mutluluklar :)
Çok teşekkür ediyorum.