Iklimler Arasında - 3

(photo taken by Emre Bozkuş)

annem derdini
suya anlat derdi
vermezmiş sırrını ele
bir kelimeyle başladım
heceye yuvarlandı
ve bir gece anladım
sözlerden kaçarken
kesif sessizlikte
kulaklarımda çınladı
"yalnızlık" belirdi ardında
sıraladım tüm anıları
yalnızlık, yalınlaşmaktı oysa
kaçtığın benliğinde
kendini bulabildin mi?

dinle o fısıltıyı
herkesin vardır bir hikayesi
anlatacak kimsen yoksa
aynalarla bakışırsın
kör kuyulara düşer feleğin nazarı
sözlerden, söz seçip maharetle
işlenir kara tahtaya
ki mahir ellerinde şekillenir
kasvetli yazgılar
yarıklarından sızar vicdana

kaçınılması mümkün olmayan
satır aralarında bulunmayı bekler
ayağını sürgüne basarsın
karşında parıldar memleket
böyle karanlık çöktü mü hele
ışıkları iyiden iyiye efsunlanır
çağırır kendine geceler

şehrin ışıkları bir yanar bir söner
aklın sınırlarında gezinir
asrın sırrı mühürlü dudaklarda
boyanır durur tazeliğini
oysa köhneliğinde duyulur
yarım kalmış sevinçlerin
tok ve anlamsız eksikliği
anıları, acılar depreştirir bir anda
kalıverir muhakemenin ortasında
pişmanlığın sağır edici yankısı
kandırır mı yanılmaz bilinci
çelikten irade, savrulur rüzgarda
izleri, şuura değin ardında

başlangıcı çürümenin
ilk anda çatışır kendisiyle
hasretle bakışmalar gelir de
çöker o tozlu nine sandukasına
sorsan iptidai bir yanılgı
açsa Pandora’nın kulağı çınlayacak
ve dillendirse meramını
melodisi kulağında
sözleri dokunuşlarında arayacak
sahi kaybolanı
ne zaman arar insan
kaybolduğunu anlamadan
oysa kaybedense insan
hakikati elbet kavrayacak.

zaman ve peşi sıra sürüklenen
o derin uğultu
ıssız kavrayışla kuşanmış
aciz ben tortusu
düşünceleri iklimler arasında seyyah
temelsiz çırpınışları kulağımda
tek bir çınlama ve sonrası muğlak
varlığı sayrılar deryasında
ilkel bir avcı gibi, tedirgin
bakışlarında sayılı zaman
bir o yana bir bu yana, kaçırır

oysa uzatsa elini bir başka zamana
bir başka kendine uzanacak
tutsa o sözleri sıkıca
ruhunu, etinden ve kemiğinden sıyıracak
ve dinlese sesini
ilenmiş ruhların
bahsedilmiş bu özgürlüğe
dokunulmamış yarınlar biçecek

çünkü dağların yamacında kesişir
zamanla, aşkınlığın yoğun hazzı
ırmaklar doğar bakışlarından
tende ölüm belirir
yürekte fırtına

ve gün gelir bastığın yorgun toprak
çekilir parmakların arasından
ışıkları söner perde perde
gün gelir anı olur, sıyrılır sırtında
acılarla döşeli fani yol
zamana bedeldir çünkü
kimi anlar
öylece dikilir karşında

çünkü sessizliğin de sesi vardır
kanatlanır uzak iklimlerde
ki yüce bir davettir söylenir
dillerden dillere bir yol
kadim bir yakarış

rüzgarlara teslim ettiğin
eski çağın hazinesi
elbet alevlenir
ihtiyar deniz
o saadet günlerini anımsar
ufku delen bakışları
kim bilir, nerededir?

https://emreebozkus.blogspot.com.tr/2017/10/iklimler-arasnda-3.html?m=1