Misafir - Dünya 2

Birleşmiş Milletler Evrensel Havacılık ve Uzay Programı (UASP), 2065 yılı Ocak ayında Salvasion K-1 ile ilk insanlı yolculuğun yapılabileceğine karar verdi. 6 ay süren hazırlık çalışmalarından sonra, 8 kişilik bir ekibin 2000 ışık yılı uzakta bulunan BETA-H334 gezegeninin yörüngesine gönderilmesi ve orada araştırma yapması için her şey hazırdı.   

  BETA-H334, ilk olarak 2024 yılında uzaya gönderilen ve Hubble’a göre 10 kat daha net görüntü sağlayan Büyük Macellan teleskobu ile 2037 yılında keşfedildi. İlk başlarda çok büyük heyecan uyandırmasa da daha sonra yapılan incelemelerde aslında dünyaya çok benzeyen bir gezegen olduğu kanısına varıldı. Ama o zamanın teknolojisi ile 2000 ışık yılı uzaktaki bir gezegene gitmek imkansızdı. Ama bugün Richard Gerard ve Hira Akbaş’ın yönettiği büyük proje sayesinde Salvasion K-1 uzay zamanda hedeflenen yere doğru bir portal açarak saniyeler içerisinde erişebiliyordu. Bu sayede yeni dünyaları keşfetmek ve insanlığın durdurulamayacak yükselişini başlatmak için ilk adımlar atılabilecekti. BETA-H334 gezegenine gitmek için hazırlanan 8 kişilik ekip, UASP merkezinde 2 yıldır eğitim alan bilim insanlarının arasından seçildi.  

Hayvan bilimleri uzmanı @baycan.   

Bilgisayar ve yazılım mühendisi @etasarim   

Atmosfer ve gök bilimleri uzmanı @sudefteri   

Dünya dilleri ve medeniyetleri uzmanı @edebiyat   

Arkeoloji ve kültürel bulgular uzmanı @mesafe   

Bitki bilimi ve biyoloji uzmanı @yusufyusuf  

Okyanus ve su bilimleri mühendisi @avina   

Son olarak takım kaptanı ve fizik mühendisi @sahinadm    

 İşte bu 8 güzel insan, dünyanın ve insanlığın seyrini değiştirmek için uzun bir yolculuğa çıkmaya hazırdı. BETA-H334, Origan güneş sisteminde bulunuyordu. Sistemin merkezindeki yıldız bizim güneşimizden 3 kat daha büyüktü. Teleskop ile alınan görüntülerde BETA-H334 ün sistemdeki dördüncü Gezegen olduğu öngörülüyor ve yüzeyin büyük bir kısmını ise okyanusların kapladığı düşünülüyordu. Ama tüm bu öngörüler yaklaşık 2 saat sonra netlik kazanmaya başlayacaktı. Salvasion K-1, dünya yörüngesinde yeni yolcularını bekliyor. Ekip ise yüzeyde Explorer H-4 içinde yerini almıştı. Çok geçmeden geri sayım yapıldı ve 8 kahraman bilim insanı yeni ufuklar için yola çıktı. Ekibin Salvation K-1’e ulaşmaları yaklaşık 45 dakika sürdü. Explorer H-4 , Salvation K-1 ile birleştiğinde hem ekip içinde hem de merkez üssünde heyecan doruk noktasına ulaştı. Az sonra dünya tarihinde bir ilk gerçekleşecek ve 8 kişi 2000 ışık yılı uzaklığa seyahat edecekti. Daha önce defalarca yapılan insansız denemelerde hiçbir aksaklık yaşanmadığı için ekibin içi rahattı. Herkes yerlerini aldı ve kaptan @sahinadm yüzeyle olan ilk konuşmasını gerçekleştirdi.   

 “Merkez Burası Salvation K-1. Önümüz açık ve güneşli bir hava var. Yolculuk için hazırız. Ayrıca @sudefteri ‘nin hepinize selamı var. Dünya buradan çok güzel görünüyormuş.”   

Kaptanın bu sıcak ve esprili tavrı merkezde herkesin yüzünü güldürdü. Gerekli her şey hazır olduğunda rota çizildi ve yolculuk için geri sayım başladı. On saniye içinde Salvation K-1, Dünya yörüngesinden kayboldu. Merkez için sessiz bir bekleyiş başlamıştı ama asıl hikâye kahramanlarımız için yeni başlıyordu.  

Bir anda gözlerinin önünde bambaşka bir güneş sistemi belirdi. İnsanoğlu tarihinde ilk defa böyle bir şeyle karşılaşıyordu ve ekip gördüğü güzellik karşısında donup kalmıştı. Üzerlerindeki şaşkınlığı atar atmaz ekip hızlı bir şekilde çalışmalara koyuldu. @etasarim , bilgisayar ve navigasyon sistemlerinin yeniden ayarlamasını yapmaya başladı. Bilgisayar sistemi hızlı bir şekilde haritalama yaparak bulundukları sistemi tanımlamaya çalışıyor ve BETA-H334 yörüngesine yerleşmek için rota çıkartıyordu. Aynı zamanda diğer ekip üyeleri hızlı bir şekilde sağlık taramasından geçiyor ve yolculuğun üzerlerinde bir etki bırakıp bırakmadığını kontrol ediliyordu. Salvation K-1, BETA-H334 yörüngesine yaklaştıkça bu eşsiz gezegenin güzelliği daha da artıyordu. BETA-H334 iki adet uyduya sahip çok büyük bir gezegendi. Uyduların da bir tanesi bir gezegen büyüklüğündeydi. BETA-H334 de gökyüzü tamamen mavi bulutlarla kaplı ve yüzey net bir şekilde görülmüyordu. Yine de havanın açık olduğu kısımlarından gezegenin yeşil renkli okyanuslarını görmek mümkün oluyordu. Sistemin güneşi parlak, mavi ve beyaz renk arasında gidip gelen bir ışık yayıyordu. Gördüklerine inanmakta zorlanan @mesafe gülümseyerek.  

 “Burası yeni evimiz olabilir mi?” dedi.   

 “Belki de. Dünya 2 ye hoş geldiniz.” dedi. @yusufyusuf.   

Kaynak

  Salvation-K1,  BETA-H334 yörüngesini yerleşince ekip hızlı bir şekilde kontrol birimlerinin başına geçerek, yüzey görüntüleme ve ortam inceleme sondalarını yüzeye gönderdi. Herkes kendi uzmanlık alanı ile ilgili araştırmalarını tamamlayacak ve ilk veriler elde edildikten sonra merkeze göndereceklerdi. Gezegenin yaşam için elverişli olup olmadığı belli değildi. Ya da herhangi bir yaşam formu barındırıp barındırmadığı da. Yüzeye gönderilen sondalardan ilk veriler gelmeye başladığında ekibin yüzü de gülüyordu. Her şey yolunda gitmiş ve şimdiye kadar bir aksilik çıkmamıştı. Gökyüzü sondası, gezegenin kalın bulut tabakasını geçtikten sonra gezegen yüzeyini görüntülemeye başladı ve ilk görüntüleri Salvation K-1’e aktardı. Tüm ekip üyeleri ekranda gördüğü şeye kilitlendi. Gezegen yüzeyi tıpkı dünya gibi okyanuslar ve kara parçaları ile kaplıydı. Kara yüzeyinde ise daha önce görmedikleri tarzda bir bitki örtüsü vardı. Ama gezegenin yapısal renkleri dünyaya göre çok farklıydı. Okyanuslar ve denizler yeşil. Ormanlık alanlar mavi renkli, ormanlık alanların hakim olmadığı kara parçaları ise turkuaz rengi kumlarla kaplı gibiydi. Ormanlık alana iniş yapan bitki inceleme sondası topraktan ve çevre bitkilerden aldığı örneklerde mineral değerlerinin çok yüksek olduğunu ve karmaşık bir hücre yapısına sahip olduğunu saptadı. @yusufyusuf ekibe dönerek.  

“Gezegende yüksek oranda oksijen üretimi var. Sadece bitkiler değil aynı zamanda toprakta fotosentez yapıyor.” dedi.  

  @sudefteri , gökyüzünde ve atmosferde yapılan incelemeleri raporlarını paylaştı. Raporlara göre gezegen atmosferinde %47 oranında oksijen vardı. Atmosferde oksijen olması iyi fakat oranının yüksek olması bizim gibi insanların solunum yolarında tahribata neden olabilir hatta aşırı oksijen farklı cilt hastalıklarının da oluşmasına sebep olabilirdi. Bu da yüzeydeki insanın vücuda alınan oksijen oranını dengeleyici maske ile dolaşmasını sebep olacaktı.   

  @avina , okyanusa inen sondalardan gelen verilere baktığında şaşkınlığı yüzünden okunuyordu. Okyanus tamamen tatlı sudan oluşuyordu ve neredeyse dünya yüzeyinden çıkardığımız doğal kaynak suları kadar saftı. İçerisindeki mineral oranının yüksek olmasından dolayı kendine has yeşil bir renge sahipti ve gökyüzünün koyu mavi rengi, okyanusa etki etmiyordu. @avina ekibe dönerek şöyle dedi.  

 “Hanımlar beyler, aşağıda gördüğünüz bu zümrüt yeşili okyanuslar o kadar saf ve temiz ki içerisinde yüzerken rahatlıkla su içebilirsiniz.”   

  Tüm veriler toparlanırken kaptan @sahinadm verileri UASP merkezine gönderiyordu. 2000 ışık yılı öteye veri gönderimi yapmak için Salvation K-1 her seferinde bir portal açarak portal içinden dünya yörüngesindeki alıcı istasyona verileri postalıyor ve istasyon gelen verileri işleyerek yeryüzüne gönderiyordu. Yani 2000 ışık yılı uzakta olan Salvation K-1 içinde olan biten her şey yaklaşık 7 dakika sonra UASP merkezinden izlenebiliyordu. Tüm sondalar verileri göndermeye devam ederken gezegen yüzeyinde mikro organizmalar dışında hiçbir yaşam formu belirtisine rastlanmadı. Ekip 28 gün boyunca yörüngede kaldı ve incelemelerine devam etti. Bu süreç içerisinde gezegenin kendi ekseni etrafında ve güneşin etrafındaki dönüş hesaplamaları yapıldı. Bu sayede muhtemel mevsimsel dönüşümler hesaplanabilecek ve gece gündüz oluşumları dünya saati ile hesaplanabilecekti. 28 günlük araştırma ve bekleme süresinden sonra ekip gezegen yüzeyinde doğal olmayan hiçbir yapıya rastlamadı. Yaşama elverişli ama bomboş bir gezegen tüm güzellikleri ile yeni sahiplerini bekliyordu sanki. Kaptan @sahinadm UASP merkezi ile iletişime geçti ve yüzeye iniş protokolünü başlatmak istediğini belirtti. Merkez gerekli izinlerin verildiğini ve hazırlıklar tamamlandıktan sonra iniş protokolünü başlatabileceklerini söyledi. Ekip içerisinde heyecan doruktaydı. Evden 2000 ışık yılı uzakta bambaşka bir dünyaya ilk adımlarını atacaklardı. Yüzeye iniş için hazırlıklar tamamlandığında ekip Explorer H-4’e yerleşmeye başladı. Tam bu sırada @avina ‘nın sondasından bir uyarı geldi. Sonda hareket sensörleri, suyun içinde hareket eden bir canlıyı tespit etti. Hızlı bir şekilde kontrol paneline gelen ekip sondanın kamerasından gelen görüntülerde okyanus suları içerisinde yüzen devasa bir canlıyı gördü. Bu balık gibi görünen ve aşırı büyük bir canlıydı. Ekip bu canlının akıllı bir yaşam formu olmadığını düşündü ve BETA-H334’ün okyanuslarında yüzen ilk canlı formuyla tanıştıklarını UASP ’ye bildirdiler. Gezegende yaşam olmasının yanında bu olaya daha çok sevinen biriside @baycan ’dı. Görüntüyü defalarca ama defalarca izleyen @baycan tebessüm ederek monitöre dokundu ve.    

 “Sen ne olağan üstü bir şeysin öyle. Tabi senden önce daha çok bir kedi görmek isterdim ama olsun.” dedi.   

 Ekip bu sözleri duyunca birden kahkaha atmaya başladı. Yüzlerindeki mutluluk her şeye değerdi aslında. Artık içinde hayat olan bir gezegene inmek üzere olduklarından kesin eminlerdi. Hepsi Explorer H-4 deki yerini aldı ve Explorer H-4, Salvation K-1’den ayrıldı.  

  Salvation K-1 yörüngede kalacaktı ve görev bitiminde bu 8 kahramanı tekrar eve getirmek için göreve hazır olacaktı. Explorer H-4 yavaş yavaş gezegen atmosferine girmeye başladı. Bu yolculuk dünyamızın atmosferine girmekten biraz daha zor oluyordu. Gezegen bizim dünyamıza göre daha büyüktü. Yer çekimi daha fazla ve atmosferindeki gaz oranlarının farklılığı nedeni ile giriş ısısı çok yüksek ve yolculuk çok sarsıntılıydı. Explorer H-4 atmosferi katman katman geçerken bir anda ortalık sessizleşti. Pencerelerden sadece pamuk şekere benzeyen masmavi bulutlar görünüyordu. Bulutların içerisinden hızla süzülerek aşağı doğru indiklerinde karşılarına çıkan manzara sanki cennet gibiydi. Explorer H-4 yüzeye doğru süzülerek inerken @edebiyat camdan dışarı bakıyordu. Gün batımına doğru bakarken güneş ışıkları arasında bir şeyin hareket ettiğini gördü. Hemen @baycan ‘ı yanına çağırdı ve gördüğü şeyi ona da gösterdi. Bu neredeyse Explorer H-4 kadar büyük bir nesneydi ve kanat çırparak uçuyordu. Tıpkı bir kuş gibi. Böyle havada uçabilen bir canlı ile karşılaştıkları için ekip daha da mutlu olmuştu. Burası da tıpkı dünyamız gibi çok farklı yaşam formlarını içinde barındıran bir gezegendi. Bu canlılar yapısal olarak devasa olsalar da başka bir gezegende hayat bulmak çok keyif vericiydi.     

  Peki, bu güzel gezegen bir insanın yaşaması için ne kadar uygundu. Aslında hepsinin aklında aynı soru vardı. Ama bunu dışa vurmaya korkuyorlardı. Amaçları bir an önce görevi tamamlamak ve eve geri dönmekti. Explorer H-4 yere inişi gerçekleştirdi. Araç, ormanlık alan içerisinde ağaçların sık olmadığı güvenli bir yere iniş yapmıştı. Ekip ayaklandı ve dışarı çıkmak için özel kıyafetlerini giydiler ve Explorer H-4’ün kargo kapısı önünde toplandılar. Kaptan @sahinadm ekibe bakarak “Hazır mısınız?” dedi ve kargo kapağını açan kolu aşağı çekti. Kapı yavaş yavaş açılıyor ve ışık Explorer H-4’ün içine süzülüyordu. Tüm ekip de heyecan doruk noktasına ulaştı. Aslında bu yeni maceralara açılan bir kapıydı…  

Salvation'ın hikayesinin nasıl başladığını öğrenmek istiyorsanız bu hikayeyi  de okuyabilirsiniz.

Bu hikaye @etasarim  ve @yusufyusuf tarafından yazılmıştır.