Şehirden Uzak Bir Gün

Bu gün şehrin yorucu kalabalığından, betonların duvarların ve kömür kokularının etrafımızı sardığı yerden arabaların korna sesleriyle birlikte uzaklaştırıp neredeyse her şeyden uzak bir yere bir günlüğüne de olsa götürmek istedim. Umarım benim kadar keyif alırsınız.

İki şehrin sınırında bir dere kenarında olan köyden, köyümden bir günümü sizinle paylaşmak istiyorum.

Köyün içinde yüksek bir kaya üzerinden görüntüsü.
Ama daha çok ilgilendiren ve sevdiğim yanı köyse sadece 6 hane olması ve insanların çok fazla bilmediği için doğal yaşamla iç içe olması, biraz gezelim.

Kirazların olgunluğuna ulaştığı zamanlar, Haziran ayı.
Eriklerin de olduğu zamanlar 12 ayın en güzel ayı olabilir bence her şeyin elimizin altında olduğu zamanlar. Biraz atıştırdıktan sonra ne yapsak deyip bu gün balık tutmaya gidelim dedik.

Gideceğimiz yer Göynük deresi, kaynağı göynükte olduğu için adını da oradan almış olan bu dere taraklının içinden geçip buraları yeşerttikten sonra Sakarya nehrinde yolculuğu son buluyor. Belki de yeni başlıyordur :)

Rica
Diğer yazılarımda söylediğim bir şeyi tekrarlamak istiyorum. Ne kadar insanlardan uzak da olsa çevreyi kirletmek için elimiz her yere uzanıyor, derelere attığımız çöpler, pikniklerde arkamızda bıraktıklarımız her gün karşımıza çıkıyor. Doğal kaynaklarımızı ve çevremizi kirletmeyelim.

Giderken yol üzerinde bir çiçek dikkatimizi çekiyor, biraz yakından bakınca o çiçeğin bir örümceğin evi yada takıldığı bir mekan olduğunu fark ediyoruz. Rahatsız etmeyelim :))

Hemen ileride karşımıza çıkan bu minik dostumuzu biraz rahatsız ettik sanırım ama size bir selam vermeden giderse ayıp olurdu. Tahmini yaşını tahmin etmek için kabuğundaki çizgilerin sayısını ikiye bölerek bulunabiliyor.
Bunun sebebi ise yaz ve kış aylarında kabuğunda bir katman oluşuyor. O zaman tahmini yaşını bulabiliriz. Minik dostumuzu rahat bırakıyorum, bize katıldığın için teşekkürler.

Bir kafatası... Bu bir domuza ait yani bir zamanlar öyleymiş :)
Bir erkeğe ait, bunu azı dişlerinden anlayabiliriz. Hayatta olsa canınızı yakabilirdi.
Bunu süs olarak kullanmak için bir arkadaşım istemişi ancak dönüşte bıraktığım yerde bulamadım.

Vee sonunda istediğimiz yere geldik, Balık tutmak için olta kullanacağız.
Belirli bir boyun altındakileri geri salıyoruz. Ortalama 3-4 tür balığa ev sahipliği yapıyor.

LÜTFEN
Bir kamu spotu yapalım ve özelikle derelerde "ağ" ile balık tutmayalım, bunun bir çok ismi var en bilindik olan "tırıvırı" ismi. bunun kullanımının sakıncalı olma sebebi dereler taşlık ve dallarla dolu olabilir. bunlara takılan ağ suyun içinde kalıyor ve bunu kullanan kişi genelde girip almak yerine orada bırakıyor. Daha sonra oradan geçen balıklar yakalanıp ölüyorlar.
Balıkların yanı sıra balıkçıl olan kuşlar ve dereden geçen diğer hayvanlara da takılarak ölümüne sebep olabiliyor.

Bütün bunlara rağmen kullanan arkadaşlar lütfen suyun içinde bırakmayın, bir şekilde almaya çalışın...

Dere boyunca gezerken bir karşımıza bir delik çıktı, bu bir çakala veya tilkiye ait olmasını çok isterdik ancak bu bir ayıya ait olduğu için fazla oyalanmadan uzaklaşalım :))
İnsan sayısı azaldıkça ayılar oldukça artmaya başladı ve karşı karşıya gelmeyi hiç istemem. Oltamdan başka kendimi savunacak silahım yok maalesef. Gezmeye devam edelim...

Gün çok güzel ve bereketli geçiyor, akşama yakacağımız ateşe değecek.
Bu balığın cinsi "yaban sazanı"bildiğimiz sazandan daha farklı ve kılçıklı. Buna karşılık lezzetli :))
Belirli boydan küçük balıkları geri bırakıyoruz, doğayı üzmezsek o da bizi üzmez.

Veee evimize döndük çok güzel bir gün geçirdik, elimizde çok güzel balıklarla geri döndük. Bıçağı üzerine koyalım da şişmesin şakasını yapmak istemiyorum. Çünkü boyutunu göstermek için karşılaştırmak amacıyla koyuldu :)
Kendi balığınızı kendinizin tutması ve akşam olduğunda kendinizin temizleyip pişirmesi, bu anlatması zor çok güzel bir duygu. Size dertlerinizi dahi unutturabilir..

!
Geldik en güzel kısma!
Akşam oldu ve evimizin yanında ateşimizi yaktık. Burada akşamları bir yerde toplanılır muhabbet edilir, çay içilir. Eskilere özel olan çoğu şey halen hayatta :)
Artık bize muhabbetin keyfine varıp, karnımızı doyurup, çayımızı içmek kalıyor.
Bu güzel günüme dahil olduğunuz için teşekkürler...

O kadar uzaklaştık ki, doğallıktan samimiyetten ve en çok kendimizden.
Balık tutmaya canilik diyen insanlar tanıdım.
Kendi apartmanında oturan insanların birbirini tanımadığına şahit oldum.
Köylerden nefret eden ama organik ürün arayan.
Kendimizi kendimizden uzaklaştırmış dünya düzeni :) Herkes mutlu olduğu yerde olmalı :)

NOT: Fotoğraflar bana ait.